Αλλά και ποιες προϋποθέσεις διαγράφονται για το αύριο. Με καθαρή ανάλυση, σκέψη και σοβαρότητα, να δει το παρελθόν και το παρόν και να οραματιστεί το μέλλον. Βάση των συλλογισμών αποτελεί το γεγονός, πως τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει, αν πρώτα δεν αλλάξουμε εμείς. Ας πάψουμε να είμαστε εθισμένοι στην ανομία, στο θολό τοπίο, στην οργή και την αγανάκτηση. Να πάψουμε να γινόμαστε οπαδοί ευάλωτοι στον παρορμητισμό, στον λαϊκισμό. Πριν από την κάλπη, ας δούμε το παρελθόν μας, που ταλάνισε τούτη τη γη πάνω από τα 2/3 του αιώνα.
Η γερμανική Κατοχή ήταν ένας εφιάλτης φρίκης και οδύνης. Γέννησε τη θανατερή πείνα, την προδοσία, τον εξευτελισμό της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειας.
Ακολούθησε το αλληλοφάγωμα των Ελλήνων με το αντάρτικο, που είχε σαν αποτέλεσμα τον παιδευτικό καταποντισμό, τις ολοκληρωτικές καταστροφές. Χάθηκαν χιλιάδες κορμιά ένθεν και ένθεν, για να μπορέσουμε ευτυχώς, ν’ απαγκιστρωθούμε από τη θανατερή λαβίδα του Σοβιετικού Παραδείσου.
Ακολούθησε η Δικτατορία των Συνταγματαρχών που επέβαλε με βασανισμούς και ξερονήσια τη φίμωση της ελευθεροφροσύνης. Κατέλυσε κάθε έννοια δικαίου και ελευθερίας. Η ίδια η Δικτατορία οδήγησε στη λαίλαπα του λοιμικού ΠΑΣΟΚ. Στον αδιάντροπο αμοραλισμό, στο πράσινο φως για τις λωποδυσίες (τα γνωστά δώρα, στην ανοχή και την ενοχή), στη λεκτική ασυδοσία και τέλος στον εγκληματικό υπερδανεισμό, την αιτία της σημερινής κρίσης.
Ακολούθησαν οι Κυβερνήσεις-μαριονέτες. Η ήδη νοσούσα οικονομία μας εβλήθη θανάσιμα και ο χείμαρρος των αδιανόητων σκανδάλων των πολιτικών του Σημίτη συγκλόνισε τη χώρα. Κοντά και ο άχαρος νεποτισμός, στο πρόσωπο του Καραμανλή του ράθυμου και του Γιωργάκη του μικρού.
Έτσι φθάσαμε στην καταφυγή των «Αγανακτισμένων», στην πρώτη φορά Αριστερά. Όλα εδώ είναι πρόσφατα και γνωστά σε όλους. Η υπεροψία, η ψευτοπεποίθηση, οι κωλοτούμπες, τα ψέματα του Μινχάουζεν, προκλητικά και ανόητα. Οι νέοι κήρυκες του διχασμού. Οι λέοντες και χαμαιλέοντες. Οι ημέτεροι και οι υμέτεροι. Ή εμείς ή εσείς. Πρωτόφαντη συμπεριφορά ανάξιων πολιτικών.
Εδώ φίλε ψηφοφόρε πρέπει ν’ αναλογιστείς με σοβαρότητα. Καθώς πλησιάζουν οι εκλογές, το διαδίκτυο αφηνιασμένο θα ξεσηκώσει τα πλήθη, με παλμό ποδοσφαιρικού γηπέδου. Θα οργιάσει η προπαγάνδα, οι ψεύτικες ειδήσεις. Η παραπληροφόρηση, τα τερατώδη ψέματα, η λασπολογία. Ο δημαγωγικός αποπροσανατολισμός της συνθηματολογίας, ο φτηνός λαϊκισμός.
Θα δεχθείς λοιπόν, φίλε μου, αυτήν την τραγική πορεία προς το μηδέν; Θα γίνεις όργανο αυτών των πολιτικών που επί δεκαετίες μας κοροϊδεύουν, θα μείνεις άμοιρος και παθητικός θεατής στο ελληνικό γίγνεσθαι; Θα παρασυρθείς από το ανεμοβόρι της καθοδηγούμενης δημοσιογραφίας; Ασφαλώς όχι.
Ας πρυτανεύσει λοιπόν στη σκέψη και στην απόφασή σου ο ορθολογισμός. Ορθολογισμός βέβαια είναι μια φιλοσοφική θεωρία αλλά και κάτι που τον χρησιμοποιούμε σε καθημερινή βάση. Σημαίνει να σκέφτεσαι πριν αποφασίσεις. Τελευταία έγινε συνείδηση πολλών. Δεν θέλουμε μια κυβέρνηση από τα ίδια. Ούτε μια κυβέρνηση-κοκτέιλ από δοκιμασμένους και αποτυχημένους πολιτικούς. Χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση, που να έχει το γνώρισμα του φρέσκου, του νέου του οράματος. Μια κυβέρνηση υπηρεσιακή, φτιαγμένη από τα αγνότερα υλικά. Τη γνώση, την αρετή, τη θέληση, το ρίσκο για την απαλλαγή από κάθε παλιό. Δεν μπορεί. Η Ελλάδα των δέκα εκατομμυρίων έχει πολλές προσωπικότητες άφθαρτες. Να είναι πολίτες τεχνοκράτες, με γνώση του ελληνικού προβλήματος, μορφωμένοι – όχι Καρανίκηδες και Μπαλαούροι με πολυμάθεια και παγκόσμια ενημέρωση, κωφοί στην ιδιοτέλεια, άφοβοι και φράκτες στις πελατειακές σχέσεις. Αδάμαντες και σωτήρες μας. Μα πού ήσαν αυτοί τόσο καιρό; Εδώ. Αλλά τους αποκεφάλιζαν, για να μη χάσουν την κουτάλα, τις μεγάλες απολαβές.
Το πρόβλημα είναι δύσκολο, αλλά όχι άλυτο. Θα πρέπει ο παλαιοκομματισμός να συναινέσει, να αποδεχθεί μια τέτοια λύση. Λύση που θα είναι έστω και δοκιμασμένη, αλλά οπωσδήποτε αποτελεσματική. Είναι δύσκολο οι 300 εθνοπατέρες μας να ξαρματωθούν από τις ριζωμένες παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος. Αλλά ας εφαρμόσουν κι αυτοί τον ορθολογισμό και ας βάλουν έστω και μια φορά την Πατρίδα πάνω από το «ΕΓΩ».
Από τον Κων/νο Ι. Παπακωνσταντίνου
