Προφανώς να αποκτήσει και σταδιακά να ολοκληρώσει τον έλεγχο επί ολόκληρης της Μεγαλονήσου, να «κυπροποιήσει» τη Θράκη και να μοιραστεί με την Ελλάδα το Αιγαίο. Εκμεταλλευόμενη ασφαλώς και ελληνικές προδοτικές ενέργειες (Κύπρος 1974), τις ελληνικές αδυναμίες και τα ελληνικά εγκληματικά λάθη και χρησιμοποιώντας δόλια μέσα, η Άγκυρα, βήμα-βήμα προωθεί και εν πολλοίς επιτυγχάνει (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) τους στρατηγικούς στόχους της.
Η Τουρκία αμέσως μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Λωζάνης (που αμφισβητεί ο νεοσουλτάνος Ερντογάν), χρησιμοποίησε ποικιλία μεθόδων καταπίεσης (δολοφονίες, εξορίες, πολιτιστική γενοκτονία, κ.τ.λ.) για να αφανίσει τον ελληνισμό από την Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο (που είχαν αμιγώς ελληνικό πληθυσμό). Στη συνέχεια βάφτισε τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης τουρκική, με απώτερο στόχο την απόκτηση ουσιαστικού ελέγχου στην ελλαδική Θράκη και όταν θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου, την προσάρτηση ολόκληρης της περιοχής στην Τουρκία.
Η τουρκική πολιτική αποβλέπει στην πληθυσμιακή μεταβολή της σύνθεσης των περιοχών της ελληνικής Θράκης, όπου σήμερα διαμένουν μουσουλμάνοι, στη δημιουργία δεσμών «πολιτιστικών» μεταξύ Δυτικής και Ανατολικής Θράκης, αλλά και μεταξύ Δυτικής Θράκης και νοτίων βουλγαρικών περιοχών και στη «λειτουργική», de facto ενοποίηση όλων αυτών των περιοχών με πολιτικό κέντρο αναφοράς την Άγκυρα και τοπικό κέντρο αναφοράς (οικονομικό, μορφωτικό, κ.τ.λ.) την Αδριανούπολη. Για το σκοπό αυτό έχουν αναπτύξει ένα ολοκληρωμένο δίκτυο πρακτόρων στις περιοχές αυτές στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι Έλληνες μουσουλμάνοι βουλευτές που εκλέγονται στη Θράκη!
Σε όλα αυτά να προστεθεί η δική μας εγκληματική παράλειψη να προστατεύσουμε τους μουσουλμάνους Έλληνες πολίτες, ώστε να μη μετατραπούν σε όργανα (και τελικά θύματα) του τουρκικού ιμπεριαλισμού και η αποτυχία μας να βοηθήσουμε τους καλόπιστους μουσουλμάνους να ενσωματωθούν στην κοινωνία, αφήνοντάς τους εντελώς ανυπεράσπιστους απέναντι στην τουρκική προπαγάνδα που σε μεγάλο βαθμό πέτυχε την «τουρκοποίησή» της! Πώς, λοιπόν, κινδυνεύει να καταστεί η Θράκη μια άλλη Κύπρος; Η απάντηση είναι ότι αυτό έχει ήδη συμβεί, αφού εδώ και μερικά χρόνια εφαρμόζονται όλα τα τακτικά σχέδια της Τουρκίας, όπως ακριβώς εφαρμόσθηκαν και στην Κύπρο.
Ανατρέχοντας πίσω στα γεγονότα εύκολα διαπιστώνεται με ποιο τρόπο η Άγκυρα προωθεί τον στρατηγικό στόχο της στην Κύπρο, για ολοκληρωτικό έλεγχο της Μεγαλονήσου. Στην αρχή πέτυχε την αναγνώριση ως τουρκικής μιας μουσουλμανικής μειονότητας (με ελληνική καταγωγή). Στη συνέχεια κατάφερε να τη θέσει υπό τον έλεγχό της αναβαθμίζοντάς την τεχνητά σε κοινότητα και η ίδια να αναγνωρισθεί ως «προστάτιδά» της! Κατόπιν, το 1964, ύστερα από μια καλά σκηνοθετημένη τουρκοκυπριακή ανταρσία, συγκέντρωσε τεχνητά, τη μειονότητα σε συγκεκριμένες εδαφικές περιοχές (θύλακες) και το 1974, σε μια εδαφική περιοχή. Σήμερα απαιτεί την αναβάθμιση της κοινότητας αυτής σε χωριστό λαό που θα αποτελεί κομμάτι του τουρκικού έθνους, έχοντας προς τούτο τη σταθερή στήριξη του Ηνωμένου Βασιλείου και των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (φανερά τουλάχιστον γιατί υπάρχουν κι άλλοι που εργάζονται υποχθόνια), αφού έτσι εξυπηρετούνται και τα δικά τους στρατηγικά συμφέροντα!
Σε όλα αυτά να προστεθούν τα δικά μας εγκληματικά λάθη και η δική μας λανθασμένη τακτική, αφού δεν καταφέραμε να προστατέψουμε τους Τούρκους Κυπρίους με αποτέλεσμα η Άγκυρα, με την παρότρυνση του Λονδίνου και τη Ουάσιγκτον, να τους καταστήσει αιχμή των δόρατος των ιμπεριαλιστικών σχεδίων τους που καλύπτουν το ευρύ γεωγραφικό τόξο Κύπρου, Αιγαίου και Θράκης.
Σήμερα ζούμε σε πλήρη πλάνη (πάντα είχαμε αυτήν την πλάνη, τώρα όμως ξεπεράσαμε κάθε όριο), ότι μπορούμε να τα βρούμε με τους Τούρκους (όχι τους Τούρκους Κυπρίους εννοείται), με αποτέλεσμα να υποχωρούμε στις πιέσεις που καθημερινά δεχόμαστε. Αυτή η πλάνη είναι που οδήγησε το 1959 στις επαίσχυντες Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου (διά αυτών η Τουρκία επανερχόταν ξανά στην Κύπρο, παρά το γεγονός ότι με τη Συνθήκη της Λωζάνης παραιτήθηκε επίσημα κάθε δικαιώματος επί της Μεγαλονήσου), με τις οποίες εγκαθιδρύθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία.
Για το Αιγαίο δεν χρειάζεται παρά να δείτε τους χάρτες που είναι αναρτημένοι παντού στα τουρκικά στρατόπεδα με το Αιγαίο διχοτομημένο και το Καστελόριζο, τα Δωδεκάνησα κι άλλα ελληνικά νησιά βαμμένα στα κόκκινα!
Σε όλα αυτά να προσθέσουμε την αδυναμία-ανικανότητά μας να αποκτήσουμε αληθινούς συμμάχους. Διότι, αυτοί που έχουμε μόνο πραγματικοί σύμμαχοι δεν είναι, αφού σε όλες τις κρίσιμες στιγμές, όχι μόνο δεν μας συμπαραστάθηκαν, αλλά βρέθηκαν και απέναντί μας, υποβοηθώντας, πότε φανερά και πότε συγκεκαλυμμένα, τους Τούρκους, ώστε να υλοποιήσουν τα επεκτατικά τους σχέδια. Εμείς, όμως, παρ΄ όλα αυτά, πετάμε τα φέσια μας γιατί ανήκουμε στη Δύση!
Υστερόγραφο! Για την επίτευξη των στόχων της η Τουρκία διατηρεί ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, την ίδια στιγμή που εμείς κάνουμε ακριβώς το αντίθετο. Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε χαμένοι από χέρι! Θυμίζω ότι το 1974 που η Τουρκία εισέβαλε και κατέλαβε με την ισχύ των όπλων κάτι περισσότερο από το 1/3 της κυπριακής επικράτειας, η Ελλάδα διέθετε υπεροπλία έναντι της Άγκυρας, η προδοσία όμως δεν άφησε κανένα περιθώριο ελληνικής απάντησης στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Από τον Ντίνο Αυγουστή, αναπλ. καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
