Του Κων/νου Τσιρονίκου
Ρίγη εθνικής υπερηφάνειας κατέλαβαν το είναι μου στο άκουσμα της τηλεοπτικής είδησης του κυπριακού καναλιού "ΡΙΚ": ότι χιλιάδες παιδιών μεταναστών έλαβαν μαθήματα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας κατά τη φετινή σχολική χρονιά στην Κύπρο.
Το γεγονός αυτός καταδεικνύει περίτρανα την έγερση του κυπριακού ελληνισμού να περάσει την εθνική μας γλώσσα σ' όλα τα παιδιά των μεταναστών, που ζουν και εργάζονται στην Κύπρο και που επιθυμούν να ενταχθούν στην κοινωνία τους.
Αυτό, όπως είναι φυσικό περνά μέσα από τη διδασκαλία και εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας. Της αρχαιότερης και πλουσιότερης στον κόσμο. Της γλώσσας του Ευαγγελίου και του αρχαιοελληνικού πνεύματος. Τον πυλώνα του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού. Της μόνης ικανής να περιγράψει την ασυναγώνιστη ομορφιά του αρχαιοελληνικού μεγαλείου. Γιατί μόνον αυτή μπορούσε να το στολίσει - μέσα από τον πλούτο της - με της ασύλληπτης ωραιότητας λέξεις και φράσεις. Από αυτήν μαγεύεται όλη η οικουμένη. Από αυτή συνεπαίρνονται και τα μεταναστόπουλα της Κύπρου. Και θέλουν να τη μάθουν. Να τη μιλούν. Γιατί μέσω αυτής θα γνωρίσουν τον αρχαιότερο και μεγαλύτερο πολιτισμό του κόσμου. Κι ακόμη την ιστορική διαδρομή του ενδοξότερου έθνους.
Αυτή η ομορφιά και η σοφία της ελληνικής γλώσσας διδάσκεται σήμερα στα περισσότερα πανεπιστήμια και σχολεία του κόσμου. Αυτή οδήγησε την Αυστραλία στην καθιέρωσή της ως δεύτερης επίσημης γλώσσας του κράτους.
Ακριβώς, αυτή η διαχρονική αξία της γλώσσας μας πρέπει να μας κάνει εθνικά υπερήφανους. Εθνικά ασίγαστους στη διαρκή προσπάθεια διατήρησης της καθαρότητάς της και διάδοσής της σε όλους εκείνους που ποθούν να λάβουν ελληνική Παιδεία. Όπως, συμβαίνει σήμερα με τα μεταναστόπουλα στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Τα οποία, με την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας γίνονται δέκτες του ελληνικού πολιτισμού. Και ποιος ξέρει κάποτε, ίσως, και φλογεροί φιλέλληνες στα πέρατα της οικουμένης.
Τον σκοπό αυτό εξυπηρετούν όλα τα κέντρα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας στους νόμιμους ευρισκόμενους αλλοδαπούς στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Ενδυναμώνουν, μέσω αυτής, την ταυτότητα και την παγκοσμιότητα του ελληνικού έθνους. Και μάλιστα σε καιρούς πολύ δύσκολους. Σε καιρούς οικονομικής ένδειας και κινδύνων απώλειας μέρους των κυριαρχικών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων.
Κι αυτό που κάνουν οι αδελφοί μας, Κύπριοι (ελληνοκύπριοι) είναι το ιστορικώς και εθνικώς ωφέλιμο. Αποτελεί παράδειγμα της αμείωτης και διαρκούς προσπάθειας του ελληνισμού στο δρόμο των πεπρωμένων του. Υπόδειγμα εθνικής κατευθυντήρια πορείας. Της μόνης ικανής να διατηρήσει και να μεταδώσει το μεγαλείο του ελληνικού πολιτισμού. Ο οποίος παρά τις εσωτερικές εκπτώσεις και τις εξωτερικές ταπεινώσεις ανθίσταται. Αντιστέκεται σθεναρά. Γιατί, υπάρχουν εφεδρείες όχι μόνο σε επίπεδο κράτους, αλλά και έθνους. Κι ακόμα στο πλευρό μας πολεμά και ο πνευματικός φιλλεληνισμός. Οι άνθρωποι του πνεύματος όλου του κόσμου, οι οποίοι κάθε μέρα γίνονται όλο και περισσότεροι. Θεωρώντας μεγάλη τιμή τη συμμετοχή τους στον αγώνα της φωτοδότριας Ελλάδας κατά των συμμοριών του σκότους και της εκμετάλλευσης.
Για αυτή την πολύπλευρη αξία της ελληνικής γλώσσας αγωνίζονται οι αδελφοί μας Κύπριοι (ελληνοκύπριοι).
Για αυτόν τον πολιτισμό αντιστέκονται και επιτίθενται. Για αυτό το αιώνιο ελληνικό έθνος γίνονται συναγωνιστές με τους Ελλαδίτες και απανταχού της Γης συνέλληνες.
Μια τέτοια συμπεριφορά του κυπριακού ελληνισμού, μας δίνει όχι μόνον την ελπίδα αλλά και τη βεβαιότητα ότι η φυλή μας θα εξακολουθεί να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμόρφωση των πολιτισμών όλου του κόσμου.
Για αυτό, λοιπόν, τους αξίζει ένα μεγαλύτερο μπράβο. Γιατί, είναι αδέλφια μας. Είναι Έλληνες. Και κάθε πράξη τους εθνικής σημασίας πρέπει να είναι επαινετή. Γιατί μαζί αφουγκραζόμαστε τον κοινό μας πόθο. Που δεν είναι άλλος από τη διαφύλαξη ως κόρη οφθαλμού όλων των στοιχείων του ελληνισμού: Της γλώσσας, της ιστορίας, της Ορθοδοξίας και του πολιτισμού. Κι αυτό πρέπει να γίνεται όχι με αμυντικό αλλά με επιθετικό τρόπο, όπως είναι η πρόνοια για τη λειτουργία σχολείων και κέντρων εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας στα παιδιά των νομίμως διαβιούντων στην Κύπρο μεταναστών.
Νομίζω, ότι αυτό αποτελεί χρέος απέναντι στην ιστορία για κάθε Έλληνα απανταχού της Γης. Να έχει πάντα στο νου του τις αιώνιες αξίες του ελληνισμού.
