Είναι κι αυτά, στην απλοϊκή προσέγγιση.
Προσωπικά, το χιούμορ είναι κάτι παραπάνω από μια στάση ζωής, από μια ευχάριστη και αλέγκρα ερμηνεία των καταστάσεων, των συνθηκών, των γεγονότων. Το χιούμορ είναι ολόκληρη κοσμοθεωρία. Στο χιούμορ στοιχίζονται στοιχεία χαρακτήρα, ιδιοσυγκρασίας, προσωπικότητας, διανθισμένα με ποσοστό αντιληπτικής ικανότητας και φιλτραρίσματος.
Το χιούμορ έχει όρια; Ασφαλώς. Παύει να είναι χιούμορ όταν τα ξεπερνά. Και τότε αγγίζει τα όρια της χοντροκομμένης προσβολής, της νοητής παρείσφρησης στην ιδιωτικότητα του άλλου. Πόσες φορές έχουμε ακούσει κάτι προσβλητικό έως χυδαίο με τη δικαιολογία του πομπού ότι δήθεν έκανε πλάκα. Δεν έκανε πλάκα. Απλώς καμούφλαρε προσωπικές μειονεξίες, συσσωρευμένα συμπλέγματα και τα εξέπεμψε. Έτσι γίνεται σήμερα, λίγο πριν το αλλόκοτο 2020 μπει στο χρονοντούλαπο.
Πόσο εύκολο είναι να γίνει αντιληπτό το υγιές χιούμορ; Η απάντηση επιδέχεται πολλαπλών όψεων. Καταρχήν, ξεκινάει κάποιος από θέση προβαδίσματος όταν το χιούμορ το κάνει και το δέχεται. Πολύ βασικό να το δέχεται. Για να το δεχτεί, σίγουρα αυτοσαρκάζεται. Για να αυτοσαρκαστεί, αποδέχεται τον εαυτό του. Παραπέρα, είναι και ζήτημα βιωμάτων, εμπειριών, κριτικής ικανότητας. Σε καλή αναλογία, εκπέμπονται τα positive vibes που λένε και οι νεολαίοι, η θετική ενέργεια δηλαδή.
Ποιος είναι ο αντίκτυπος μιας χιουμοριστικής διάθεσης; Δουλεύει ο νους σε υψηλές συχνότητες, ενεργοποιείται για την παραγωγή πρωτόλειου ευφυολογήματος, οι αναπαραγωγές είναι άνοστες. Υψηλοί ρυθμοί σκέψης ίσον οξύνοια. Οξύνοια ίσον ευχερέστερη πρόσληψη. Ευχερέστερη πρόσληψη ίσον ευτυχέστερη ζωή. Ντόμινο.
Μα καλά, θα μου πείτε. Πώς μπορείς να κάνει κάποιος χιούμορ σε συνθήκες στενοχώριας, απογοήτευσης και πίεσης; Το καλύτερο αναλγητικό θα σας πω. Ανακουφιστικό και καταπραϋντικό να βάζεις λίγο χρώμα στον ζόφο. Εκπληκτική η αίσθηση να κάνεις την υπέρβαση, να κινητοποιείς τον εαυτό σου να ξεπεράσει τις πρόσκαιρες δυσκολίες.
Αυτά, λιτά κι απέριττα. Ως επιμύθιο που θα έλεγαν και οι συγγραφείς, είναι πλεοναστικό να λέμε ότι η ζωή θέλει χιούμορ. Το χιούμορ είναι ζωή!
(*) Ο κ. Δημήτρης Πανδρεμμένος είναι μεταπτυχιακός φοιτητής Κοινωνιολογίας, Ιστορίας και Ανθρωπολογίας του Αθλητισμού στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ)
