Η ταλαιπωρία ενός ανάπηρου συνταξιούχου με το στεγαστικό δάνειο πρώτης κατοικίας

Αγαπητή Ελευθερία,

Στις 28-9-2007 πήρα στεγαστικό δάνειο 65.000 ευρώ μέσω Εργατικής Εστίας και έγκρισης της Εθνικής Τράπεζας, για αγορά ισογείου διαμερίσματος στη Νεάπολη Λάρισας, σε διώροφη οικοδομή που είχε ανεγείρει ο πατέρας μου το 1969. Στον επάνω όροφο έμενε η μητέρα μου, ο πατέρας μου είχε αποβιώσει το 1995, και το ισόγειο το είχε πουλήσει το 1980 για να εξοφλήσει τότε υποχρεώσεις τρίτου στις οποίες είχε μπει εγγυητής.
Στις 19-5-2008 πήρα 2ο στεγαστικό, ύψους 75.000 ευρώ, για να διαμορφώσω σε κατοικήσιμο το αγορασμένο διαμέρισμα που ήταν καραγιαπί, το οποίο δάνειο, επειδή η φορολογική δήλωσή μου δεν κάλυπτε, κατόπιν παρότρυνσης της τράπεζας, μοιράστηκα με τα 2 εκ των παιδιών μου (3Χ25.000 ευρώ). Για να αντιμετωπίσω δε τα έξοδα μεταβίβασης - συμβολαιογράφων - δικηγόρων και φόρων, μου δόθηκαν καταναλωτικά δάνεια και κάρτες, βασιζόμενη η τράπεζα στις μηνιαίες αποδοχές μου των 2.900 ευρώ από το 2001 συνεχόμενα σε σταθερή εργασία σαν υψηλόμισθο στέλεχος της εταιρείας όπου δούλευα. Τότε όλα τα δάνεια εξυπηρετούνταν και μάλιστα με πάγια εντολή μου, και τα δικά μου και των παιδιών μου. Όταν η οικονομική κρίση του 2008 έφτασε και στη δική μου πόρτα και απολύθηκα το τέλος του 2009 μαζί με αρκετούς συναδέλφους μου, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το σταμάτημα της πληρωμής των δόσεων, γιατί ήμουν πλέον άνεργος.
Τον Οκτώβριο του 2010 βρήκα με χίλια βάσανα θέση εργασίας σαν οδηγός σε μεταφορική εταιρεία, με μισθό 1.000 ευρώ/μήνα και αρχές του 2011 πήγα στην τράπεζα να ρυθμίσω τις καθυστερημένες οφειλές μου. Δυστυχώς μετά από περίοδο 12 μηνών, και πάλι λόγω οικονομικής κρίσης της εταιρείας, μαζί με άλλους 4 συναδέλφους οδηγούς απολυθήκαμε, με αποτέλεσμα να μην μπορώ και πάλι να εξυπηρετήσω τις δόσεις μου. Άνεργος πλέον και πάλι και μη μπορώντας να βρω εργασία, λόγω όλων αυτών των προβλημάτων ανεργίας - δόσεων μη εξυπηρετούμενων κ.λπ., έπαθα οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, μη έχοντας ούτε Ταμείο ανεργίας, ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μόνο με τη βοήθεια της Πρόνοιας, και μετά νοσηλεία 10 ημερών και αναμονή 4 μηνών καθηλωμένος στο σπίτι μου, έβαλα στεντ στο νοσοκομείο. Κατόπιν αιτήσεώς μου στο ΚΕΠΑ, βγήκα σε προσωρινή αναπηρική σύνταξη το 2016 με 514 ευρώ/μήνα και αυτό παρατάθηκε για ακόμα 2 χρόνια, αφού πέρασα πάλι από τις υποχρεωτικές επιτροπές ελέγχου (ΚΕΠΑ). Μέχρι που τον Οκτώβρη του 2019 συμπλήρωσα το 62ο έτος της ηλικίας μου και έκανα τα χαρτιά μου για την κανονική μου σύνταξη, η οποία εγκρίθηκε μειωμένη όμως, γιατί η οικονομική κρίση μου στέρησε 7 χρόνια ενσήμων, έχοντας ευτυχώς από τα προηγούμενα χρόνια περίπου 8.000 ένσημα βαρέα ανθυγιεινά. Η προσωρινή μου σύνταξη ήταν 500 ευρώ/μήνα και η τράπεζα είχε βγάλει πρόγραμμα πλειστηριασμού για το ποσό των 49.000 ευρώ, πρόκειται για την πρώτη και μοναδική μου κατοικία, που έχω για τη διαμονή της οικογενείας μου.
Μέσω του δικηγορικού γραφείου Χαρακτινιώτη, μου ζητήθηκε τηλεφωνικά να καταβάλλω το ποσό των 13.000 ευρώ, για να μην προχωρήσει ο πλειστηριασμός που είχε ορισθεί για τις 9-9-2020, ποσό υπερβολικά μεγάλο για την οικονομική μου κατάσταση. Μετά και από ενέργειες του καταστήματος Λάρισας μού ορίστηκε το ποσό των 8.000 ευρώ, το οποίο με τη βοήθεια του αδελφού μου και φίλων, κατάφερα να συγκεντρώσω και να καταβάλλω στην τράπεζα μόλις την 7η-9-2020. Μου ειπώθηκε πως ο πλειστηριασμός θα αναβληθεί και πως θα ειδοποιηθώ για τη νέα ρύθμιση σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Αρχές Οκτώβρη με ειδοποίησαν πως για να γίνει η ρύθμιση, το ποσό της οποίας μου ανακοινώθηκε, έπρεπε να μπει 2η προσημείωση στο επάνω από το δικό μου διαμέρισμα του 1ου ορόφου, όπου έμενε η μητέρα μου όσο ζούσε, και μετά τον θάνατό της το 2014, είχα εξ αδιαιρέτου κατά 50% με τον αδερφό μου. Ας σημειωθεί πως η πρώτη προσημείωση στο διαμέρισμα αυτό είχε γίνει το 2015 για ποσό 46.700 ευρώ, για το 50% που μου ανήκει. Στο μεταξύ μου ήρθε, τον Οκτώβριο ’20, και η εκκαθάριση της οριστικής κανονικής μου σύνταξης, καθαρά 641 ευρώ/μήνα, έγγραφο που κατέθεσα στο κατάστημα Λάρισας, ζητώντας:
α) να μου ορίσουν την ακριβή δόση της ρύθμισης για να ξέρω αν μπορώ να την εξυπηρετώ και
β) να μη γίνει, η αχρείαστη κατ’ εμένα 2η προσημείωση στο 50% του 1ου ορόφου, γιατί ήδη υπήρχε η 1η για το ποσό των 46.700 ευρώ στο 50%, όταν στο 100% του ισογείου που είναι ακριβώς το ίδιο με το επάνω, η εκτίμησή του για το 100% είναι 49.000 ευρώ. Η προσημείωση αυτή (2η στον 1ο όροφο) μόνον έξοδα της τάξης των 2.000 ευρώ (1.600 ευρώ περίπου από την τράπεζα και 400 ευρώ για τοπογραφικά-σχέδια που θέλει κατ’ ελάχιστον ο μηχανικός για να κάνει), τα οποία ενώ δεν προσφέρουν καμιά επιπλέον εξασφάλιση στην τράπεζά σας, επιβαρύνουν το ζητούμενο ποσό με δαπάνες που και να είχα πλέον να δώσω (που δεν έχω), θα προτιμούσα να δώσω για μείωση των οφειλών μου.
Η απάντηση από την τράπεζα μού ήλθε στις 26-11-2020 περίπου μεσημέρι τηλεφωνικά και ορίστηκε ραντεβού για την επομένη 27-11-2020 στις 8 το πρωί. Στη συνάντηση αυτή μού δηλώθηκε πως πρέπει να καταβάλλω για τα 3 στεγαστικά (το δικό μου και των δύο παιδιών μου) 313 ευρώ/μήνα για τα 5 πρώτα χρόνια, ποσό που θα αυξάνεται λίγο κάθε μήνα και στο τέλος της 5ετίας θα γίνει 490 ευρώ/μήνα και οι καταβολές αυτές θα συνεχιστούν μέχρι εξοφλήσεως, αυξανόμενες κάθε μήνα. Για δε τα καταναλωτικά εφάπαξ καταβολή 550 ευρώ και 60 ευρώ/μήνα για 5 μήνες, και μετά θα ορισθεί νέα δόση (δεν ξέρω πόσο) μέχρι την πλήρη εξόφλησή τους. Επιπλέον ότι είναι απαραίτητη η 2η προσημείωση στο 50% του 1ου ορόφου. Για όλα αυτά η τελευταία διορία είναι μέχρι Δευτέρα 30-11-2020. Δηλαδή μου ζητήθηκε να καταβάλλω (αρχικά) το 60% της μηνιαίας σύνταξής μου και να φτάσω στην 5ετία να καταβάλλω το 85% αυτής. Όπως είναι κατανοητό, με το υπόλοιπο της σύνταξης ή δεν θα μπορέσω να ζήσω ή δεν θα μπορώ να εξυπηρετήσω τις δόσεις για να ζω. Επιπλέον θα φορτωθεί το δάνειο με έξοδα 2ης προσημείωσης, πλέον των όσων έχουν ήδη χρεωθεί.
Από την πλευρά μου τους δήλωσα ότι αποδέχομαι καταβολή 313+60=373 ευρώ/μήνα (αν και είναι το 60% της σύνταξής μου, ενώ νομίζω για τις αδύναμες οικονομικά ομάδες - όπως εγώ - έχει νομοθετηθεί να καταβάλλουν το 30% των αποδοχών τους), εφόσον παραμείνει σταθερό κάθε μήνα μέχρι αποπληρωμής των υποχρεώσεών μου (μαζί με αυτές των δύο παιδιών μου), χωρίς να επιβαρυνθούν οι οφειλές αυτές με έξοδα αχρείαστης (αφού ήδη υπάρχει και υπερκαλύπτει) προσημείωσης.
Την επιστολή αυτήν κατέθεσα πρωτοκολλημένη στην Εθνική Τράπεζα στις 30 Νοεμβρίου, δηλώνοντας ότι επιφυλάσσομαι να την κοινοποιήσω όπου νομίζω ότι μπορώ να βρω δίκαιο, εφόσον δεν τύχει της λογικής και νόμιμης προσοχής της τράπεζας. Πράγμα που κάνω τώρα μέσω της εφημερίδας.
Με τιμή,
Π. Ν. (Τα πλήρη στοιχεία του Λαρισαίου καταγγέλλοντος βρίσκονται στη διάθεση της εφημερίδας)