Του ελληνισμού των... "φίρδην μίγδην "μετεπαναστατικών γηγενών, που πήρε σάρκα και οστά στις αρχές του 19ου αιώνα. Η ελληνική Δημοκρατία έχει περίεργη διαδρομή. Οι δύο περίπου αιώνες προχριστιανικής λειτουργίας της Αθηναϊκής Δημοκρατίας τον 5ο και 4ο αιώνα- και πάλι με διαλείμματα - διακόπηκε δύο και πλέον χιλιετίες μέχρι την αναγνώριση (ίδρυση) του μικρού μας Κράτους - Έθνους τον Φεβρουάριο του 1830 με το πρωτόκολλο του Λονδίνου. Μιλώντας για τη νεοελληνική Δημοκρατία, γνωρίζουμε, ότι εκτός από το θεμελιώδες χαρακτηριστικό της κοινωνικής συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων και της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων - με περιορισμένη ισχύ στην Αρχαία Αθήνα - κανένα κοινό στοιχείο θεσμοκρατίας υπάρχει. Αυτά για το εποικοδόμημα. Η κοινωνική βάση όμως στο Εθνος του ελληνικού Κράτους παρά τη διαδρομή χιλιετιών παρουσιάζει εκπληκτικές ομοιότητες με τους αρχαίους Ελληνες. Ωσαν να μην πέρασαν από εδώ φυλές και λαοί, που θα περίμενε κάποιος, ότι θα είχαν εξαλείψει τα αρκετά θετικά και πάμπολλα αρνητικά χαρακτηριστικά των αρχαίων προγόνων μας.
Ποιος είπε άραγε, εκτός του Φαλμεράγιερ*, και έχοντας ζήσει εδώ, και μας γνωρίσει καλά, ότι δεν είμαστε κατ' ευθείαν απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων; Δημιουργικοί, ευφάνταστοι απόλυτα διακριτοί και παγκόσμια διακρινόμενοι, μολονότι αριθμούμε το ένα επτακοσιοστό (11 εκατ. επί 7,5 δισ.) των ανθρώπων του πλανήτη. Εμείς είμαστε οι κατά Σαρτζετάκη "ανάδελφοι", που μας συναντά κάποιος από τα νησιά Φίτζι και την Παταγονία μέχρι την Ισλανδία και τη Λαπωνία και κατέχουμε σημαντικές θέσεις στην κοινωνική και οικονομική ζωή μακρινών τόπων. Όπως υπήρξαν και οι αρχαίοι πρόγονοι, που από τον 9ο μέχρι τον 4ο π.Χ. αιώνα είχαν και αυτοί αποικίσει κάθε γωνιά του γνωστού τότε Κόσμου ιδρύοντας μεγάλα κέντρα πολιτισμού. Το Βυζάντιο στον Βόσπορο, τη Σύβαρη στην Ιταλία, τις Συρακούσες στη Σικελία, τη Μασσαλία στη Γαλλία, το Εμπόριο στην Ισπανία... Ακόμα το Μυρμίκειο στη Ρωσσία, τις Αλεξάνδρειες στην Αίγυπτο και τον Καύκασο, την Αντιόχεια στο Ισραήλ, την Έφεσο στην Τουρκία, την Ηλιούπολη στον Λίβανο και (όχι δεκάδες, αλλά) εκατοντάδες άλλες αποικίες Ελλήνων, που άφησαν ανεξίτηλα αποτυπώματα στην παγκόσμια ιστορία.
Τι είδους λαός όμως είμαστε, που ενώ κατακτούμε τον Κόσμο, αδυνατούμε να κατακτήσουμε τον εαυτό μας; Που δημιουργήσαμε παγκόσμιας διάστασης αντικοινωνικές συμπεριφορές, όπως οι υπόγειες διαδρομές, που τις έκανε και τραγούδι ο Σαββόπουλος ("κάνουν οι Ελληνες κυκλώματα κι ιστορία οι παρέες"), η ελληνικότατης προέλευσης συκοφαντική δυσφήμιση** και η άκριτη και ευχάριστη αποδοχή κατηγοριών εναντίον ακόμα και φιλικών μας (λέμε τώρα) προσώπων; Τι είδους άνθρωποι, υπάρχουν στο σύμπαν της ελληνικής Δημοκρατίας, όπου θάλλει το πεζοδρομιακό υβρεολόγιο- παντιέρα*** των ηλίθιων, που πλεονάζουν στα εδάφη μας; Λίγες ώρες πριν από τώρα που γράφεται αυτό το κείμενο (13.5) στην οθόνη του υπολογιστή μου διάβασα την εξής ανάρτηση γνωστού πολιτικού υβριστή με αποδέκτριες τις παρουσιάστριες του Σκάι Σ. Κοσιώνη και Λ. Κροντήρη. Οι δύο γυναίκες είχαν παρουσιάσει γράφημα της σύνταξης του σταθμού (οι ειδήσεις δεν ανήκουν στην πρωτοβουλία των παρουσιαστών) όπου εμφανίζονταν οι χώρες με τον αριθμό tests ανά κρούσμα. Στον πίνακα η Ελλάδα κατείχε την πρώτη θέση. Αυτό το "τεστ ανά κρούσμα" -μάλλον αδόκιμο και για μένα - έκανε έξαλλο τον κ. Πολάκη και αντέδρασε στο διαδίκτυο.
"Τεστ ανά κρούσμα!!! Ελεος!!!.Τι λες βρε λοιμωγμένο σούργελο, βρε σκοϊλικιασμένη ελληκικοΣΚΑΙταϊσμένη, γ@μώ το μέτζη του νεοκούτη μου μέσα;;;;. Στο ΚΕΚ που αποφοίτησες έμαθες αυτή τη στατιστική; Ού να χαθείτε ΤΣΙΡΚΟΥΛΑ! " .
Χρειάστηκε προσοχή, για ν' αποδώσω με ακρίβεια την εμβριθή ανάλυση και να καταφύγω σε λεξικά για τη μετάφρασή της. Λοιπόν: Η λέξη "λοιμωγμένο" σημαίνει " μολυσματικό". Το σούργελο δεν χρειάζεται μετάφραση. Είναι το γελοίο πράγμα, που το χλευάζουν. Πάμε στα δύσκολα."Σκοϊλικιασμένη.. "Πρόκειται για λέξη, που "ξεκλείδωσα" σε δεύτερη ανάγνωση. Παιδεύτηκα και σ' αυτό το .."μετζη του νεοκούτη". Σε τρελαίνει ο πρώην Υπουργός. Το βρήκα όμως. Είναι ακατάληπτο ιδιόλεκτο, που " βγάζει" ο αυτόματος μεταφραστής της google, και που ανέφερε σαν παράδειγμα άσκοπης τηλεκατάρτισης επιστημόνων ο κ. Τσίπρας, μαζί με το άλλο ιδιόλεκτο "σκοϊλέκικο". Ετσι έδωσα νόημα και στην άλλη λέξη: "ελληκικοΣΚΑΪταϊσμένη”. Συμμάζεψε ο άνθρωπος σε μιά μόνο λέξη το ιδιόλεκτο παράδειγμα του μεγάλου τιμονιέρη, με τον σταθμό Σκάι και το τάισμα. Απιαστε.! Υποκλίνομαι. Και μία ακόμα υπόκλιση ενώπιον του μεγαλείου της τελευταίας φράσης: "Ού να χαθείτε ΤΣΙΡΚΟΥΛΑ". Παρεμπιπόντως.Τσίρκουλο είναι το άτομο με καρακίτς εμφάνιση, που το ειρωνεύονται απο μακριά. Τι "κοκομπλόκο" ****είναι κι αυτό;
Στην παραπάνω ανάρτηση του πρώην υπουργού στριμώχτηκαν από τον αθεόφοβο στις πέντε αράδες της το μισό υβρεολόγιο της ελληνικής γλώσσας. Ούτε μια λέξη βρίσκεται στο όριο της σοβαρότητας. Θυμήθηκα τον μεγάλο Τόλη: "Τα λόγια είναι περιττά.!!".Υπάρχουν πράγματα, που δεν επιβάλλουν, ούτε αντέχουν σε σχολιασμό και σ' αυτό το σημείο επιτρέψτε μου λίγες φράσεις... δραπέτευσης από το θέμα μου. Εγραψα, πως η ανάρτηση ύβρεων δεν σχολιάζεται. Την παραθέτεις και... φτάνει. Εκείνο που πρέπει να σχολιασθεί όμως στην περίπτωση του υβρεολογίου Πολάκη είναι ο υποβιβασμός Κοσιώνη από Πολάκη ως απόφοιτης ΚΕΚ και όχι Πανεπιστημίου, όπως το βιογραφικό της. Εδώ, είτε υπάρχει συκοφαντία, είτε αναληθές βιογραφικό. Η Κοσιώνη είναι πετυχημένη στη δουλειά της. Όμως δεν παύει να υπάρχει χτύπημα κάτω από τη ζώνη, που γίνεται χειρότερο, αν ο Πολάκης ψεύδεται. Είναι πάντως δυσάρεστο, ο πολίτης να εισπράττει, ότι από δύο πρόσωπα της δημόσιας ζωής, το ένα έτσι κι αλλιώς να ψεύδεται.
Την επόμενη Τρίτη θα συνεχίσουμε με την εμβάθυνση του υβρεολεξιλογίου της νεοελληνικής πολιτικής ζωής από την ίδρυση του κράτους μας το 1830.