Η εθνική μας παράδοση στους καιρούς μας

Από τον Κων/νο Τσιρονίκο

Είναι αλήθεια ότι η πολυπολιτισμικότητα χρησιμοποιείται από κάποιους ως μέσο ακρωτηριασμού της εθνικής μας παράδοσης. Που οδηγεί στη λησμονιά και στην απώλεια της ιστορικής και εθνικής μνήμης.

Τέτοιες πρακτικές είναι πολύ επικίνδυνες, γιατί αποκόβουν τον λαό απ’ την ταυτότητά του, μετατρέποντας έτσι την πατρίδα μας σε μια άχρωμη πολιτιστική ύπαρξη. Στην οποία ο πολιτισμός της πνίγεται από εισαγόμενα πολιτισμικά προϊόντα. Τα οποία διαβρώνουν και αποσαθρώνουν την παράδοσή μας. Καταστρέφοντας, κατ’ αυτόν τον τρόπο, την εθνική μας κληρονομιά. Αυτή που εγγυάται την ταυτότητα της φυλής μας. Τη συνέχειά μας…
Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι όλα τα πολιτισμικά στοιχεία που εισρέουν στη χώρα μας είναι επικίνδυνα. Γιατί υπάρχουν αξίες και συνήθειες διαφορετικές από τις ελληνικές, που όμως μπορούν να αντιμετωπίζονται με κατανόηση. Σε καμιά όμως περίπτωση δεν πρέπει να ανεχόμαστε και να υιοθετούμε συμπεριφορές που προσβάλλουν ελληνικές και πανανθρώπινες αξίες. Και το χειρότερο να καταχρώνται την αξία της φιλοξενίας μας. Γέννημα της άνευ ορίων χριστιανικής αγάπης και του αρχαιοελληνικού ανθρωπισμού. Ο σεβασμός στον πρόσφυγα και μετανάστη δεν συνεπάγεται και κατεδάφιση των δικών μας αξιών. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε προδοσία του πολιτισμού μας. Γκρέμισμα των πυλώνων που στήριζαν και στηρίζουν την παράδοσή μας. Την πνοή της πατρίδας και των απανταχού ελλήνων. Που ζουν και αναπνέουν με τις μνήμες και συνήθειες του τόπου τους. Της ιδιαίτερης πατρίδας και της μητέρας Ελλάδας.
Γι’ αυτό λοιπόν εμείς οι Ελληνες για να διατηρήσουμε ζωντανή την εθνική μας ταυτότητα πρέπει να γνωρίζουμε, να σεβόμαστε και να υπερασπιζόμαστε τις αρχές της παράδοσής μας. Χωρίς ξενοφοβικές συμπεριφορές, γιατί ο ελληνικός πολιτισμός, ο μπολιασμένος με τις χριστιανικές αξίες ουδέποτε υπήρξε ξενοφοβικός.
 Πάντοτε οι Ελληνες με το εμπόριο, τη μετανάστευση, τις αποικίες, τις εκστρατείες, πλησίαζαν τους άλλους πολιτισμούς και έπαιρναν και αφομοίωναν ό,τι χρήσιμο και καλό υπήρχε. Έτσι θέριεψε, μεγαλούργησε κι απλώθηκε στον κόσμο…
Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι η πολιτισμική διαφορετικότητα δεν είναι καινοφανές ιδεολόγημα για τους Ελληνες. Δεν είναι κάτι που άκουσαν και έμαθαν τώρα. Γιατί ζούνε με αυτήν αιώνες. Κι ακόμα γνωρίζουν ότι με αυτήν θα πορεύονται. Κι αυτό θα πρέπει να τους δυναμώσει την πεποίθηση ότι όσο πιο καλά μαθαίνουν την παράδοσή τους και όσο πιο γερά πατούν σ’ αυτήν τόσο δυνατοί θα αισθάνονται στην πραγματικότητα των καιρών.
Κι ακόμα υπερασπιζόμενοι τις αξίες μας δημιουργούμε ισχυρό ανάχωμα σε οτιδήποτε καταστρέφει την ταυτότητα της πατρίδας μας και αποξενώνει τον λαό μας από τους πυλώνες της παράδοσής του. Μετατρέποντας έτσι τον ευλογημένο αυτόν τόπο σε μια άχρωμη πολιτιστική ύπαρξη. Αυτό ακριβώς πρέπει να αποφύγουμε. Και θα το πετύχουμε, αν ομόθυμα και ομόψυχα αντιστεκόμαστε σε κάθε απόπειρα αποχρωματισμού της παράδοσής μας.