Μελισσολόι τα νιάτα. Νέοι της ίδιας γενιάς, ενωμένοι, με χαμόγελο αλλά και θυμό, στις δηλώσεις τους για την καταστροφή του περιβάλλοντος και την αδιαφορία των υπευθύνων έστειλαν τα μηνύματά τους σε όλο τον κόσμο.
* "Όχι στις πολιτικές καταστροφές του πλανήτη",
* "Το μέλλον μάς ανήκει αλλά για να έχουμε μέλλον οφείλουν οι πολιτικοί να δράσουν",
* "Εφιάλτης η κλιματική αλλαγή, καταστρέφεται η φύση",
* "Ένας καλύτερος κόσμος είναι δικαίωμά μας!", είναι μερικά από τα πολλά συνθήματα στη διαδήλωση.
Ωριμες σκέψεις. Το σχολείο διδάσκει γι' αυτό και οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των παιδιών είχαν ουσία. Οι πολιτικοί, όμως, του κόσμου είναι "αλλού".
Συναντήθηκαν, πληροφορηθήκαμε, οι ηγέτες του κόσμου και συζήτησαν για τα μεγάλα προβλήματα του πλανήτη. Είπαν πολλά και ωραία.
Εκαναν και προτάσεις και πήραν μέτρα οικονομικού ενδιαφέροντος για να συνδράμουν στη σωτηρία του πλανήτη.
Ένα πλακάτ, όμως, δεν το πρόσεξαν που έγραφε: "Όχι αλλαγή κλίματος, αλλαγή των συστημάτων πολιτικής για το κλίμα!".
Σίγουρα το κατανοούν, το αποδέχονται ως σωστό, αλλά δεν μπορούν να το κάνουν πράξη γιατί "η καρδιά τους είναι αλλού. Είναι στα οικονομικά συμφέροντα". Αυτά είναι το εμπόδιο.
Όπως συνέβη και με τον νομικό του Ευαγγελίου. Στο άκουσμα των λόγων του Χριστού "πως για να σωθεί πρέπει να πουλήσει τα υπάρχοντά του και να Τον ακολουθήσει" εκείνος πήγε με τις επιθυμίες της καρδιάς του και όχι με τον Χριστό.
Το φάρμακο, όμως, για τη σωτηρία του περιβάλλοντος είναι η αλλαγή τρόπου ζωής με πολιτικές που να σέβονται τη φύση και να την υπερασπίζονται.
Τότε η φύση στον σεβασμό μας θα απαντήσει με σεβασμό και στην αγάπη μας με αγάπη.
Δεν θα εκδικείται, οι γέφυρες δεν θα γκρεμίζονται γιατί τα ρέματα θα είναι καθαρά, άνθρωποι δεν θα πνίγονται, δάση δεν θα καίγονται ούτε και συνάνθρωποί μας. Χρειάζεται το "μέτρο" στην επιβίωσή μας. Εμείς, όμως, βρισκόμαστε στο μέτριο!
Ορθώς διαμαρτύρονται τα νιάτα. Αλλά όμως και οι λαοί βολεύονται με αυτά τα συστήματα πολιτικής γιατί όλοι μας επιδιώκουμε τον πλούτο και τα περισσότερα αγαθά, αδιαφορώντας για τον βιασμό της φύσης. Γι' αυτό όμως και τα "δώρα" της γης έχουν μολυνθεί, όπως και αέρας που αναπνέουμε. Γιατί και η δική μας καρδιά τον πλούτο επιθυμεί.
Συμβάλλουμε συνειδητά στην καταστροφή του περιβάλλοντος και το πληρώνουμε με τη ζωή μας!
Γι' αυτό απαιτείται αλλαγή στον τρόπο ζωής. Με τις ευχές... δεν γίνεται τίποτα. Ας αφήσουμε τη φύση να μας τρέφει πλάθοντας το μεθυστικό της όνειρο.
Με την αλόγιστη εκμετάλλευση του περιβάλλοντος, βοηθάμε στο ξεψύχισμα της φύσης. Και οι πολιτικοί ας νοιάζονται για την επόμενη γενιά και όχι για την άλλη μέρα.
Δεν είμαστε στον κόσμο ταξιδιώτες χωρίς προορισμό. Το μέλλον ανήκει στα νιάτα. Ας το ακούσουμε. Η φύση μπορεί να σωθεί όχι με κανόνια αλλά με ΑΓΑΠΗ!
Από τον Δημήτριο Νταφούλη, επίτ. σχ. σύμβουλο
