Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία

ΟΔΟΣ ΦΑΡΜΑΚΙΔΟΥ

Οδός που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, είναι κάθετη στις οδούς Κύπρου, Παλαιστίνης, Ηπείρου και παράλληλη με την οδό Ανθίμου Γαζή.
Οφείλει το όνομά της στον λόγιο κληρικό, τον αγωνιστή και μεγάλο διδάσκαλο του Γένους Θεόκλητο Φαρμακίδη. Γεννήθηκε στη Νίκαια Λάρισας στις 25 Ιανουαρίου 1784. Έλαβε τη βασική μόρφωση στη Λάρισα και το 1802 χειροτονήθηκε διάκονος και έλαβε το όνομα Θεόκλητος (ονομαζόταν Θεοχάρης). Στη συνέχεια πήγε στην Κωνσταντινούπολη και φοίτησε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Αργότερα πήγε στο Βουκουρέστι όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και το 1811 μέχρι 1817 ήταν εφημέριος στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου της ελληνικής παροικίας της Βιέννης. Εκεί ολοκλήρωσε τις σπουδές του μαθαίνοντας λατινικά, γερμανικά και γαλλικά. Υπήρξε μέλος της Φιλικής Εταιρείας και μαζί με τον Κωνσταντίνο Κοκκινάκη από το 1816 έως το 1818 συνέχισε την έκδοση του περιοδικού Λόγιος Ερμής.
Με την έκρηξη της επανάστασης ήρθε στον ελλαδικό χώρο και εντάχθηκε στο στρατόπεδο του Υψηλάντη. Τον Αύγουστο του 1821 εξέδωσε την πρώτη εφημερίδα της χώρας, στην Καλαμάτα με τίτλο «Ελληνική Σάλπιγξ». Έλαβε μέρος στις δύο πρώτες Εθνοσυνελεύσεις και δίδαξε κατά τα έτη 1823-25 στην Ιόνιο Ακαδημία της Κέρκυρας. Το 1825 διορίστηκε αρχισυντάκτης της Γενικής Εφημερίδας της Ελλάδος (μετέπειτα Εφημερίδα της Κυβερνήσεως), θέση από την οποία παραιτήθηκε το 1827 μετά από διαφωνία με τους πολιτικούς.
Με την έλευση του Όθωνα, έγινε σύμβουλος σε εκκλησιαστικά θέματα. Με δικές του ενέργειες εκδόθηκε το βασιλικό διάταγμα το 1833 με το οποίο κηρυσσόταν το αυτοκέφαλο της εκκλησίας της Ελλάδος και η ανεξαρτησία από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Αυτό προκάλεσε πολλές αντιδράσεις προς το πρόσωπό του για τουλάχιστον δύο δεκαετίες.
Υπήρξε πολυγραφότατος και υπερασπιστής των ιδεών του νεοελληνικού διαφωτισμού. Πέθανε πάμφτωχος στην Αθήνα στις 21 Απριλίου 1860.
Επιμέλεια: Νίκος Τάχατος