Να σταθεί όρθια και ζωντανή ως η «αγία» οικογένεια, όπως έλεγε ο ποιητής, δίνοντας παραδείγματα, ομοψυχίας και αλληλεγγύης. Η οικογένεια ήταν ανέκαθεν το βασικό θεμέλιο της κοινωνίας, αλλά η πολύτεκνη οικογένεια είναι κάτι άλλο. Θα τη χαρακτήριζα ως τον κεντρικό πυρήνα διασφάλισης της κοινωνικής συνέχειας και συνοχής.
Ένα κράτος που σέβεται και επιτελεί τον σκοπό του απέναντι στους πολίτες, οφείλει να θέσει ψηλά τον πήχη, όσον αφορά στην προστασία της πολύτεκνης οικογένειας.
Μην ξεχνάμε ότι αυτή η προστασία προβλέπεται ευθέως, ως κορυφαίο θεσμικό πρόσταγμα και από το Σύνταγμα, το οποίο στο άρθρο 21 παρ. 1 και 2, επιφυλάσσει εμβληματική κυριολεκτικώς, αναφορά εκ μέρους του κράτους στην πολύτεκνη οικογένεια και όχι μόνο. Ορίζεται συγκεκριμένα ότι: « Πολύτεκνες οικογένειες, ανάπηροι πολέμου και ειρηνικής περιόδου, θύματα πολέμου, χήρες και ορφανά εκείνων που έπεσαν στον πόλεμο, καθώς και όσοι πάσχουν από ανίατη σωματική ή πνευματική νόσο, έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος.
Το Σύνταγμα δεν αναφέρεται τυχαία στην προστασία της πολύτεκνης οικογένειας. Η επιλογή αυτή του Συντακτικού Νομοθέτη, στοχεύει στο να υπενθυμίζει κάτι πολύ σημαντικό και στις τρεις κρατικές εξουσίες, ήτοι την Εκτελεστική, τη Νομοθετική και τη Δικαστική εξουσία. Υπενθυμίζει ότι η προστασία των πολυμελών οικογενειών, αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά μέσα αντιμετώπισης του μείζονος δημογραφικού προβλήματος, η επιδείνωση του οποίου διαβρώνει δραματικά τα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας και υπονομεύει επικίνδυνα την προοπτική της.
Η εποχή μας πράγματι έχει δυσκολίες, και αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό αν ρίξουμε μια ματιά γύρω μας διεθνώς. Ο «οικονομικός πόλεμος» εξελίσσεται και πολλά δικαιώματα καταστρατηγούνται. Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση, η Ελλάδα καλείται να αντιμετωπίσει ένα επιπλέον πολύ σημαντικό πρόβλημα. Ένα πρόβλημα, το οποίο πράγματι αποτελεί κοινωνική «βόμβα» που αν σκάσει, όχι μόνο θα κλονίσει τη βάση της κοινωνίας, αλλά θα επιφέρει την οριστική κατάρρευση.
Για πρώτη φορά μεταπολεμικά, ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώνεται. Τα τελευταία επτά χρόνια, οι νέοι πολίτες που γεννιούνται στη χώρα μας, είναι λιγότεροι από τους πολίτες που πεθαίνουν. Ταυτόχρονα, ο πληθυσμός της χώρας εξακολουθεί να γερνάει. Όπως είχε δείξει η πρόσφατη έρευνα της «Διανέοσις», το 2050 η Ελλάδα θα είναι μία χώρα γερόντων. Τα κίνητρα προκειμένου να κάνει κάποιος νέος άνθρωπος μία πολυμελή οικογένεια, είναι «φτωχά», ενώ όλα τα δεδομένα είναι δυσοίωνα. Πρόσφατη έρευνα του «Hopegenesis» τοποθέτησε την Ελλάδα στην 68η θέση από άποψη υπογεννητικότητας.
Νωρίτερα μελέτη του Ινστιτούτου του Βερολίνου» για τον Πληθυσμό και την Ανάπτυξη, η οποία αναλύει γενικότερα το δημογραφικό μέλλον της Ευρώπης, είχε καταδείξει ότι: Το 2050 ο πληθυσμός της χώρας υπολογίζεται ανάμεσα στα 10 εκατομμύρια (σύμφωνα με το πιο αισιόδοξο σενάριο) και τα 8,3 εκατομμύρια (στο πιο απαισιόδοξο). Η διάμεση ηλικία του ελληνικού πληθυσμού ήταν 26 έτη το 1951, είναι στα 44 έτη σήμερα, και αναμένεται να αυξηθεί το 2050 στα 52 έτη. Ο πληθυσμός των παιδιών σχολικής ηλικίας (από 3 μέχρι 17 ετών) θα μειωθεί από 1,6 εκατ. σήμερα σε 1,4 εκατ. (αισιόδοξο σενάριο) έως 1 εκατ. (απαισιόδοξο σενάριο) το 2050. Ο εν δυνάμει οικονομικά ενεργός πληθυσμός (δηλαδή όλοι οι πολίτες ηλικίας 20-69 ετών, που δυνητικά θα μπορούσαν να δουλέψουν) θα μειωθεί από 7 εκατ. το 2018, σε 4,8-5,5 εκατ. Ο πραγματικός οικονομικά ενεργός πληθυσμός θα μειωθεί από 4,7 εκατ. το 2018 σε 3-3,7 εκατ. το 2050.
Από τα παραπάνω γίνεται εύκολα αντιληπτό, ότι θα ανακύψουν πολλά και δυσοίωνα ζητήματα για τη χώρα μας, την οικονομία της, το παραγωγικό της δυναμικό, το ασφαλιστικό της σύστημα και ασφαλώς τη γενικότερη κοινωνική της συνοχή. Για τους λόγους αυτούς θα πρέπει να ληφθούν άμεσα νομοθετικά μέτρα στήριξης και προστασίας. Κοινωνική και οικονομική ενεργητική προστασία των πολύτεκνων οικογενειών στην πράξη και όχι στα λόγια. Εργασιακή και Ασφαλιστική στήριξη των πολύτεκνων μητέρων και των πολύτεκνων εκπαιδευτικών. Κοινωνικά και οικονομικά κίνητρα στα νέα ζευγάρια, προκειμένου να επιθυμούν να κάνουν πολυμελείς οικογένειες. Υποστήριξη της μητρότητας και θετικό περιβάλλον για την οικογενειακή ζωή, με ενίσχυση των επιδομάτων παιδιών από το πρώτο παιδί. Καθιέρωση bonus απόκτησης τέκνου για μητέρες κάτω των 30 ετών και ενίσχυση των επιδομάτων τοκετού. Ίδρυση ξεχωριστού Υπουργείου Δημογραφικής Πολιτικής, του οποίου θα ηγείται ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, και θα παρακολουθεί ανά εξάμηνο τη δημογραφική κατάσταση της χώρας, καθώς και την υλοποίηση των μέτρων δημογραφικής πολιτικής.
Είναι συνεπώς αδήριτη η ανάγκη, η ελληνική πολύτεκνη οικογένεια να προστατευτεί, ως ο βασικός πυλώνας της κοινωνίας μας, ως το στήριγμα εκείνο, το οποίο διαχρονικά προσέφερε τόσα στη συνέχεια του ελληνικού κράτους. Υπό αυτές τις δύσκολες συνθήκες και αν δεν ληφθούν άμεσα, επιπλέον μέτρα ανακούφισης αλλά και στήριξης των πολυτέκνων, οι οποίοι μέσα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς καλούνται να βάλουν και πάλι πλάτη, απέναντι στο έντονο δημογραφικό πρόβλημα, το μέλλον καθίσταται προβληματικό.
* Ο Βάσος Π. Καραμπίλιας είναι δικηγόρος Αθηνών, μέλος του Μητρώου Στελεχών
της Ν.Δ., επιστημονικός συνεργάτης
στη Βουλή των Ελλήνων
