δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου τους.
Η επιδίωξη της όσο το δυνατόν τακτικότερης παρουσίας τους στα ΜΜΕ και η προβολή με αυτήν της προσωπικής ή της κομματικής τους θέσης στα προβλήματα του λαού μας, είναι θεμιτή και επιβεβλημένη. Δικαιολογημένη είναι ακόμη και η κριτική χωρίς προτάσεις, γιατί και αυτή εντάσσεται στον κανόνα που ισχύει ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Ακούμε σκληρή κριτική για όσα δεν γίνονται ή δεν γίνονται καλά, αλλά δεν ακούγεται τίποτε ως προς το τι πρέπει να γίνει ή πώς θα γίνει καλύτερα αυτό που γίνεται.
Η τακτική αυτή βέβαια έχει την εξήγησή της. Το όχι σε όλα, δεν γίνεται τίποτε και ό,τι γίνεται είναι ανεπαρκές και δεν επιλύει τα προβλήματα, είναι εύκολο. Δεν απαιτεί υποβολή στον κόπο για κάποια έξυπνη, μελετημένη, σωστή πρόταση. Και αν υπάρχει στον νου κάποιων την κρατούν για να της δώσουν σάρκα και οστά, όταν αναλάβουν κάποτε εκείνοι την εξουσία.
Δεν με εκπλήττουν αυτά τα φαινόμενα. Δυστυχώς είναι διαχρονικά. Και ναι μεν μπορεί τα τελευταία χρόνια να διογκώθηκαν. Είναι όμως μια «αμαρτία» συνεχώς διαπραττόμενη και είναι μία από τις αιτίες της αρνητικής σύγκρισης της χώρας μας, με τις άλλες χώρες της Ευρώπης.
Σε αυτή όμως την τακτική πρέπει να τεθεί και κάποιο όριο. Σας επιτρέπονται όλα, αλλά μη το παρακάνετε. Τα αξιώματα δεν έχουν μόνο δικαιώματα. Έχουν και υποχρεώσεις. Μία από αυτές είναι η υποχρέωση μιας ελάχιστης έστω σοβαρότητας αυτών που λέγονται και γράφονται. Είναι ένας ελάχιστος σεβασμός σε κάθε εκλογέα. Δεν έχει σημασία το αν η επιλογή τους στηρίζεται στην ελεύθερη έκφραση της γνώμης των εκλογέων ή αν είναι αποτέλεσμα της απόφασης κάποιων άλλων μηχανισμών. Σημασία για τον λαό μας, τον απλό άνθρωπο, έχει αυτό καθ’ αυτό το υποστηριζόμενο και προβαλλόμενο. Και το κατά πόσο αυτό τους εξασφαλίζει μία αντικειμενική γνώση του θέματος. Αντιστρατεύονται όλα αυτά π.χ. στο ερώτημα που δημοσιεύθηκε στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ για τον εμβολιασμό της κ. Μητσοτάκη. Δηλαδή δεν υπάρχει πρόβλημα προτεραιότητας για όσους πολιτικούς αρχηγούς θέλουν. Ούτε για τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Πρόβλημα υπάρχει για τη σύζυγό του! Παραβιάζει την προτεραιότητα η κ. Μητσοτάκη, που ζει μαζί με τον σύζυγό της, στο ίδιο σπίτι, με τη γνωστή δυναμική μετάδοση του κορονοϊού. Και δεν εκτιμάται η αναγκαιότητα για τα εθνικά μας συμφέροντα, για τους κινδύνους και τις απειλές που εξαπολύει κατά της εθνικής μας ακεραιότητας ένας γείτονας, για την κατάσταση της πανδημίας και την άμεση, την καθημερινή, την κάθε ώρα ανάγκη συντονισμού των υπευθύνων αντιμετώπισής της. Παραβλέπεται σκόπιμα ασφαλώς, θυσία στον βωμό του δόγματος αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση, για τα τεκταινόμενα από την «καταραμένη» συντηρητική παράταξη, η ασημαντότητα αυτού του γεγονότος της προτεραιότητας.
Θα περίμενα αντίθετα αξίωση υπόδειξης ως αναγκαίου αυτού του εμβολιασμού και σκληρή κριτική γιατί δεν αποφασίσθηκε, με υπόμνηση των κινδύνων που ενέχει η μη πραγμάτωσή της. Αυτό θα ήταν υπεύθυνη θέση και σύμφωνη με τη θέληση του λαού. Αυτό θα υπηρετούσε την υγεία του, τα αληθινά συμφέροντά του.
Νικ. Κατσαρός
πρ. Α’ αντιπρόεδρος Βουλής
