Η μεγάλη μου τύχη ήταν ότι όλα αυτά τα χρόνια είχα να αντιμετωπίσω έναν ορκισμένο εχθρό κυρίως στο αιγαίο. Λέω τύχη γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να τον μελετήσω και να τον γνωρίσω στην πράξη όσο λίγοι από το 1974 και μετά υπηρετώντας σε μοίρες αναχαίτισης για πολλά χρόνια.
Όταν ενημερώθηκα από τον ΥΕΘΑ στις 17/1/20 για την αποστρατεία μου του είπα μεταξύ των άλλων: <<Δεν θα μιλήσω εκτός εάν υπάρξουν λόγοι εθνικοί ή διαπιστώσω οικονομικές εκτροπές εντός των ΕΔ.>>
Δυστυχώς το πρώτο (εθνικοί λόγοι) ήρθε πολύ γρήγορα, ίσως πιο γρήγορα απ’ ότι είχα προβλέψει στην τελευταία μου ημερήσια διαταγή, όπου ανέφερα μεταξύ των άλλων:
<<…Τα υπόλοιπα αποτελούν αδόκιμες υστεροβουλίες, που μοναδικό σκοπό έχουν να ικανοποιήσουν προσωπικές φιλοδοξίες, θεμιτές μέχρι ένα βαθμό, που όμως από ένα σημείο και μετά μετατρέπονται σε αλαζονικά ανεμοσκορπίσματα, κάτω από την πίεση των καταστάσεων και των προβλημάτων που έχει η χώρα. Η ιστορία και τα γεγονότα του 1922 πιστοποιούν τα λεγόμενα μου…>>
Είναι γνωστές οι θέσεις, οι προθέσεις και διεκδικήσεις της Τουρκίας, επιγραμματικά αναφέρω:
• Καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης των ανατολικών νησιών του Αιγαίου (1964)
• Οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου (1974)
• Όρια του FIR Αθηνών (1974)
• Μη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων πέραν του σημερινού ορίου των 6 ν. μιλίων που συνδέεται με την απειλή χρήσης βίας – casus belli (1974).
• Εύρος εναερίου χώρου 10 ν. μιλίων σε σχέση προς χωρικά ύδατα 6 ν. μιλίων (1975).
• Όρια της Ζώνης Έρευνας και Διάσωσης-SAR στο Αιγαίο (1980).
• «Γκρίζες ζώνες» κυριαρχίας απροσδιόριστου αριθμού ελληνικών νησιών στο Αιγαίο και πέριξ της Κρήτης (1996).
• Μη αναγνώριση υφαλοκρηπίδας στα νησιά του συμπλέγματος του Καστελλόριζου (2012).
• Μη αναγνώριση υφαλοκρηπίδας σε Ρόδο, Κάρπαθο, Κάσο και Κρήτη (2019).
Και έπεται συνέχεια μετά την Αγία Σοφία (2020).
Η εξάμηνη συνεργασία μου σε όλα τα επίπεδα με τη νέα πολιτική ηγεσία μου άφησε να καταλάβω πολλά πράγματα, αλλά κυρίως σκέψεις και πολιτικές που είχαν να κάνουν με φόβο και ενδοτισμό στα εθνικά μας θέματα. Όσοι ασχολούνται μ’ αυτά γνωρίζουν τις διάφορες επίσημες δηλώσεις για το Καστελόριζο όπως είναι, το καζαν-καζαν στο Αιγαίο, τα λίγα μέτρα στον Έβρο, θα τα βρούμε στη Χάγη, ο καιρός έσπρωξε το Τ/πλοίο ερευνών ανατολικά της Κρήτης, η Ελλάδα πανέτοιμη – Μη τσιμπάτε σε ό,τι κάνει ο Ερντογάν, Ανοιχτόκαρδος ανατολίτης ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο κύριος Ερντογάν διεμήνυσε πως θέλει να δει εάν ο νέος Πρωθυπουργός θα «μείνει πιστός στις εκφράσεις του», επικαλούμενος την συνομιλία που είχαν, και εάν θα «κάνει τα απαραίτητα βήματα», για τη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, το «απομονωμένο» Καστελόριζο δεν έχει κανονική ΑΟΖ, και άλλες πολλές ρήσεις πολιτικών και άλλων παραγόντων, που δεν απαριθμούνται στο πολύ σύντομο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε. Να μη πούμε για τα δίχτυα στο αιγαίο για τους μετανάστες, τα υποτιθέμενα μέτρα στα σύνορα μας κλπ. Άλλωστε το αλαλούμ ξεκινάει από την πρώτη μέρα ανάληψης της εξουσίας, αφού δεν υπήρξε από την αρχή συγκεκριμένη πολιτική και στρατηγική όπως διαπιστώθηκε στα θέματα αυτά. Απλά να θυμίσω την κατάργηση και ανασύσταση του υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής, τη δημιουργία υπέρ-υφυπουργείου πάνω από τους υπουργούς, και τη σιωπηρή κατάργηση του κοκ.
Από την άλλη μεριά, μέσα σε 12 μήνες ο «γείτονας» θέσπισε ΑΟΖ με Λιβύη, ξεπέρασε κάθε όριο στον αέρα και την θάλασσα πετώντας όχι μόνο στον αμφισβητούμενο γι’ αυτόν χώρο μεταξύ 6-10 ΝΜ, αλλά για πρώτη φορά στην ιστορία πάνω από χερσαίο έδαφος στον Έβρο και τα μεγάλα νησιά του Αιγαίου. Βγάζει τον στόλο του όποτε θέλει, κλείνει περιοχές σε όλο το εύρος της Αν. Μεσογείου και του Αιγαίου, ενώ εμείς ματαιώνουμε τη μεγαλύτερη άσκηση του ΠΝ (Καταιγίς ‘20), με τη δικαιολογία του κωρονοιού, αν και ήδη ο στόλος μας ήταν σε ανάπτυξη. Πριν λίγες μέρες, στέλνει τα ψαράδικά του στη Μύκονο (ένεκα ο καιρός και πάλι όπως είπε το ΛΣ), όμως ξέρουμε ότι αυτά επιχειρούν με 8-10 μποφόρ σε ανοικτή θάλασσα. Καθιέρωση της Αγίας Σοφίας ως τζαμί και άλλα πολλά ακόμη.
Αντ’ αυτού, εμείς μένουμε σε κάποιες δηλώσεις προσδοκώντας υποστήριξη από την ΕΕ και άλλους φορείς και τρέχουμε ΜΟΝΟ για φωτογράφιση και αναφορές εσωτερικής κατανάλωσης στον Έβρο, ώστε να ικανοποιήσουμε το κοινό αίσθημα. Δυστυχώς το ατύχημα /όπως ανέφερα παραπάνω στην ΗΔ για το 1922, είναι ότι την περίοδο αυτή έχουμε την πλέον ανιστόρητη και φοβική ηγεσία. Να θυμίσω όποτε αυτό συμβαίνει η χώρα το πληρώνει με μη ανατρέψιμες απώλειες (βλέπε 1974).
Βέβαια θα πει κάποιος ως αντίλογο ότι υπάρχουν δηλώσεις του τύπου <το ξίφος θα βγει από το θηκάρι>, <πρώτα θα τους κάψουμε και μετά θα τους ρωτήσουμε> κλπ. Όμως σ’ αυτούς που κάνουν τέτοιες δηλώσεις αφιερώνεται ο τίτλος του παρόντος κειμένου, αφού οι ίδιοι ήταν που μίλησαν για το βόρειο ρεύμα στην ανατολική μεσόγειο που έφερε το ερευνητικό σκάφος έξω από την Κρήτη, οι ίδιοι ήταν που δεν έπραξαν κατά νόμο όταν κάποιοι <ξένοι> μπήκαν παράνομα στον Έβρο έστω και «λίγα μέτρα» δεν συνελήφθηκαν, σε αντίθεση με τους απέναντι που για λίγα μέτρα συνέλαβαν έλληνες αξιωματικούς πριν δυόμισι χρόνια και τους κράτησαν για 6 μήνες. Την απάντηση πολύ εύστοχα και φλεγματικά την έδωσε ο καθηγητής Ιωαννης Μάζης: “Μην είμαστε τόσο σκληροί (με την Τουρκία) μπορεί να την τραυματίσουμε”!
Είμαι βέβαιος ότι αυτόματα ο αναγνώστης διερωτάται και τι θέλεις να κάνουμε πόλεμο!!!
Η απάντηση έρχεται από μόνη της, όχι δεν θέλουμε εμείς να προκαλέσουμε πόλεμο. Γι΄ αυτό στις θέσεις που υπηρέτησα τιμώντας πάντα τον όρκο μου προς την πατρίδα καθιέρωσα στη λογική μου και προσπάθησα να το περάσω σε όλα τα επίπεδα, το δόγμα των δύο ΟΧΙ. Δηλαδή, όχι κλιμάκωση όχι υποχώρηση στις εθνικές μας θέσεις. Με άλλα λόγια δεν είμαστε εμείς αυτοί που κλιμακώνουμε την ένταση στην περιοχή, αλλά είμαστε αυτοί που δεν υποχωρούμε σε ότι μας ανήκει.
Στον αντίποδα βλέπουμε σήμερα το δόγμα των δύο ΝΑΙ. Ναι στην κλιμάκωση (λεκτικά) ναι στην υποχώρηση σε όλα τα εθνικά θέματα. Μάλιστα όχι μόνο σ’ αυτούς που μας απειλούν με casus belli, αλλά όπως πχ στους Ιταλούς, όπου υπογράψαμε συμφωνία για την ΑΟΖ, βάση του σύμφωνου της θάλασσας του 1958 της Γενεύης και όχι με αυτό του 1982 (MontegoBay). Δώσαμε έτσι το δικαίωμα όχι μόνο στην Τουρκία αλλά και σε άλλες ενδιαφερόμενες χώρες (πχ Αίγυπτος), να ζητάει χαμηλή έως καθόλου <επήρεια> των νησιών μας, τη στιγμή που η ίδια έχει εξασφαλίσει πλήρη για τα δικά της νησιά Tiran και Sanafir στη δική της οριοθέτηση της ΑΟΖ με τη Σαουδική Αραβία. Γεγονός που εκμεταλλεύτηκε σωστά η Κύπρος στην οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο, όπου εξασφάλισε πλήρη επήρεια της νήσου. Μπορούμε δυστυχώς να αναφέρουμε πολλές ακόμη περιπτώσεις υποχώρησης, όπως η θέση μας στη (μη όπως απαιτούσαν τα εθνικά μας συμφέροντα) υποστήριξη του Χάφταρ στη Λιβύη, τη στιγμή μάλιστα που η Τουρκία κάνει ανοικτό πάρτι εκεί με τον Σαραζ, ενώ εμείς προσδοκούμε για μέτρα σε βάρος της Τουρκίας εκλιπαρώντας την ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ κλπ, χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα. Πέρασε εύκολα ότι σφραγίσαμε τον Έβρο για τους μετανάστες, αλλά τα τουρκικά φορτηγά, πλοία και αεροπλάνα μετέφεραν προϊόντα εκατομμυρίων δολαρίων από και προς την Τουρκία προς ενίσχυση της οικονομίας της. Εμπορικός αποκλεισμός ήταν η απάντηση, τι δεν κατάλαβες…..
Αντί δε να προωθούνται εξοπλιστικά προγράμματα που τόσο έχει ανάγκη η χώρα, βλέπουμε την εκκλησία της Ελλάδας να αγοράζει διόπτρες νυχτερινής όρασης για τον Στρατό Ξηράς ή πολίτες να αγοράζουν καράβια για το Πολεμικό μας Ναυτικό, όμως η επίσημη πολιτεία μοιράζει χρήματα στα ΜΜΕ για να μείνουμε σπίτι αντί να ασχολείται με την άμυνα της χώρας.
Πέραν αυτών, αντί να βγούμε με σειρά ασκήσεων στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο όπως προαναφέρθηκε, θυμηθήκαμε στο πάρα-ένα τον κωρονοιό. Επίσης, δεν ξέρω πότε ξανά θα ακούσουν και θα τα δουν οι Κύπριοι αδελφοί μας ελληνικά μαχητικά πάνω από το νησί. Επαναλαμβάνω, αυτά δεν αποτελούν κλιμάκωση από την πλευρά μας, αλλά απάντηση σε κάθε ενέργεια του γείτονα μας. Όσο για το γνωστό casus belli, έχω να καταθέσω ότι ΠΟΤΕ δεν ήταν ή είναι έτοιμος να το εφαρμόσει παρά μόνο να φοβίσει αυτούς που ποτέ δεν έδωσαν ανάλογη απάντηση πλην μιας φοράς, δηλαδή αυτής <του βυθίσατε το Χώρα.>
Εν κατακλείδι, το τελικό συμπέρασμα είναι και ας το καταλάβουν οι έχοντες την ευθύνη:
• Η Τουρκία δεν επιθυμεί καμιά ειρηνική συνύπαρξη. Επιθυμεί αλλαγή συνόρων σε βάρος της Ελλάδας, το δηλώνει ξεκάθαρα σε κάθε ευκαιρία. Επιθυμεί αρπαγή κυριαρχικών δικαιωμάτων σε αέρα, θάλασσα και ξηρά σε όσο μεγαλύτερο βαθμό γίνεται.
• Ο μοναδικός τρόπος να υπερασπιστούμε τα εθνικά και κυριαρχικά μας δικαιώματα είναι η οριοθέτηση ΑΟΖ άμεσα με την Κυπριακή Δημοκρατία, διαφορετικά, σε λίγο καιρό, δεν θα έχουμε θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο.
Η απάντηση σε κάθε διεκδίκηση είναι όχι κλιμάκωση όχι υποχώρηση και η σθεναρή και μοναδική απάντηση στο Casus Belli είναι Μολών Λαβέ.
Πτέραρχος
Χρήστος Χριστοδούλου
Επίτιμος Α/ΓΕΕΘΑ
