Άντε τώρα να προκόψει η ΝΔ δίχως Ζαγοράκη στην Ευρωβουλή! Πώς θα το αντέξουν! Απώλεια μεγάλη, κάτι σαν εθνική καταστροφή! Διότι ο μάγκας, δεν παραιτήθηκε για να παραδώσει την έδρα στο κόμμα του, σου λέει, είκοσι κοντά χιλιάρικα μηνιαίως να βολτάρω εις τας Ευρώπας, πού θα τα ξαναβρώ...
Η ΕΠΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΗ (αρχικά) ποινή αποκλεισμού από το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου του πρωτοπόρου ΠΑΟΚ (ουδείς θα έκανε θέμα και για την ομάδα της Ξάνθης) έφερε τα πάνω κάτω στο ελληνικό στερέωμα, έγινε πρώτο θέμα σε ΜΜΕ και στο διαδίκτυο και ...αποσυντόνισε τις δραστηριότητες του λαού! Έθεσε δε σε μέγα κίνδυνο την κοινωνική συνοχή (!) πάνω που είπαμε μια φορά να ομονοήσουμε ως Έλληνες απέναντι σε εξωτερικούς κινδύνους για να αντιμετωπίσουμε ... τα φίδια που μας ζώνουν!
ΛΟΙΠΟΝ, το πράγμα δεν προσφέρεται για πλάκα. Είναι πολύ σοβαρό. Ως λαός έχουμε χάσει εντελώς το μέτρο της σοβαρότητας.
* Ψηφίζουμε πρώτα πολιτικούς και μετά τους υβρίζουμε.
* Τρέχουμε στα γήπεδα του ποδοσφαίρου την ίδια στιγμή που νιώθουμε σίγουροι ότι τα πάντα είναι στημένα!
* Δεχόμαστε την κοροϊδία και εξακολουθούμε να πληρώνουμε και από πάνω.
* Προσκυνούμε με κίνδυνο της σωματικής ακεραιότητάς μας πολλές φορές, τους προέδρους των σωματείων, σε γνώση μας ότι μας χρησιμοποιούν ως όπλο για άνομες ενέργειές τους και τον πλουτισμό τους.
ΤΩΡΑ μας προέκυψε και η υπόθεση ... Ζαγοράκη! Οποία ασημαντότητα να μας απασχολεί, μπροστά στην οικονομική καταστροφή της ελληνικής οικογένειας και στη δεκαετή πτώχευση της ελπίδας, για τόσα εκατομμύρια Ελλήνων πολιτών...
ΜΑΥΡΟΑΣΠΡΟΙ και ερυθρόλευκοι οπαδοί, «Παόκια» και «γαύροι», ως βόρειοι και νότιοι, πιστοί «στρατιώτες» στον απίστευτο και απολίτιστο πόλεμο των γηπέδων, έβαλαν στη μέση μια «σύγχρονη πάστα πολιτικών», που ενώ καλείται να επιλύσει ελληνοτουρκικές διαφορές αιώνων και άλλα τόσα θέματα που καίνε την κοινωνία, όπως τη φτωχοποίηση του πληθυσμού, δυσκολεύεται να κάνει τον διαιτητή ανάμεσα σε οικονομικά «θηρία» του ποδοσφαίρου, ανάμεσα σε «παράγοντες» και «ισχυρούς». Σκέφτομαι καμία φορά πόσο βάση έχει στη χώρα μας αυτό που, ενίοτε όλοι μας, λέμε: «Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;» Άραγε ποιος;
Από τον Χρήστο Τσαντήλα
