Στην Ελλάδα, όταν αναφερόμαστε στο Ποδόσφαιρο, μια δύσοσμη αύρα μας διαπερνάει. Μια ‘’άρρωστη’’ κατάσταση που κατοικοεδρεύει στα υψηλότερα στρώματα της ποδοσφαιρικής μας κουλτούρας. Ναι, θεωρώ ότι είναι κυρίως θέμα κουλτούρας και πολιτισμού. Το ποδόσφαιρο πλέον έχει γίνει το μέσο για να γίνουμε γνωστοί, να παραγοντίσουμε, να επιβληθούμε, να παρανομήσουμε. Η λέξη προσφορά, πουθενά.
Δε θα ξεχάσω τον Πρόεδρο της Premier League (Αγγλική Λίγκα) σε ένα συνέδριο Διοίκησης Ποδοσφαίρου, που είχα την τιμή να παρακολουθήσω πριν χρόνια. Είχε πει: ''Το μυστικό της επιτυχίας μας είναι απλό. Βάζουμε τους καλύτερους να ασχολούνται με τα σημαντικά του Ποδοσφαίρου μας''.
Θα μπορούσε πράγματι να μας διδάξει η ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου, σε μια χώρα που γέννησε τον ‘’Χουλιγκανισμό’’, όπου μετά την τραγωδία στο «Χέιζελ», η πολιτεία πήρε αποφάσεις χωρίς να υπολογίσει το όποιο πολιτικό κόστος. Δόθηκε εντολή από την τότε Πρωθυπουργό Μάργκαρετ Θάτσερ, σε έναν ανώτατο δικαστή, το Λόρδο Taylor για τη σύνταξη ενός νομοσχεδίου, σκληρού μεν αποτελεσματικού δε, καθώς ο έντονος κατασταλτικός χαρακτήρας των μέτρων που ελήφθησαν, λειτούργησε αποτρεπτικά στον τομέα πρόληψης, και τα κρούσματα βίας μειώθηκαν αισθητά. Διαφοροποιήθηκε το καθεστώς συμμετοχής του φιλάθλου στους αγώνες της ομάδας του, καθώς εισιτήριο έπαιρνε μόνο όποιος είχε περάσει από αυστηρό έλεγχο, έχοντας δώσει ακόμα και ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, ενώ προχώρησε στο αδιανόητο για την εποχή και απέσυρε τις αγγλικές ποδοσφαιρικές ομάδες απ' όλες τις διεθνείς διοργανώσεις, σε συνεννόηση με την UEFA και τη FIFA.
Στα του οίκου μας, σκοπός είναι να προτείνουμε ρεαλιστικές λύσεις, μήπως και το ελληνικό ποδόσφαιρο ωριμάσει, γιατί δυστυχώς ακόμη παλιμπαιδίζει. Μερικές προτάσεις παραβάλλω παρακάτω, για ακόμη μία φορά:
Γενικότερο ασυμβίβαστο Βουλευτή - Υπουργού, για να εκλείψουν φαινόμενα πολιτικών εκβιασμών. Σεβασμός στο πραγματικό αυτοδιοίκητο του Ελληνικού Ποδοσφαίρου, με αυστηρή εποπτεία από με έναν τεχνοκράτη Υπέρ-Υπουργό εντεταλμένο της UEFA, αρμόδιο μόνο για θέματα ποδοσφαίρου. Υφυπουργός του θα είναι αντίστοιχα τεχνοκράτης, αρμόδιος για ζητήματα μπάσκετ και ερασιτεχνικού αθλητισμού. Το αυτοδιοίκητο ισχύει μόνο για τα λειτουργικά και οργανωτικά ζητήματα της Ομοσπονδίας και της διοργανώτριας Αρχής, όχι σε περιπτώσεις ανομίας, οικονομικών εγκλημάτων και πρόκλησης βίας.
Ίδρυση αθλητικού ΣΔΟΕ, αρμοδίου να ελέγχει τα οικονομικά των ομάδων, ανά μήνα. Κατάργηση όλων των ανούσιων γνωμοδοτικών αθλητικών επιτροπών, που δεν θα τις χαρακτήριζα ούτε καν ως οιονεί δικαστικά όργανα. Ίδρυση αθλητικών δικαστηρίων με κύρος, που θα συνεδριάζουν δημόσια και όχι πίσω από κλειστές πόρτες, υπό την εποπτεία του Αρείου Πάγου. Καθιέρωση του θεσμού του ‘’Συνηγόρου του Αθλητισμού’’, μέσα στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, και πραγματική ενδυνάμωση της Επιτροπής Βίας (ΔΕΑΒ) , όπου θα προτείνουν και θα αντιμετωπίζουν άμεσα τα όποια κρούσματα βίας, πάντα σε στενή συνεργασία με τις ομάδες. Σκοπός είναι να βγει η αστυνομία από τα γήπεδα και οι ομάδες να έχουν την τελική ευθύνη περιφρούρησης ενός αθλητικού γεγονότος.
Πλήρης Κωδικοποίηση της Αθλητικής Νομοθεσίας, σε έναν Αθλητικό Κώδικα, και καθιέρωση ξεχωριστού κεφαλαίου με μέτρα, δράσεις και ποινές ικανές να αποτρέψουν τη βία και το οικονομικό έγκλημα, οι οποίες δεν είναι ανάγκη να είναι εξοντωτικές αλλά παραδειγματικές. Απεριόριστο εύρος δράσης και ουσιαστικές αρμοδιότητες στον θεσμό του ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ, προκειμένου να παρεμβαίνει αυτεπαγγέλτως, όταν προκύπτει θέμα νομιμότητας, δημόσιας τάξης και ασφάλειας. Όσοι υποπίπτουν σε παραβιάσεις του Ποινικού νόμου εντός και εκτός γηπέδων μεταχειριζόμενοι βία, θα αντιμετωπίζουν τον ισόβιο αποκλεισμό από τα ελληνικά γήπεδα αλλά και την επαναφορά του αδικήματος ως ιδιωνύμου (φυλάκιση χωρίς αναστολή). Ενός μέτρου που όταν εφαρμόστηκε στην Αγγλία, απέδωσε τα αναμενόμενα.
Άμεση εφαρμογή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου, το οποίο έχει ήδη ψηφιστεί με νόμο του 2012, αλλά δεν έχει εφαρμοστεί ακόμη αποτελεσματικά. Άμεση εγκατάσταση κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης εντός των γηπέδων, προκειμένου να γνωρίζουν οι αρχές και οι ομάδες ανά πάσα στιγμή, πού ακριβώς βρίσκεται, όποιος προκαλεί επεισόδια. Ουσιαστική προστασία των Λεσχών Φιλάθλων, με ενημερωμένες καταστάσεις μελών και αυστηρή ταυτοπροσωπία, τόσο κατά την παραλαβή του εισιτηρίου, όσο και κατά τον έλεγχο μέσα στο γήπεδο. Αυστηροποίηση του ελέγχου καταλληλότητας για όσους ασχολούνται έμμεσα ή άμεσα με τα αθλητικά δρώμενα. Καλλιέργεια υγιούς αθλητικής κουλτούρας στα σχολεία και τα Πανεπιστήμια, μέσω συνεχών διαλέξεων.
Όσο στην Ελλάδα συνεπώς, τα πολιτικά συμφέροντα ζουν στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, και το ‘’καλό’’ του ποδοσφαίρου συζητείται μεταξύ εκπροσώπων του ελληνικού κοινοβουλίου και αθλητικών παραγόντων, δε νομίζω ότι μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι. Είναι αδήριτη ανάγκη το ποδόσφαιρο και γενικότερα ο αθλητισμός να αποσχιστεί εντελώς από την πολιτεία, απολαμβάνοντας μόνο της ουσιαστικής εποπτείας της, όπως το Σύνταγμα επιτάσσει και τίποτα άλλο. Αρωγούς σε μια τέτοια προσπάθεια θα μας βρει όλους, αρκεί να το τολμήσει. Διαφορετικά θα συζητάμε συνεχώς, όσα χρόνια κι αν περάσουν, καταλήγοντας στο ίδιο τελικά συμπέρασμα που λέει ότι δυστυχώς, αυτό το ποδόσφαιρο μας αξίζει.
Από τον Βάσο Π. Καραμπίλια
Ο Βάσος Π. Καραμπίλιας είναι δικηγόρος, μέλος του Μητρώου Στελεχών της Ν.Δ. επιστημονικός συνεργάτης στη Βουλή των Ελλήνων
