Παραμένουν εκεί άθικτα και τον συνοδεύουν στο διάβα και την πορεία του. Η Αριστερά είχε πάντα ως έμβλημα και προτεραιότητά της τις προοδευτικές ιδέες. Αγωνίστηκε γι΄ αυτές. Πολέμησε άγρια. Έχυσε αίμα. Αλλά ποτέ δεν τις εγκατέλειψε. Έμεινε όρθια. Πιστή και άκαμπτη. Η ελευθερία, η δικαιοσύνη, η ισότητα, η προστασία της προσωπικότητας του ανθρώπου, ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή. Και ανάμεσά τους το ήθος της που την χαρακτήριζε και τη διέκρινε από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Πρότυπο αυτής της αρχής, ο Ηλίας Ηλιού. Σε δύσκολους καιρούς για τη χώρα, δίδαξε ήθος. Ψυχική δύναμη. Στάση συμπεριφοράς. Ορθότητα πολιτικού λόγου. Ύφος ιλαρό. Σεβασμό στο πρόσωπο του αντιπάλου. Ενταγμένος στη χορεία των λειτουργών της γνήσιας Αριστεράς, βημάτισε αδιάκοπα στα μονοπάτια της. Ορθοτόμησε τον λόγο της αλήθειας. Σεβάστηκε θεσμούς, αντιπάλους και το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Πολέμησε τις αντίπαλες πολιτικές δυνάμεις με επιχειρήματα και ποτέ με ύβρεις και χυδαιότητες. Δίκαια, οι αντίπαλοι του, τον αποκάλεσαν «Νέστωρα της πολιτικής». Στο αυτό επίπεδο και οι μεταγενέστεροί του. Κύρκος, Παπαγιαννάκης, Γιάνναρος και άλλοι. Σήμερα όλοι φωνάζουν. Η Αριστερά δεν έχει ήθος. Δεν έχει συμπεριφορά. Παρουσιαστική φυσιογνωμία που να τέρπει και να ηλεκτρίζει τα πλήθη. Δεν μπόρεσε να αφουγκρασθεί όπως έπρεπε τις θυελλώδεις διαμαρτυρίες της μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού, για την ασύδοτη συμπεριφορά του αναπληρωτή υπουργού Υγείας κ. Πολάκη. Για τις κατ΄ επανάληψη σφοδρές επιθέσεις του, ενάντια σε μεγάλες κοινωνικές ομάδες, που αμαυρώνουν, όχι μόνο το κύρος το δικό του, αλλά και ολόκληρης της αριστερής παράταξης. Η συμπεριφορά του σκοτίζει την αριστερή ατμόσφαιρα και πνίγει τις ευαισθησίες της. Οι εκτροχιαστηκές του πράξεις και ενέργειες τραυματίζουν και πληγώνουν βαθιά το κυβερνητικό έργο και επιτείνουν τη σύγχυση και την παθιασμένη επιχειρηματολογία των αντιπάλων της κυβέρνησης, για την αμφισβήτησή του. Μπροστά στο τσουνάμι των σφοδρών αντιδράσεων των λαϊκών μαζών, της εκρηκτικής έξαψής των και της ξέφρενης επιθετικότητάς των, στον αντάρτη υπουργό και στον διαβλεπόμενο κίνδυνο μιας συντριβής στις επικείμενες εκλογές, εξ αιτίας και αυτού του γεγονότος, η επιστράτευση των επιτελών του κόμματος, ήταν φυσικό επακόλουθο για την ειρήνευση και την καταλλαγή των μελών και οπαδών της κυβερνητικής παράταξης και του κοινού από τα απαράδεκτα κηρύγματα και τις δηλώσεις του υπουργού προς τον λαό. «Δεν είναι αυτό το ήθος του ΣΥΡΙΖΑ» διακήρυξε ο Νίκος Φίλης. «Ο Πολάκης έκανε λάθος. Βάζει τρικλοποδιές στην Αριστερά» είπε ο Στέλιος Κούλογλου. «Για άτυχη αναφορά» μίλησε ο Γιάννης Μπαλάφας. Θα μπορούσα να μεταφέρω εδώ σειρά ατελεύτητη σοβαρών επισημάνσεων. Ο στενός χώρος δεν μου το επιτρέπει. Δεν θα παραλείψω να ανασύρω από την πρόσφατη πληροφόρηση ορισμένα περιστατικά που μαρτυρούν το ήθος και το ύφος του υπουργού απέναντι στην κοινωνία. Συγκρούσθηκε με τους γιατρούς, το νοσηλευτικό προσωπικό των Νοσοκομείων, τους καναλάρχες, τους δημοσιογράφους, τον διοικητή της τράπεζας της Ελλάδος, τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες και τους συναδέλφους της αντιπολίτευσης στη Βουλή. Ολα αυτά μαρτυρούν ότι πρόκειται για ένα άνθρωπο ατίθασο, αυθάδη, απρεπή, ακαλλιέργητο. Επικίνδυνο για την πολιτική ζωή του τόπου. Τα απλωμένα συνθήματα και οι καυστικοί του λόγοι που βλέπουν την επικαιρότητα, προκαλούν οργή και αγανάκτηση στον λαό. Προβληματισμό στην κυβέρνηση. Υπονομεύουν το δοκιμασμένο και καθιερωμένο τρόπο λειτουργίας της ζωής των ανθρώπων. Αποσταθεροποιούν το Κοινοβουλευτικό μας σύστημα. Και εγκυμονούν κινδύνους για το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Αυτήν την πολιτική αβελτηρία ο ελληνικός λαός την καταδίκασε, ανεξάρτητα σε ποια πολιτική παράταξη ανήκει. Τρέμω, όταν σκέπτομαι, ότι αυτή η συμπεριφορά, ο Πολακισμός, μπορεί να εισδύσει και να γίνει κάποτε τρόπος ζωής στην περαιτέρω κοινοβουλευτική μας πορεία. Με φοβίζει η υιοθέτηση των πράξεων και ενεργειών του υπουργού, από τον πρωθυπουργό της χώρας και η συμπόρευση μαζί του. Η άρνησή του να καταδικάσει αυτές τις αθλιότητες, τις χυδαιότητες και τις ύβρεις που εκστομίζονται από τα χείλη του. Αυτή η σιωπή, ίσως εξυπηρετεί τα οράματα και τους σχεδιασμούς της ανέλεγκτης πολιτικής πορείας της κυβέρνησης. Το μυστικό διευθυντήριο γνωρίζει τι κάνει. Τα τεχνάσματα αυτού του παρασκηνίου τούτη τη φορά περπατούν στην καταχνιά και γρήγορα οι εμπνευστές τους θα σκοντάψουν. Αν γίνει αυτό, τότε δύσκολα θα μπορέσουν να σηκωθούν και να ξαναβρούν τον χαμένο εαυτό τους. Δεν γνωρίζω ποια θα είναι η μεταχείριση του υπουργού από τη Βουλή τώρα που πρόκειται να συνέλθει να κρίνει τις κυνικές πράξεις του. Μπορώ όμως άφοβα να προβλέψω, ότι στη συνείδηση του ελληνικού λαού ο Πολακισμός, είναι καταδικασμένος. Ένα προσωρινό φαινόμενο είναι. Και γρήγορα αυτή η εμπειρία οδύνης θα εξαφανισθεί.
Από τον Αθανάσιο Φώτο, επί τιμή δικηγόρο
