Είχαμε όμως κοινότητες, εμπόριο, ναυτικό, παιδεία, ελληνική συνείδηση που έμειναν ζωντανά, διαφυλάσσοντας το «Έλληνες Εσμέν» του Γεωργίου Πλήθωνος Γεμιστού. Ήμασταν σκλαβωμένοι τότε στους Ρωμαίους και τότε άνθισε ο ελληνορωμαϊκός πολιτισμός, αφού «σκλαβώθηκαν» πολιτιστικά οι Ρωμαίοι στους Έλληνες, όπως οι ίδιοι παραδέχτηκαν. Ήμασταν σκλαβωμένοι στους Φράγκους σταυροφόρους και ξεπήδησε η αναγέννηση και ο διαφωτισμός. Ακόμα και όταν ήρθαν τα σκοτάδια της βάρβαρης Τουρκοκρατίας καταφέραμε να διατηρήσουμε την εθνική μας ταυτότητα και εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες των Οθωμανών αλλά και τις διεθνείς συγκυρίες, οπλαρχηγοί, αρματολοί, κλέφτες, έμποροι, νεοέλληνες, διαφωτιστές, έφτασαν τελικά στο 1821 και την απελευθέρωση. Όσες φωτιές κι αν δέχτηκε ο Ελληνισμός απαντούσε, αιώνες τώρα, με το πυρ του πνεύματος. Έτσι φτάσαμε στο κομβικό σημείο της σύστασης του νέου Ελληνικού Κράτους. Ήταν η εποχή που ένας λαός πίστεψε ότι τελείωσε ο "Γολγοθάς" του, ότι δικαιώθηκαν οι κόποι του, οι απίστευτες θυσίες, οι ηρωισμοί, οι αιματοχυσίες. Οι Ευρωπαίοι όμως «σύμμαχοι» είχαν φροντίσει, πολύ νωρίτερα, - τηρώντας τα δόγματα της ιερής συμμαχίας και του Μέτερνιχ - να αποπροσανατολίσουν τον λαό, από τον μεγάλο στόχο του εθνικού αγώνα και να οδηγήσουν την επιτυχημένη επανάσταση των πρώτων χρόνων στην ολέθρια αιματοχυσία του εμφυλίου πολέμου. Κατ` αυτόν τον τρόπο εμφανίστηκαν για άλλη μια φορά, οι ξένες δυνάμεις, ως δυνάμεις σωτηρίας απέναντι στον Τούρκο κατακτητή, ευταξίας έναντι των διχασμένων για άλλη μια φορά Ελλήνων, αλλά και ως δυνάμεις οικονομικής αρωγής και δανειακής διευκόλυνσης, όσον αφορά στο νεοϊδρυθέν κράτος. Ένα Κράτος, που οι συνθήκες αυτές το κατηύθυναν, ώστε να οικοδομηθεί όχι σε υγιή και ρωμαλέα θεμέλια, όπως φαινόταν στα πρώτα χρόνια του αγώνα, αλλά, σε κρατίδιο με οικονομικά θεμέλια τις ξένες τράπεζες και πολιτικά θεμέλια τη συμμαχική επικυριαρχία. Την αποθέωση δε αυτής της πολιτικής της εξέφρασε κατά τον πλέον τραγικό τρόπο η ονοματολογία των πρώτων κομμάτων της πρώτης Βουλής των Ελλήνων: Αγγλικό, Ρωσικό, Γαλλικό. Δηλαδή τα πρώτα κόμματα της πρώτης ελληνικής Βουλής είχαν τα ονόματα των εξουσιαστών της. Η εξάρτηση στην αποθέωσή της! Είναι αλήθεια οξύμωρο: Για δύο χιλιάδες χρόνια ο Έλληνας σκλαβωμένος καθώς ήταν, δεν διέθετε κράτος, όμως δημιουργούσε κατάλληλες συνθήκες να συγκρατεί και να παράγει εθνισμό που μεγαλουργούσε. Τους δύο τελευταίους αιώνες ο Έλληνας διαθέτει κράτος αλλά σιγά σιγά κατάφερε να συρρικνώνει τον Ελληνισμό, ιδίως μετά την καταστροφή της Μικράς Ασίας (1922). Τις δύο τελευταίες δεκαετίες μάλιστα τον υποδουλώνει χρησιμοποιώντας για μέθοδο τη γνωστή συνταγή του Κίσινγκερ και των τραπεζών: δανεισμός, καταναλωτισμός, διαφθορά, διαγραφή του ιστορικού παρελθόντος, διάβρωση του εθνικού ιστού με την υπογεννητικότητα και τη μετανάστευση. Οι Έλληνες πότε άραγε πρέπει να εξεγερθούν στη νέα αυτή κατοχή;
Από τον Γιώργο Ν. Ξενόφο, λογοτέχνη
