Εύηχο σάλπισμα της Ορθοδοξίας, παιάνας θριάμβου της εκκλησίας μας, ύμνος στην προσωπικότητα των Τριών Ιεραρχών της, Μ. Βασίλειο, Ι. Χρυσόστομο και Γρηγόριο τον Θεολόγο.
Αυτοί είναι οι «μελίρρυτοι ποταμοί της σοφίας», η ψυχή του πολιτισμού μας και ο πολιτισμός της ψυχής μας. Ιεράρχες πνευματικοί, έζησαν εν Χριστώ, δίδαξαν εν Χριστώ, εποίμεναν εν Χριστώ, έπαθαν πολλά εν Χριστώ και θυσίασαν τη ζωή τους για τον Χριστό!
Είναι οι μεγάλοι παιδαγωγοί εις Χριστόν και προβάλλονται από την Εκκλησία και την πολιτεία ως πρότυπα πίστης στον Θεό, μόρφωσης, αλληλεγγύης, αγάπης, κοινωνικής δικαιοσύνης, θάρρους και παρρησίας!
Θρόνος τους και άμβωνας μαζί, ο «σταυροφόρος βίος» που ως θεολόγοι της υπαρξιακής Θεολογίας, έκαναν τον λόγο πράξη. Λάτρεις της ορθοδοξίας που ήταν κόσμημα της ψυχής των. Η αγάπη για τον πλησίον έκτισε «Βασιλειάδες», στις απειλές της εξουσίας αντιστάθηκαν με παρρησία και τόλμη και η δύναμη της πίστης έγινε λόγος πύρινος κατά της διαφθοράς και τους διεφθαρμένους.
Η Εκκλησία μας τους γιορτάζει με τον προσήκοντα σεβασμό και τους προβάλλει ως πρότυπα αρετών και πνευματικότητας ιδιαιτέρως στη μαθητιώσσα νεολαία, την οποία τόσο αγάπησαν και με πολλούς λόγους και συγγράμματα για την ορθή μόρφωση συμβούλεψαν και συνέγραψαν.
Οι αρετές τους και μόνον ήταν η πνευματική αρματωσιά τους στον αγώνα τους για διεύρυνση και εμβάθυνση των αληθειών του Ευαγγελίου, με σεβασμό στις κατακτήσεις των άλλων αλλά και με συνείδηση του πλούτου της ελληνικής γραμματείας, έκαναν την ορθοδοξία σπίτι μας, πυξίδα προσανατολισμού, σωτηρία ψυχής, στήριγμα και ελπίδα ζωής, αλλά και διδαχή αρετών και ορθοδοξίας!
Οι Τρεις Ιεράρχες με τη σοφία τους προκάλεσαν τη μεγάλη συνάντηση-σύζευξη του Ελληνισμού με τον Χριστιανισμό που έδωσε το «Ελληνορθόδοξο» δόγμα, το κοινό πνευματικό θεμέλιο ανάδειξης του ηρωικού ιδεώδους, της αγιότητας και της ελληνορθόδοξης παιδείας!
Στην κολυμβήθρα της Ορθοδοξίας βαπτίστηκε ο Ελληνισμός και βρήκε ικανοποιητικές απαντήσεις η ελληνική σκέψη για τα κοσμολογικά και οντολογικά προβλήματα. Εκεί βρήκε την ολοκλήρωσή του και ανέδειξε την ορθοδοξία ως εθνική θρησκεία, ζυμωμένη με τα ήθη του, το άρωμα της δημιουργίας του και την παράδοσή του.
Ο άνθρωπος, εκήρρυτταν, είναι το πολυτιμότερο δημιούργημα του Θεού, το «τιμιώτερον απάντων των ορωμένων», είναι ναός πνεύματος όπου ανθίζουν τα δώρα του πνεύματος, σωφροσύνη, αγάπη, επιείκεια, αλληλεγγύη, κοσμιώτητα...
Είναι αυτά που ανακαλύπτουμε μελετώντας την Αγία Γραφή, την παράδοση και τους βίους των Αγίων μας.
Αυτές είναι και σήμερα οι αρετές των Αγίων που προβάλλονται σε όλους μας και ιδιαίτερα η αρετή της ορθοπραξίας.
Γι’ αυτό οι Αγιοι είναι δώρο Θεού στον άνθρωπο.
Δυστυχώς όμως σήμερα για πολλούς λόγους αδιαφορούμε για την πνευματική μας ζωή.
Ένα σύννεφο ομίχλης μάς εμποδίζει να δούμε πού πάμε, γιατί χάσαμε τον προσανατολισμό μας.
Ειδωλολατρικός ναός, δυστυχώς, έγινε η καρδιά μας. Μείναμε μόνο στη θεωρία και τη διδασκαλία.
Η αλήθεια που διδάσκουμε δεν γίνεται πράξη.
Η ζωή μας δεν διακρίνεται από την αρετή της ορθοπραξίας που πρέπει να γίνει κόσμημα όλων μας και ιδιαίτερα εκείνων που θεωρούνται και είναι ταγοί και εκφραστές θεσμών.
Η αρετή της ορθοπραξίας, όπως και όλες οι αρετές, διδάσκονται με το παράδειγμα τόσο στην οικογένεια όσο και μέσα από το σχολείο, την Πολιτεία και την Εκκλησία.
«Είμαστε εικόνα θεού, ελεύθεροι στις επιλογές μας. Έχουμε επίγνωση του κακού και δεν αγνοούμε το καλό», μας υπενθυμίζει ο Ιερός Χρυσόστομος.
Τι είναι λοιπόν αυτό που μας εμποδίζει να κάνουμε τις σωστές επιλογές;
Από τον Δημήτριο Νταφούλη, επίτ. σχολικό σύμβουλο και θεολόγο
