Με συμπτώματα κοινωνικής αρρώστιας, αφού σε μεγάλο βαθμό έχει ξεπεράσει τις χριστιανικές αλήθειες. Αμφισβητώντας παραδοσιακές ηθικές αξίες που κάποτε ενίσχυαν το δίκτυ προστασίας της οικογένειας, της μονογαμίας, του σεβασμού, της προσφοράς, της αγάπης, της αποτροπής από αντικοινωνικές εκδηλώσεις που προσβάλλουν τον δημόσιο βίο…
Η απαξίωση των χριστιανικών και ηθικών αξιών από τη «σύγχρονη κουλτούρα» μας έχουν οδηγήσει σε συμπεριφορές άγνωστες στο παρελθόν. Που εκδηλώνονται ποικιλοτρόπως: με το παιδικό μπούλιγκ, την τρομοκρατία, την εγκληματικότητα, τη βία, ακόμα και κατά των ανήμπορων και ηλικιωμένων, τη διάχυτη ανομία, τον κοινωνικό κανιβαλισμό… Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν τα όλο και αυξανόμενα διαζύγια, οι χιλιάδες των εκτρώσεων, που πια δεν στεναχωρούν, δεν προβληματίζουν, δεν εντυπωσιάζουν.
Απέναντι στην κοινωνική αυτή ασχήμια βρίσκονται πάντοτε οι χριστιανικές αξίες. Οι οποίες παρά την πολεμική και την απαξίωση που υφίστανται από «σύγχρονες» αντιλήψεις που υποστηρίζονται και από μέσα κοινωνικής δικτύωσης ανθίστανται σθεναρά στις ακραίες εκείνες φωνές που επιδιώκουν την προσβολή και την άλωση της κανονικότητας της κοινωνίας. Ένας αγώνας δύσκολος, αλλά καλός και χρήσιμος στην ορθοδρόμηση των νέων, του λαού μας.
Είναι αυτονόητο ότι σε αυτήν τη δύσκολη προσπάθεια πρέπει να δώσουμε "το παρών" όλοι μας. Τοποθετούμενοι απέναντι σε όλες τις οργανωμένες πρακτικές εκτροπής του κοινωνικού μας βίου. Υποκινούμενες από ντόπια και ξένα κέντρα αλώσεως της εθνικής μας ταυτότητας με πρόσφατο παράδειγμα τη μη αναγραφή στο εξής επί των απολυτηρίων του θρησκεύματος...Ένας χαρακτηρισμός, ο οποίος υπήρχε από κτήσεως του ελληνικού κράτους και που σήμερα δυστυχώς διεγράφη και μαζί του η έγγραφη ομολογία πίστης του ορθόδοξου μαθητή. Απώτερος στόχος των ενεργειών αυτών ο σταδιακός διωγμός της ορθόδοξης χριστιανικής μας παράδοσης από τον χώρο της εκπαίδευσης με ό,τι αυτό συνεπάγεται στο μέλλον για την πίστη του λαού μας.
Ο σημαντικότερος σκοπός των μέχρι τώρα χτυπημάτων κατά του ορθόδοξου χριστιανικού μας πιστεύω από τον χώρο της παγκοσμιοποίησης αποβλέπει στην απαξίωση της αλήθειας του ευαγγελίου. Αυτή που αποτελεί την ψυχή του χριστιανού. Τον οδοδείκτη της ασφαλούς πορείας προς τα υψηλά ιδανικά και τις αξίες που χαλυβδώνουν την ψυχή και το πνεύμα. Που ομορφαίνουν τη ζωή σε όλο της το μεγαλείο.
Αυτό το μετερίζι της πίστης μας θα πρέπει να ενισχύσουμε αντιτάσσοντας τις χριστιανικές αλήθειες στην κοινωνική ασχήμια. Στην άχρωμη κατάσταση που τείνει να επιβάλλει το ξεπέρασμα της αξίας του χριστιανισμού από τις «μοντέρνες» ιδεοληψίες. Που αποτελούν τη σοβαρότερη αιτία των κοινωνικών αναταράξεων, της διαφθοράς, του ψέματος, της ηθικής διαστρέβλωσης…
Αυτόν τον καλό αγώνα επιβάλλεται να δώσουμε ως χριστιανοί με ανύστακτη προσοχή, εγρήγορση, εσωτερική ενδυνάμωση και διάθεση μέσα σε μια κοινωνία, όπου ευημερούν οι αριθμοί και όχι οι άνθρωποι. Και αυτή η δραστηριότητα πρέπει να είναι διαρκής και μόνιμη. Να αποτελεί καθήκον του χριστιανού. Χωρίς ποτέ να το αμελήσει, να επαναπαυθεί, να σιωπήσει.
Από τον Κων/νο Τσιρονίκο
