Το τρίτο μνημόνιο
αριστερή φορολογική
καταιγίδα
Είχα μια μικρή
ελπίδα πως θα
σώσεις την
Πατρίδα. Μα δε
βλέπω φως
κανένα παν τα
όνειρα χαμένα.
Όχι φώναζα
Αλέξη νόμιζα και
εγώ θα φέξη. Όχι
φώναζε η
Ελλάδα που την
καίνε σαν
λαμπάδα.
Την Ελλάς
παίζουν στα ζάρια
τα δικά μας
παλικάρια.
Ο Λαός
αναστενάζει κλαίει
τώρα και φωνάζει.
Ένα ευρώ τώρα
δεν έχει απ' την
πείνα δεν αντέχει.
Οι συντάξεις θα
‘ναι στην πείνα
300 ευρώ το
μήνα. Αυτά τα
λίγα φτάνουν
όσοι ζήσουν και
όσοι πεθάνουν.
Κάθε μέρα
βάζουν φόρους
με χωρίς ντροπή
και όρους.
Θέλουν να
πεθάνουν κι
άλλοι που μας
φέρανε στο χάλι.
Ποιοι τη φέρανε
την κρίση η
Ελλάδα μας
να σβήσει.
Οι δικοί μας οι Λεβέντες
που περνάνε σαν αφέντες.
Μετανάστη μη
δακρύζεις και την
τύχη σου μη
βρίζεις. Έτσι
θέλαν κάποιοι
άλλοι μετανάστασης
να' σαι πάλι.
Τζάμπα πήγαμε
Βρυξέλλες και
μας δώσανε σαρδέλες.
Πήγαμε και
Βερολίνο εκεί μας
παίζουν μαντολίνο.
Γεώργιος Δ. Βαλαβάνης
σατιρικός ποιητής
