Η φιλάνθρωπη θαυματουργία Του, που χάριζε το φως στους τυφλούς, την κίνηση στους παράλυτους, τη ζωή στους πεθαμένους, αρχίζει τώρα να εργάζεται το μεγαλύτερο θαύμα της αγάπης Του. Το θαύμα της θυσίας του Σταυρού!
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός πορεύεται προς το εκούσιο Πάθος! Είναι προσηλωμένος στη θυσία Του. Αφοσιωμένος στο θέλημα του Ουρανίου Πατρός Του. Γι΄ αυτό το Πάθος μιλά στους μαθητές Του και παρακαλεί τον Πατέρα Του. Ταυτόχρονα και οι μαθητές Του, παρ΄όλο που αδυνατούν να συλλάβουν και να καταλάβουν «τα μέλλοντα αυτώ συμβαίνειν» (Μαρκ. ι΄32) εντούτοις απομνημονεύουν τις τελευταίες παρακαταθήκες του Διδασκάλου τους.
Ιδιαίτερα ο μαθητής της αγάπης, ο Ιωάννης, με ιδιαίτερη αφοσίωση συγκρατεί μέσα του κάθε λόγο του Διδασκάλου Του. Έτσι φτάνει μέχρι σήμερα αυτός ο λόγος του Κυρίου μας «Νυν κρίσις εστί του κόσμου τούτου» (Ιω. ιβ΄31). Τώρα θα κριθεί αυτός ο κόσμος. Τώρα που θα με δουν οι άνθρωποι περιφρονημένο και σταυρωμένο. Τώρα που θα χωριστούν οι πιστοί από τους απίστους!
Κρίθηκε πράγματι τότε ο κόσμος. Κρίθηκε στο πρόσωπο του αλλοπρόσαλλου πλήθους, που ενώ φώναζε κατά την είσοδό Του στα Ιεροσόλυμα «ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος» (Μαρκ. ια΄9), μετέτρεψε την κραυγή του λίγο αργότερα σ΄ εκείνο το φοβερό «άρον άρον, σταύρωσον αυτόν» (Ιω. ιθ΄15). Κρίθηκε ο λαός των Ιεροσολύμων μπροστά στο Πάθος του Κυρίου μας. Κρίθηκε και ο δίψυχος Πιλάτος.
Κρίθηκαν και οι γεμάτοι υποκρισία θρησκευτικοί ηγέτες του Ισραήλ. Επιστράτευσαν την υποκριτική ευσέβειά τους και τη δήθεν προσήλωσή τους στον Νόμο και τους Προφήτες, για να εξαφανίσουν παντελώς τον Ιησού Χριστό αρνούμενοι να τον ομολογήσουν Σωτήρα, Μεσσία και Λυτρωτή τους. Κρίθηκαν και οι Μαθητές του Κυρίου μας, που τον εγκατέλειψαν την ώρα του Πάθους Του. Κρίθηκαν οι δύο ληστές που σταυρώθηκαν μαζί Του. Ο ένας τον ομολογεί Θεό Παντοδύναμο, ο άλλος χάνει τη μοναδική ευκαιρία να βρεθεί μαζί Του στον Παράδεισο. Όλοι κρίνονται ανάλογα με τη στάση τους και την αγάπη τους στο πρόσωπό Του.
Μεγάλη Εβδομάδα! Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου μας! Δεν είναι μόνο μια κατανυκτική περίοδος, αλλά και περίοδος κρίσεως. «Νυν κρίσις εστί του κόσμου τούτου». Όχι μόνο κρίσεως οικονομικής που περνάμε στην πατρίδα μας εδώ και χρόνια. Αλλά κρίση κατά την οποία ο καθένας μας προσωπικά αλλά και όλοι μαζί δίνουμε εξετάσεις. Ανάλογα με τη στάση μας απέναντι στον Σταυρό του Χριστού μας. Τι σημαίνει για μας ο Σταυρός του Κυρίου μας; Ο θρόνος πάνω στον οποίο απέδειξε την αγάπη Του για τον καθένα μας, που μας εμπνέει και μας καθοδηγεί στη ζωή μας, ή απλά ένα κόσμημα στο στήθος μας που αυξάνει τη ματαιοδοξία μας;
Και πάλι κρίνεται ο κόσμος μας. Και πάλι κρινόμαστε όλοι μας. Ωστόσο, τι διαλέγουμε και τι κάνουμε σήμερα; Μήπως συμβιβαζόμαστε με το ψέμα και την αδικία, όπως ο Πιλάτος; Μήπως αρνούμαστε τον Χριστό σε δύσκολες ώρες και διαλέγουμε το συμφέρον μας, αδιαφορώντας για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη; Μήπως είμαστε ασταθείς σαν τον όχλο; Μήπως μπροστά στις κρίσιμες και δύσκολες περιστάσεις αποδεικνυόμαστε ράθυμοι, όπως οι Μαθητές; Μας αγγίζει ο σταυρός του Κυρίου μας; Μας συγκινεί; Αυξάνει την αγάπη μας προς το πρόσωπό Του και τα πρόσωπα των αδελφών μας; Μας ωθεί σε θυσίες για χάρη Του, μάλιστα σε καιρούς αποστασίας σαν αυτούς που ζούμε σήμερα; Μας δυναμώνει στον πνευματικό μας αγώνα;
«Νυν κρίσις εστί του κόσμου τούτου». Μακάριοι όσοι αυτή τη Μεγάλη Εβδομάδα πάρουμε την απόφαση να συμπορευθούμε μαζί με τον Κύριο στην πορεία της ζωής μας. Θα είμαστε αυτοί που την ώρα που ο Κύριος κρίνεται, ανακρίνεται και καταδικάζεται, θα επιλέξουμε να έχουμε Αυτόν ως οδηγό, εμπνευστή και πρότυπο στη ζωή μας. Θα είμαστε αυτοί που στην κρίση του κόσμου μας θα τοποθετηθούμε ορθά, έτσι ώστε το αποτέλεσμά της να είναι υπέρ μας και γι΄αυτή τη ζωή, πολύ περισσότερο όμως για την πέρα του τάφου ζωή στην υπερευλογημένη Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν!
Από τη Χρυσούλα Χρ. Μότσιου-Τσανά, δρ. Θεολογίας Α.Π.Θ.
