Ως γνωστόν, η ιδέα και η αρχική προσπάθεια ανάγεται στην περασμένη δεκαετία, είχε υπάρξει συμφωνία ανάμεσα στα δύο ενδιαφερόμενα μέρη (Δήμος και Παναθηναϊκός ως ιδιοκτήτης του γηπέδου στη Λ. Αλεξάνδρας), ενώ είχε εμπλακεί και ο όμιλος «Βωβού» που κατασκεύαζε ήδη στο Βοτανικό ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο και θα υπήρχαν κάποιες συνέργειες σχετικά με το όλο εγχείρημα (πολεοδομικοί όροι, κοινή αξιοποίηση πάρκινγκ κ.λπ.).
Με πρωτοβουλία τότε μίας δημοτικής παράταξης, στην οποία ηγείτο ο μετέπειτα πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας, υποβλήθηκε προσφυγή κατά των έργων. Η προσφυγή έγινε δεκτή από το ΣτΕ που με απόφασή του το 2009 απέρριψε κάποιους «προνομιακούς» πολεοδομικούς όρους, δηλαδή τα «ανταλλάγματα» των δύο συνεργαζόμενων πλευρών προς την εταιρεία Βωβού. Το θέμα πάγωσε για αρκετά χρόνια.
Να όμως που τον περασμένο χρόνο δημιουργήθηκαν νέες συνθήκες, ενώ η ομάδα «συνεργαζόμενων συμφερόντων μεγάλωσε. Στη Δημοτική Αρχή Αθηναίων ηγείται πλέον στενός συγγενής του Πρωθυπουργού και υπάρχει προφανές ενδιαφέρον για τη στήριξή της στην παρούσα φάση («με την αλλαγή στον δημαρχιακό θώκο της Αθήνας, το σχέδιο βγήκε από το συρτάρι» γράφει η Καθημερινή, 15/11/2020). Επιπλέον, αντί της εταιρείας «Βωβού», εμπλέκονται πλέον με έντονο ενδιαφέρον δύο Τράπεζες (ALPHA, Πειραιώς) που είχαν χρηματοδοτήσει το εμπορικό κέντρο.
Παράλληλα βρισκόμαστε ενώπιον νέων χρηματοδοτικών ευκαιριών (π.χ. Σχέδιο Ανάκαμψης). Όλοι μαζί λοιπόν στρώθηκαν στη δουλειά, έλαβαν υπόψη τους τις παρατηρήσεις της απόφασης του ΣτΕ και ενός ΠΔ που, μέσω του Υπουργείου Περιβάλλοντος, εκδόθηκε στη συνέχεια (2013) και τελικά κατέληξαν σε νέο σχέδιο, με βάση το οποίο τα έργα υποδομής (περίπου 25 εκατ. ευρώ), το πιθανότερο, θα χρηματοδοτηθούν από δημόσιες επενδύσεις και το ΕΣΠΑ, ενώ το γήπεδο (περίπου 70 εκατ. ευρώ) από το Ταμείο Ανάκαμψης και δημόσιες επενδύσεις (για την «εκκίνηση»).
Τώρα πλέον η Κυβέρνηση «θα πρέπει να πείσει τις κοινοτικές αρχές για τη χρηματοδότηση του γηπέδου από το Ταμείο Ανάκαμψης» (Καθημερινή, ο.π) και, καλώς εχόντων των πραγμάτων, το 2023 όλα θα είναι έτοιμα για ...εγκαίνια !
Τι σου είναι λοιπόν η «πολιτική βούληση» και η «σύμπτωση» των εμπλεκόμενων συμφερόντων. Όλα τα εμπόδια τα ξεπερνά και ... όλα τα κακά σκορπά. Όσο για τη χρηματοδότηση... να είναι καλά ο κορονοϊός ! «Η συγκυρία του κορονοϊού... προσέφερε ...μια νέα χρηματοδοτική ευκαιρία, το Ταμείο Ανάκαμψης» γράφει η «Καθημερινή». Έτσι ξεπεράστηκε και αυτό, συνήθως το μεγαλύτερο, εμπόδιο.
Πολλά συμπεράσματα μπορεί να βγάλει κανείς από τις εξελίξεις σχετικά με το γήπεδο του Παναθηναϊκού.
Και εμείς εδώ στη Θεσσαλία εύλογα θα αναρωτηθούμε: Γιατί τόσα και τόσα θέματα έργων στη Θεσσαλία παραμένουν «παγωμένα», ιδιαίτερα εκείνα που σχετίζονται με το νερό, που εξακολουθεί να είναι, μακράν των άλλων, το σημαντικότερο πρόβλημα στη Θεσσαλία;
Δοκιμάστηκε πρόσφατα η περιοχή μας από τις καταστροφικές πλημμύρες, δηλαδή τη μία από τις τρεις μεγάλες απειλές που ελλοχεύουν σχετικά με το μέγιστο θέμα της υδατικής ασφάλειας (οι άλλες δύο είναι η οικολογική και η ξηρασία/λειψυδρία).
Κανείς, ούτε η Κυβέρνηση ούτε και η Αυτοδιοίκηση, «συγκινήθηκαν» τόσο ώστε να ενεργοποιηθούν για έναν συντονισμό ενεργειών και έναν κατάλληλο σχεδιασμό, όπως έγινε με στη «διπλή ανάπλαση». Περιορίστηκαν απλά στην καταγραφή ζημιών και στην προβολή των ενεργειών του καθενός τους για την καταβολή των αποζημιώσεων.
Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε όσο θα έπρεπε να αξιοποιήσουμε, ασκώντας επαρκή πίεση, την ευκαιρία που προσφέρει το Ταμείο Ανάκαμψης.
Η λογική των απλών, καθημερινών ανθρώπων, καλοπροαίρετων πολιτών λέει ότι θα έπρεπε άμεσα να ενταχθούν έργα πέριξ του κάμπου που θα συγκεντρώνουν τα νερά, περιορίζοντας σε μεγάλο βαθμό τις καταστροφές, ακόμη και σε περιπτώσεις μεγάλων πλημμυρών. Ομοίως όλοι αντιλαμβάνονται ότι η ολοκλήρωση του ταμιευτήρα Συκιάς (Αχελώος) και της σήραγγας μεταφοράς θα μας εξασφάλιζε υδατικά αποθέματα σε περιπτώσεις ξηρασίας (πέραν των άλλων σημαντικών ωφελημάτων όπως η παραγωγή ενέργειας).
Τέλος, όλα μαζί τα νερά των ταμιευτήρων της λεκάνης Πηνειού συν της Συκιάς επί του Αχελώου, θα επενεργούσαν αποφασιστικά στη μείωση των υδατικών ελλειμμάτων και στη σταδιακή αποκατάσταση της οικολογικής ισορροπίας στα ποτάμια και κυρίως στα υπόγεια νερά, υποκαθιστώντας τις συνεχιζόμενες καταστροφικές υπεραντλήσεις.
Ζήσαμε πολλά χρόνια κυβερνητικής απραξίας, ψεύτικων υποσχέσεων και αναμονής.
Τώρα πια και η ΝΔ (όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ παλαιότερα) μάς αποδεικνύουν έμπρακτα και χωρίς αμφιβολία ότι δεν υπάρχει η ανάλογη πολιτική βούληση ώστε να υπερβούν συμφέροντα (π.χ. ενεργειακός τομέας), ούτε να «θυσιάσουν» σημαντικό μέρος των αναμενόμενων χρηματοδοτήσεων για τέτοια έργα στη Θεσσαλία, που πολύ δύσκολα θα φέρουν ...εγκαίνια, όπως πιθανότατα θα συμβεί με το γήπεδο του Παναθηναϊκού.
Το θέμα λοιπόν είναι, με ποιο τρόπο αυτήν τη συνειδητοποίηση και την απογοήτευση που μας προκαλείται από τις ψεύτικες υποσχέσεις του κ. Μητσοτάκη (και όχι μόνο) θα τις μετατρέψουμε σε πολιτική – αγωνιστική προσπάθεια έτσι ώστε να ακουστεί η φωνή μας, να προστατευτούμε από τους κινδύνους που μας απειλούν και να δούμε προκοπή στον τόπο μας και ειδικά στον πρωτογενή τομέα που παραμένει ο «φτωχός συγγενής».
Γράφουν οι Κώστας Γκούμας και Τάσος Μπαρμπούτης
* Ο Κώστας Γκούμας είναι πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/ΚΕ
* Ο Τάσος Μπαρμπούτης είναι μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, πρ. γεν. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ
