Δεν νοείται Ορθόδοξο Πάσχα χωρίς την λαμπριάτικη λειτουργική πανδαισία και τη συμμετοχή των πιστών στο Ποτήριο της Ζωής. Στη θεία Κοινωνία. Έμπλεος χαράς ο λαμπρός πανηγυριστής του Πάσχα ιερός Χρυσόστομος κατακλείει την αναστάσιμη βραδινή ακολουθία και θεία Λειτουργία με τον Κατηχητικό του Λόγο, καλώντας όλους να απολαύσουν του συμποσίου της πίστεως: «Πλούσιοι και πένητες μετ’ αλλήλων χορεύσατε… νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες, ευφράνθητε σήμερον. Η τράπεζα γέμει, τρυφήσατε πάντες. Ο μόσχος (Ο Κύριος δηλαδή που θυσιάσθηκε για τις αμαρτίες μας) πολύς, μηδείς εξέλθη πεινών…».
Αλλά και κάθε θεία Λειτουργία δεν νοείται, αν δεν προσφέρει Χριστό. Αν τελείται, για να τελείται. Χωρίς δηλ. τη δυνατότητα των πιστών να μετάσχουν στο Κυριακό δείπνο. Στο υπερφυές μυστήριο της Θείας Κοινωνίας. Να γίνουν κοινωνοί θείου Σώματος και Αίματος.
Η από ραδιοφώνου και τηλεοράσεως μετάδοση της θείας Λειτουργίας είναι θέμα αντιλεγόμενο. Γίνεται δεκτή κατ΄ άκραν συγκατάβαση και μόνον για όσους αδυνατούν να μεταβούν στον ναό (ασθενείς, εργαζόμενους κ.ά.).
Σήμερα, με αφορμή την πανδημία, στοχοποιήθηκε το μεγάλο αυτό μυστήριο και η Εκκλησία γενικότερα. Ακούσθηκε και το πλέον εξωφρενικό και απαράδεκτο- και μάλιστα από βουλευτή γιατρό- ότι ο ιός προήλθε από… χριστιανούς και πλούσιους! Ενώ είναι γνωστό ότι εμφανίσθηκε στην Κίνα, που δεν είναι χριστιανική, αλλά κουμμουνιστική χώρα.
Αντιμετωπίσθηκε το μυστήριο με ορθολογισμό και ιδεοληψία. Ενώ είναι γεγονός ότι «τα άγια δεν μολύνονται, ούτε μολύνουν». Αυτή ήταν η απάντηση γέροντα αγιορείτη μοναχού σε σχετική ερώτηση. Και επιβεβαιώνεται πλήρως η άποψή του από τον μεγάλο ιατρό φιλόσοφο και βιολόγο Αλέξη Καρρέλ στο βιβλίο του υπό τον τίτλο «Επιστήμη και θαύμα». Αλλά και από τη στατική επιστήμη, που βεβαιώνει ότι ουδέποτε μεταδόθηκε ασθένεια διά μέσου της θείας Κοινωνίας. Άλλωστε είναι γνωστό ότι ιερείς που επί χρόνια κοινωνούσαν φυματικούς, λεπρούς, χολερικούς και μετά κατέλυαν το Άγιο Ποτήριο, δεν προσβλήθηκαν από τις εν λόγω ασθένειες.
Η Θεία Κοινωνία είναι μυστήριο απαραίτητο για τη σωτηρία μας. Το διαβεβαίωσε ο ίδιος ο Θεάνθρωπος λέγοντας: «Αδύνατον, αδύνατον να σωθήτε, εάν δεν φάγητε την σάρκα του Υιού του ανθρώπου και πίετε αυτού το Αϊία»(Ιω. 6,53-54).
Η θεία Κοινωνία ή θεία Μετάληψις είναι φάρμακον αθανασίας. «Θεού το Σώμα και θεοί με και τρέφει» τονίζει ο Συμεών ο Μεταφραστής. Κάνει τους κοινωνούντας «σύσσωμους και σύναιμους Χριστού», υπό την προϋπόθεση βέβαια να προσέρχονται στο μυστήριο κατά την πρόσκληση του λειτουργού «Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης» κατόπιν ειλικρινούς μετανοίας και καθαρής εξομολογήσεως. Αυτό τονίζει και η ευχή της θείας Μεταλήψεως: «Εν ταις λαμπρότησι των αγίων Σου, πως εισελεύσομαι ο ανάξιος;».
Ενωμένος με τον Θεό ο άνθρωπος διά του μυστηρίου γίνεται ασφαλής από κάθε επήρεια του πονηρού. Ας επιπολάζει γύρω του η αμαρτία, ας συγκλονίζεται το σύμπαν, ας πέφτουν τα άστρα, αυτός παραμένει ακλόνητος και άφοβος.
Απροσμέτρητη η δύναμη του μυστηρίου. Το διακήρυξε Αυτός ο Ίδιος ο Χριστός «Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα, εν εμοί μένει καγώ εν αυτού».(Ιω. 6,56).
Σε όσους αμφιβάλλουν αν το ψωμί και το κρασί μεταβάλλονται σε Σώμα και Αίμα Χριστού προβάλλονται σχετικές μαρτυρίες παλαιότερων και συγχρόνων Αγίων, όπως για παράδειγμα του Αγίου Σάββα της Καλύμνου.
Δεν δικαιολογείται απιστία στο μυστήριο της Εκκλησίας καθότι ζούμε σ’ ένα θαυμαστό κόσμο. Κόσμο πλήρη μυστηρίων, όπως αυτά περιγράφονται στο εξαίρετο, ντοκουμενταρισμένο και με ποιητικό λόγο βιβλίο του μακαριστού Κων. Καλλινίκου «Ο Θεός εν τοις έργοις Αυτού».
Μας περιβάλλει λοιπόν ένας θαυμαστός κόσμος. Κόσμος πλήρης μυστηρίων, που ερευνά συνεχώς η επιστήμη. Περιοριζόμαστε μόνον στο εξής θαυμαστό. Το γάλα που θηλάζουν τα βρέφη από τη μητέρα τους, δεν είναι τίποτε άλλο παρά το αίμα που κυκλοφορεί από την καρδιά της και χρωματίζεται μυστηριωδώς λευκό! Αν λοιπόν αυτά τα θαυμαστά κατεργάζεται η πανσθενής δύναμη του Θεού στον φυσικό κόσμο, τι το θαυμαστό και αδύνατο σ’ Αυτή να μεταποιήσει το ψωμί και το κρασί σε Σώμα και Αίμα Χριστού;
Ύστερα απ’ όλα αυτά αντιλαμβανόμαστε τη μέγιστη αξία και αναγκαιότητα του θεοσύστατου μυστηρίου της Θείας Κοινωνίας, που με αφορμή τη σύγχρονη πανδημία στοχοποιήθηκε και λυσσαλέα πολεμήθηκε και αυτό και η εκκλησία από τους ορθολογιστές και άθεους. Από αυτούς, που «θέλουν να δουν τον Παράδεισο με το τηλεσκόπιο», για να θυμηθούμε τον Άγιο Παΐσιο.
Από τον Βασίλειο Χ. Στεργιούλη
