Ωρες «θαλαμηγού» για κουρασμένους ...πρωθυπουργούς!

Από τον Xρήστο Τσαντήλα

ΕΝΑΣ αριστερός που σέβεται τον εαυτό του, ο καθαρόαιμος δηλαδή αριστερός, δεν ανεβαίνει ποτέ σε κότερα εφοπλιστών; Όχι. Βεβαίως, ούτε στον... αιώνα τον άπαντα, θα δεχόταν φιλοξενία σε βίλες πλουσίων. Μάλιστα, για τους νέους που δεν το έζησαν, τη δεκαετία του ´80 δεν διανοούνταν αριστερός (και δη κουκουές), να αγοράσει αυτοκίνητο εάν αυτό δεν ήταν, αποκλειστικά, ή «LADA» ή «Μόσκβιτς»! Ήταν κανόνας απαράβατος η κομματική πειθαρχία όσον αφορά στην προστασία της γραμμής που χάραζε τα όρια της «ταξικής διαφοράς». Είσαι αριστερός και σέβεσαι τον εαυτό σου; Δεν πρέπει να έχεις καμία σχέση με το κεφάλαιο! Ο ταξικός εχθρός πρέπει να είναι απέναντι... ΛΟΙΠΟΝ, έχουν πλάκα αυτά τα «μανιφέστα» εποχής. (Αυτά είπαμε, σε άλλες εποχές). Και όπως παντού στη χώρα, έτσι και στην παρέα των Λαρισαίων προχθές, πυροδότησε ατέλειωτες συζητήσεις η αποκάλυψη της φιλοξενίας (για σύντομες διακοπές ξεκούρασης), του πρωθυπουργού Αλέξη, στο ιδιωτικό σκάφος - θαλαμηγό της εφοπλιστικής οικογένειας Παναγοπούλου. -«Απαπα...Τι δουλειά είχε να πάει; Είναι αριστερός αυτός; Με δεξιές συναναστροφές; Τι μάθαινε τόσα χρόνια απο την καθοδήγηση στα αμφιθέατρα;». -«Ακούστε πού είχαμε φτάσει...» - προκαλεί την προσοχή ένας άλλος της παρέας: «Είχα κάποτε ένα μερσεντές, (έχουν σχεδόν όλοι οι Αλβανοί σήμερα) και βλέπω μπροστά μου τον κουμπάρο με τα παιδιά να περπατούν προς το σπίτι. Σταματώ και ανοίγω την πόρτα να τους πάρω». «Όχι κουμπάρε θα πάμε σπίτι με τα πόδια» - μου αποκρίνεται και φεύγω. Ύστερα έμαθα τον λόγο που αρνήθηκε να μπει στο αυτοκίνητο. Διότι, «ένας γνήσιος αριστερός δεν θα έμπαινε ποτέ σε Μερσεντές!». Αλλά με αυτά και αυτά, το (τοξικό και πάλι) πολιτικό προεκλογικό κλίμα αποσπά την προσοχή του κόσμου από τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας. Και καλά «ο εχθρός της Αριστεράς είναι ο ιμπεριαλισμός», όμως εδώ οι Τούρκοι... θα μπουν στο Αιγαίο και τούτοι οι λεβέντες στη Βουλή παίζουν ναυμαχίες με... κότερα και θαλαμηγούς! Με τους πολίτες αποσβολωμένους να μην μπορούν πλέον να διακρίνουν την αλήθεια από το ψέμα, αφού σε κάθε προεκλογική αναμέτρηση όλοι τους υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια... ΕΤΣΙ τα κότερα και η ελίτ, ο Πολάκης και η μαγκιά του, μονοπώλησαν και πάλι τον πολιτικό διάλογο, σε μια χώρα σχεδόν ολοκληρωτικά υποθηκευμένη από δανεικά και έναν λαό να προσδοκά μάταια την επαναφορά στην οικονομική και κοινωνική ομαλότητα. Σήμερα είναι το σκάφος ενός εφοπλιστή, αύριο θα είναι η βίλα κάποιου αριστερού, την άλλη η ανακάλυψη αδήλωτων λογαριασμών κάποιων δεξιών, πολιτικά κολπάκια που πέφτουν ως ομίχλη για να κρύβουν τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας. Καυγάδες πολιτικών, σε έναν αγώνα αναμέτρησης για το ποιος θα κοροϊδέψει τον κόσμο περισσότερο, αφού υπόσχονται προεκλογικά πως δεν θα εφαρμόσουν τα σκληρά μέτρα τα οποία ήδη ψήφισαν.