όρο Παγκοσμιοποίηση ήδη από τη δεκαετία του 1960. Προέβλεψε την κυριαρχία των μέσω επικοινωνίας από πολύ νωρίς και οι απόψεις του επιβεβαιώθηκαν στη σύγχρονη εποχή με την κυριαρχία του διαδικτύου. Ένα από τα πιο όμορφα αποφθέγματά του είναι το εξής: «Tο αυτοκίνητο έχει γίνει η πανοπλία, το προστατευτικό και επιθετικό κέλυφος του σύγχρονου ανθρώπου».
Σήμερα κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή του χωρίς το αυτοκίνητο. Είναι άμεσα συνδεδεμένο με τον σύγχρονο τρόπο ζωής του ανθρώπου και έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωσή του. Κάθε άνθρωπος θεωρεί ότι, ανεξαρτήτως δουλειάς, πρέπει κάποια στιγμή να αποκτήσει ένα αυτοκίνητο. Αποτελεί δείγμα κοινωνικής θέσης, όσο πιο πολυτελές είναι τόσο πετυχημένος θεωρούμε ότι είναι κάποιος, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναπτύσσουν συναισθηματικούς δεσμούς με το αυτοκίνητό τους. Έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της οικογένειας, ένας χώρος όπου αισθανόμαστε ασφαλείς, που νιώθουμε ότι τίποτε δεν μπορεί να μας αγγίξει.
Τα πολλά τροχαία ατυχήματα όμως που συμβαίνουν σε καθημερινή βάση αποδεικνύουν την ορθότητα του αποφθέγματος του Μακ Λουάν. Συμβαίνουν τόσο συχνά που πλέον έχουν πάψει να αποτελούν είδηση στα τηλεοπτικά κανάλια. Ειδικότερα η συμπεριφορά του Ελληνα οδηγού χαρακτηρίζεται από άγνοια κινδύνου και ανωριμότητα. Είναι κάτι που όλοι μας γνωρίζουμε και βλέπουμε στην καθημερινότητά μας και που πλέον μας φαίνεται φυσιολογικό. Παραβίαση ερυθρού σηματοδότη, υπερβολική ταχύτητα, επικίνδυνες προσπεράσεις, χρήση κινητού τηλεφώνου κατά την οδήγηση, μέθη, αποτελούν τα πιο συχνά αίτια των ατυχημάτων. «Στην Ελλάδα, τις πινακίδες STOP τις έχουμε μόνο και μόνο για να διαπιστώσουμε ποιος φταίει μετά το ατύχημα» (Άρης Σταθάκης 1943-2014, δημοσιογράφος). Ειδικότερα οι νεαροί σε ηλικία οδηγοί αντιμετωπίζουν το αυτοκίνητο ως ένδειξη ανεξαρτησίας και απελευθέρωσης. Θεωρούν ότι όσο περισσότερο τρέχουν ή οδηγούν επικίνδυνα, τόσο πιο ανέμελοι νιώθουν και ότι επαναστατούν προς την κοινωνία. Αντιμετωπίζουν το αυτοκίνητο ως μέσο επίδειξης και εκτόνωσης. Η βιασύνη τους σε συνδυασμό με την απειρία τους δυστυχώς έχουν ως αποτέλεσμα τραγικά τροχαία ατυχήματα. «Εχεις προσέξει ότι όποιος οδηγεί πιο αργά από σένα είναι ηλίθιος και όποιος πάει πιο γρήγορα είναι τρελός; (George Carlin 1936-2008. Αμερικανός κωμικός).
Ο περιορισμός των τροχαίων ατυχημάτων σε μια χώρα που μαστίζεται από δημογραφικό πρόβλημα, πρέπει να είναι ύψιστη προτεραιότητα της Πολιτείας. Επιβάλλεται να ξεκινήσει από το σχολείο η όποια προσπάθεια θα γίνει. Είναι καθοριστικής σημασίας οι νέοι από μικρή ηλικία να μάθουν σωστή οδηγική συμπεριφορά και να κατανοήσουν τους κινδύνους που έχει η απρόσεκτη οδήγηση. Να αγωνιστούμε ως κοινωνία να δημιουργήσουμε μια γενιά που θα σέβεται τους κανόνες οδικής συμπεριφοράς, που δεν θα καταναλώνει υπερβολικές ποσότητες αλκοόλ και μετά θα οδηγεί για την επιστροφή στο σπίτι, μια γενιά που δεν θα παρκάρει όπου βρει, μόνο και μόνο γιατί έτσι τη βολεύει, μια γενιά που θα σέβεται τους άλλους οδηγούς στον δρόμο.
Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μπορούν επίσης να παίξουν ουσιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση μιας τέτοιας συνείδησης. Σε μια κοινωνία που όλοι έχουμε πρόσβαση στις πληροφορίες πρέπει τα Μέσα Ενημέρωσης να επιμείνουν σε θέματα οδήγησης και στις συνέπειες που έχει η απρόσεκτη και επιπόλαια οδήγηση και συμπεριφορά.
Ο Ιταλός ηθοποιός και σκηνοθέτης Βιτόριο ντε Σίκα (1901-1974) είχε πει: «Τα αυτοκινητικά δυστυχήματα συμβαίνουν γιατί οι σημερινοί οδηγοί τρέχουν πάνω σε χθεσινούς δρόμους, μέσα σε αυριανά αυτοκίνητα, με μεθαυριανή ταχύτητα». Κάποια στιγμή ως κοινωνία και ως Πολιτεία επιβάλλεται να ασχοληθούμε πολύ πιο σοβαρά με το θέμα των τροχαίων ατυχημάτων. Είναι κάτι που το οφείλουμε στα παιδιά μας.
Από τον Νίκο Τάχατο, φιλόλογο
