Όσοι περίμεναν ότι οι ευρωεκλογές θα αναζωογονούσαν το εγχείρημα πρέπει να έχουν απογοητευθεί. Όπως πρέπει να έχουν απογοητευθεί και οι Ευρωπαίοι πολίτες από το έλλειμμα δημοκρατίας και ουσίας που διαπιστώθηκε σε αυτές τις εκλογές, καθώς δεν επιτράπηκε στους πολίτες να ψηφίσουν για πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όπως έγινε με τον Γιούνκερ το 2014!
Παράλληλα, ένα νέο είδος λογοκρισίας εξαπλώθηκε ενόψει των εκλογών αυτών σε όλη την Ευρώπη εναντίον όσων αμφισβήτησαν ή διατύπωναν ενστάσεις για το εγχείρημα
Σ’ αυτά προστίθεται ότι:
-Η Μέρκελ είναι άρρωστη και ευάλωτη! Συμβολικά είναι σε αντιστοιχία με τη Γερμανία που -πάντα τα κάνει όλα καλά αλλά-, φλερτάρει με την ύφεση!
-Ο Σόιμπλε είναι εκτός ΕΕ και απουσιάζει το σιδερένιο χέρι και τα νεοφιλελεύθερα προτεσταντικά ιδεολογήματα του, τα οποία έδιναν μια κάποια ρότα!
-Ο Μακρόν είναι ασταθής ανάμεσα σε μύρια όσα προβλήματα, με τα συνδικάτα και τα κίτρινα γιλέκα!
-Η Ιταλία είναι στην κόψη του ξυραφιού!
-Όλοι οι Λαοί και η κοινή γνώμη -βαθιά χτυπημένη και ψυχικά διαιρεμένη από την κρίση-, πυροβολεί ανεξέλεγκτα το σχέδιο των ΕΕ (Ευρωπαϊκών ελίτ) και κάνεις δεν θέλει πλέον περισσότερη Ευρώπη αλλά περισσότερη λαϊκή και εθνική κυριαρχία.
-Η Βον ντερ Λάιεν και η νέα Κομισιόν της, είναι άχρωμη, προϊόν συμβιβασμού αυτής της κατάστασης! Μια κατάσταση, η όποια όλοι πλέον ξέρουν πως είναι προβληματική! Η ίδια δεν είναι πολιτικός ηγέτης της ΕΕ αλλά μια άχρωμη Γερμανίδα υπάλληλος.
Για την ακρίβεια είναι τόσο πολιτικός ηγέτης και τόσο υπάλληλος όσο χρειάζεται για να απογοητευθούμε περαιτέρω από το ευρωπαϊκό ελιτίστικο σχέδιο και να αντιστραφεί ή να ανακοπεί η ταχύτητα ενοποίησης και διερεύνησης. Αυτή άλλωστε μοιάζει να είναι η πολιτική επιταγή των καιρών!
Όχι τυχαία η μόνη πολιτική που επιτράπηκε στην κ. Βον ντερ Λάιεν για να «χρωματίσει» την ανάληψη των καθηκόντων της είναι να βάλει μερικές παραπάνω γυναίκες σε πόστα και να εξαγγείλει μια οικολογική πολιτική με μια συμφωνία για την πράσινη ανάπτυξη.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ουσιαστικά εδώ και μήνες δεν μπορεί να αποφασίσει κάτι!
Από συμβούλιο σε συμβούλιο σέρνεται και δεν μπορεί να χαράξει κοινή πολιτική ή έστω μια πολιτική που να δίνει λύση κάπου σε κάποιο θέμα!
Δεν μπορεί ή δεν έχει τη δύναμη να απαντήσει:
* Στη διεύρυνση προς τα δυτικά Βαλκάνια!
* Στην τουρκική δραστηριότητα στα εδάφη της!
* Στην αντίστοιχη δραστηριότητα στην Συρία όπου δεν μπορεί να ασκήσει τον ρόλο της!
* Στην ευρωπαϊκή άμυνα και ασφάλεια!
* Στη μεταναστευτική προσφυγική κρίση!
* Στην οικονομική κρίση που απειλεί τον πυρήνα.
* Στα θέματα ασφάλειας της μεσογείου που είναι δική της θάλασσα !
* Στις σχέσεις με το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ τον Τραμπ και τις άλλες χώρες.
* Δεν μπορεί να προχωρήσει στην εμβάθυνση παραχωρώντας κι άλλες αρμοδιότητες σε απρόσωπα όργανα τεχνοκρατών με γκρίζα κουστούμια
Κάθε κοινή απόφαση κατακερματίζεται σε λίγους μήνες, καθώς τα έθνη προτάσσουν τα εθνικά τους συμφέροντα και βρίσκουν τρόπο να την παρακάμψουν.
Έχουμε πολύ καιρό να δούμε μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται κάπου. Είδαμε μόνο εθνικές στρατηγικές να επικρατούν και τις είδαμε παντού:
Τις είδαμε στις κυρώσεις στην Τουρκία, στην εισβολή στην Β Συρία, στο εμπάργκο στην Ρωσία, στην επιβολή δασμών από τις ΗΠΑ, στο προσφυγικό στα δυτικά Βαλκάνια! Σύντομα θα δούμε εθνικές πολιτικές να ξεδιπλώνονται γύρω από το Brexit. Πολιτικές που θα είναι σαφώς προς όφελος της Βρετανίας.
Η γαλάζια φούσκα του ευρωπαϊσμού δεν σκάει! Απλά αποσυντίθεται και το εθνικό συμφέρον ξαναγίνεται η μόνη σταθερά των εθνών. Το ευρωπαϊκό έθνος κράτος με τις πολιτικές εσωτερικής συνοχής του επιστρέφει κατ’ απαίτηση των Λαών!
Ενόψει αυτή της κατάστασης και της κρισιμότητας η Ελληνική ελίτ και ο λαός μας πρέπει άμεσα να βγει από τις αυταπάτες του για την ΕΕ!
Πρέπει να γίνει η υπενθύμιση ότι ποτέ στην Ιστορία δεν υπήρξαμε σύμμαχοι με την Γερμάνια, η όποια τόσο η ίδια όσο και οι δορυφορικές της χώρες, πάντα είχαν συμμαχία με την Τουρκία! Υπάρχουν ιστορικοί δεσμοί αυτών των χωρών που δεν θα διαταραχτούν επειδή η Κύπρος η Ελλάδα είναι στην ΕΕ.
Και αφού δεν κυριαρχούμε επί των θαλασσών πρέπει και ξαναθυμηθούμε το παρελθόν μας και να συμπράξουμε με το έθνος ή τα έθνη που έχουν την κυριαρχία των θαλασσών, όπως κάναμε και στην εποχή του Ελευθέριου Βενιζέλου.
Ένας Βενιζέλος που ήταν στη γραμμή που έχει χαραχτεί πολύ πιο πίσω στην Ιστορία μας και συγκεκριμένα εποχή του στρατηγού Θεμιστοκλή όταν το μαντείο των Δελφών έδωσε τον χρησμό ότι «τα ξύλινα τείχη θα σώσουν τας Αθήνας» από τους Πέρσες.
Από τον Γιάννη Παπαϊωάννου
