Πυθαγόρας
Για να λειτουργήσει ο θεσμός της οικογένειας θετικά για τον ίδιο και για την κοινωνία θα πρέπει να συνυπάρχουν η ιδιότητα του πατέρα έχοντας αποκτήσει ένα ή περισσότερα παιδιά με τη σύντροφο της ζωής του. Ο ευγενικός και καλός στους τρόπους πατέρας σε συνεργασία με τη σύζυγο, συμβάλλουν στη σωστή διαπαιδαγώγηση του παιδιού ή των παιδιών τους, δημιουργούν τις προϋποθέσεις και συμβάλλουν στην ανάδειξη υπεύθυνων, έντιμων και ενεργών πολιτών, προσφέροντας έτσι θετικές υπηρεσίες στην οικογένεια και στην κοινωνία.
Η συμπεριφορά του πατέρα προς το παιδί ή τα παιδιά του θα πρέπει να τα κατευθύνει στο να δημιουργήσουν προσωπικότητα που να αντιμετωπίζουν με σεβασμό τους γονείς τους και να έχουν ευγενική και ανεκτική συμπεριφορά προς τους συνανθρώπους τους.
Όταν το παιδί είναι απείθαρχο και δεν υπακούει στις πατρικές συμβουλές και κάνει αταξίες και ατοπήματα, η παρέμβαση του πατέρα δεν πρέπει να είναι βίαιη και αυταρχική και οπωσδήποτε δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την αυστηρή κύρωση του ξυλοδαρμού, γιατί πληγώνεται η ευαισθησία του παιδιού και η επούλωση της πληγής είναι δύσκολη. Ο πατέρας όταν ασκεί την πατρική εξουσία θα πρέπει να έχει φρόνηση και σύνεση που να καταλήγουν στον σωφρονισμό και στη σωστή διαπαιδαγώγηση του παιδιού και έτσι θα εξασφαλισθεί ο σεβασμός του παιδιού προς τον πατέρα. Επίσης η μητέρα και σύζυγος θα πρέπει να προβάλλουν τον πατέρα, να ενισχύουν το κύρος του και να μην επηρεάζουν την κρίση του παιδιού για την αυθεντία του πατέρα. Ο σεβασμός του παιδιού προς τον πατέρα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Εάν ο πατέρας είναι εργατικός, ενισχύει με έσοδα τον οικογενειακό προϋπολογισμό, η οικογένεια έχει τα κατάλληλα οικονομικά μέσα για να αντιμετωπίσει τις βιοτικές ανάγκες της, να μην υστερεί έναντι άλλων πατεράδων που εξασφαλίζουν στα παιδιά τους τις σπουδές, τη διατροφή, τη διασκέδαση.
Αν παρ’ ελπίδα ο πατέρας είναι άνεργος, αδυνατεί να αντιμετωπίσει τα έξοδα της οικογένειας, τότε το παιδί ή τα παιδιά αμφιβάλλουν για τον δυναμισμό και το κύρος του πατέρα, παρότι δεν ευθύνεται εκείνος για την αδυναμία του να αντιμετωπίσει τις βιοτικές ανάγκες του παιδιού ή των παιδιών του, γι’ αυτό η πολιτεία έχει τεράστιες ευθύνες και κυρίως υπό τις παρούσες συνθήκες. Η μέχρι πρότινος Κυβέρνηση δεν αντιμετώπισε θετικά την ανεργία και δεν φρόντισε να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, δημιουργώντας ανάπτυξη και ευημερία.
Ο πατέρας θα πρέπει να εξασφαλίζει την αρμονική συμβίωση των μελών της οικογενείας του, να μην συγκρούεται με τη σύζυγο ενώπιον των παιδιών του και πάντοτε η συμπεριφορά του, όπως τονίστηκε και πιο πάνω, να είναι ευγενική και να κατευθύνεται από τη φρόνηση και τη σύνεση. Ο πατέρας και γενικώς οι γονείς θα πρέπει να παρακολουθούν και να ελέγχουν τις συντροφιές του παιδιού ή των παιδιών. Η παράλειψη του πατέρα να μην ελέγχει τις συντροφιές των παιδιών του μπορεί να οδηγήσει στην κακή διαπαιδαγώγησή του, στη διαμόρφωση αντικοινωνικού χαρακτήρα και γενικώς στην παραστράτηση του παιδιού ή των παιδιών.
Μέλημα και φροντίδα του σωστού πατέρα είναι να παρακολουθεί το παιδί ή τα παιδιά του, την ποιότητα των σπουδών του και την επίδοσή τους. Γι’ αυτά θα πρέπει να συνεργάζεται επιμελώς με τους δασκάλους και τους καθηγητές, οι οποίοι διδάσκουν στα παιδιά τους τα μαθήματά τους. Όταν το παιδί ή τα παιδιά έχουν καλή και άριστη επίδοση, θα πρέπει ο πατέρας να αναγνωρίζει και να συγχαίρει τα παιδιά του για την καλή παιδαγώγηση και τη σωστή περπατησιά στο δρόμο της ζωής τους.
Η επιβράβευση των παιδιών για την επίδοσή τους και τη σωστή συμπεριφορά είναι αναγκαία και απαραίτητη διότι ενισχύεται η ενέργεια και η δύναμη του παιδιού και αισθάνεται ηθική ικανοποίηση και έτσι παροτρύνεται και εξωθείται σε καλύτερη επίδοση. Επίσης όταν ο πατέρας αντιληφθεί ότι το παιδί του με αγάπη αλλά και αυθόρμητη εκδήλωση του ενδιαφέροντος θέλει να εξυπηρετήσει μία ηλικιωμένη γυναίκα ή έναν ηλικιωμένο άνδρα που έχουν ανάγκη βοήθειας θα πρέπει να εκφραστεί με θερμά λόγια και θετικά για την όμορφη πράξη του παιδιού. Στη σύγχρονη κοινωνία μας, όταν το παιδί ή τα παιδιά κατέχουν διευθυντικές θέσεις σε διάφορες υπηρεσίες και έχουν πλούσια προσφορά στην κοινωνία οι γονείς νιώθουν ιδιαίτερη ικανοποίηση και υπερηφάνεια για το ανέβασμα των παιδιών τους και για την προσφορά στην κοινωνία. Νιώθει ο πατέρας ιδιαίτερη χαρά και ευχαρίστηση γιατί το προϊόν που παρήγαγε είναι αρίστης ποιότητας και έχει τη φήμη του καλού ανθρώπου και του καλού επιστήμονα. Γι’ αυτό ο πατέρας αξίζει περισσότερο από εκατό παιδαγωγούς όπως αναφέρει η αποφθεγματική ρήση του ΧΕΜΠΕΡΤ.
Η κοινωνική εξέλιξη πλήγωσε τον θεσμό της οικογένειας με το να αποδεχθεί τη συμβίωση ανθρώπων του ιδίου φύλου και την υιοθεσία παιδιού από τους ομοφυλοφίλους. Δυσάρεστη και απαράδεκτη κοινωνική εξέλιξη, που ευτυχώς συγκρούεται με τη συντριπτική πλειοψηφία των Eλλήνων πολιτών, που πιστεύουν, δέχονται, αναγνωρίζουν και τιμούν την παραδοσιακή οικογένεια, που επί αιώνες επιβίωσε και απορρίπτει τις σύγχρονες αρρωστημένες αποκλείσεις.
Από τον επίτιμο δικηγόρο Γιάννη Θεούλη
