Ο δεύτερος γύρος του Εμφυλίου έληξε. Οι εθνοκτόνοι πολιτικάντηδες υπερίσχυσαν των αγνών αγωνιστών χάρη στις αγγλικές λίρες. Ο Ιμπραήμ βρίσκεται ήδη στα παράλια της Πελοποννήσου έτοιμος ν’ αποβιβαστεί. Απ’ την κυβέρνηση του τριγώνου της αμαρτίας, Μαυροκορδάτος – Κουντουριώτης – Κωλέττης, δεν εκπονείται κανένα σχέδιο αντιμετώπισης του Αιγύπτιου επιδρομέα, επειδή το ως άνω τρίγωνο ενδιαφέρεται μόνο πώς θα σφετεριστεί το αγγλικό δάνειο και μεθοδεύει μετά ζήλου πώς θα εξοντώσει τους φυλακισμένους Θ. Κολοκοτρώνη και Ανδρούτσο και πώς θα κηρύξει ένοχο εσχάτης προδοσίας τον Καραϊσκάκη! Τον Υψηλάντη τον είχαν ήδη παραμερίσει, ενώ τον Π. Κολοκοτρώνη τον έχουν δολοφονήσει.
Πέφτουν λοιπόν πάνω στα δάνεια που ήδη έχουν φορτώσει στις πλάτες του ταλαίπωρου ελληνικού λαού σαν τα κοράκια και επιδίδονται μετά μανίας όχι μόνο για το πώς θα τα φάνε, αλλά και για ν’ «αποδείξουν» ότι τα «εξόδευσαν διά τας ανάγκας της πατρίδος», προκειμένου να τα χρεώσουν εκ νέου στην πατρίδα και στη συνέχεια να τα πάρουν διπλά και τριπλά! Βέβαια οι λέξεις μίζες, ρεμάλια, λαμόγια και τρωκτικά ή κοράκια δεν μπορούσαν τότε να χαρακτηρίζουν τους εκλαμπροτάτους «εθνοπατέρες» μας. Ίσως ο καθημαγμένος Έλληνας και να μην τις γνώριζε. Οι πολιτικοί ραδιούργοι πάντως τις λέγανε εξωραϊσμένα «ανάγκας της πατρίδος».
Από το δάνειο του 1824 μόνον ο κύριος Μαυροκορδάτος τη φορά αυτή έλαβε 800.000 γρόσια «διά τας ανάγκας της Δυτικής Ελλάδος»! Το μεγαλύτερο μέρος το σκόρπισε δεξιά και αριστερά προς εξαγορά συνειδήσεων επενδύοντας έτσι στο πολιτικό του μέλλον, για να μπορεί στο εξής ανενόχλητος να διαχειρίζεται τα εθνικά χρήματα για δικό του όφελος. Όταν ο στρατηγός της Δυτικής Ελλάδος, Καραϊσκάκης, του ζήτησε τους μισθούς των στρατιωτών, ο διοπτροφόρος και καρηκομόων νεαρός πρωθυπουργός τον απέπεμψε σκαιότατα, για να εισπράξει πάραυτα εκ μέρους του Καραϊσκάκη τον χαρακτηρισμό «τσογλάνι»!
Όμως το πράγμα δεν σταματάει εδώ. Τούτη τη φορά κάποιοι απ’ τους κολλητούς του Μαυροκορδάτου δεν πήραν τις μίζες τους και βγήκαν στο κλαρί κατηγορώντας τον αναφανδόν ότι «κατεχράσθη εθνικά χρήματα» και τον κάλεσαν μέσα στη Βουλή να δώσει εξηγήσεις για το «πού πήγαν τόσα λεφτά»! Πρωταγωνιστές των διαμαρτυρομένων είναι ο μέχρι τότε συνεργός του στο ανεξέλεγκτο φαγοπότι, μεγαλοπρόκριτος Πάνος Γαλάνης ή Μεγαπάνος. Ο αποκαλυπτικός διάλογος που ακολουθεί, οι απειλές, τα συντροφικά μαχαιρώματα και φυσικά το μηδέν αποτέλεσμα, όπως διαχρονικά γίνεται εν Ελλάδι στις υποθέσεις σκανδάλων, μας διασώθηκε προφητικότατα απ’ τον Ν. Κασομούλη. Με τον θόρυβο που ξέσπασε μέσα στην αίθουσα της Βουλής ο Μαυροκορδάτος ανεβαίνει στο βήμα. Ο διάλογος παρατίθεται ατόφιος:
Μαυροκορδάτος: Οποίας απορίας έχετε διά να τας λύσω;
Μεγαπάνος: Θέμε να μας πεις πού ξόδεψες τα λεφτά οπού σου ‘στειλε η Κυβέρνηση για τους Δυτικοελλαδίτες και τ’ άλλα όπου σύναξες από συνεισφορές.
Μαυροκορδάτος: Τούτο είναι έργον της Κυβερνήσεως. Εις αυτήν μόνον θα δώσω λόγον.
Φωνές βουλευτών: Τα λεφτά τα ‘στειλε η Κυβέρνηση για τους Δυτικοελλαδίτες και σε μας θα δώσεις λογαριασμό.
Μαυροκορδάτος: Τα εξόδευσα διά τας ανάγκας της πατρίδος.
Μεγαπάνος: Ποιες ανάγκες της πατρίδος; Αν εμείς ξέρουμε όλοι ποιες είναι αυτές…
Μαυροκορδάτος: Κύριοι επίτροποι των επαρχιών και οπλαρχηγοί, τα χρήματα εξοδεύθησαν εις τας ανάγκας της πατρίδος, το επαναλαμβάνω. Δεν είναι μήτε του χαρακτήρος μου, μήτε εσάς συμφέρει να παρρησιάσω πού εξόδευσα τα χρήματα. Σας λέγω δε, ότι μόνον εις την κυβέρνησιν ανήκει τούτο.
Φωνές: Φανέρωσέ τους. Πες μας σε ποιους τα έδωσες και για ποιες ανάγκες;
Μεγαπάνος: Εμείς δεν ξέρουμε καμιά ανάγκη. Πες μας πού τα έδωσες;
Μαυροκορδάτος: Κύριε Πάνο, μη με βιάζεις να σου πω εκείνο που δεν έτρεξε.
Μεγαπάνος: Να το πεις.
Μαυροκορδάτος: Τα εξόδευσα εις τον στρατόν… και όπου με οδήγησεν η περίστασις…
Μεγαπάνος: Ποια περίσταση; Αμ, άλλη ήταν η αιτία.
Μαυροκορδάτος: Ναι εκείνη η οποία ραδιουργείς εσύ νύκτα και ημέραν εναντίον της Διευθύνσεως, ανακατώσας το παν με τους συμφατριαστάς σου και με έβαλες εις δύσκολον θέσιν να βαστάξω την αξιοπρέπειαν της κυβερνήσεως… (Στο άκουσμα «φατριαστής» ο Μεγαπάνος οργίστηκε και η συζήτηση αγρίεψε)
Μεγαπάνος: Αρχιφατριαστής είσαι εσύ και δεν φταις εσύ μα εμείς οπού σε βάλαμε στα κεφάλια μας απάνω να μας κατατρέχεις…
Και καταλήγει ο Κασομούλης: «Η συνέλευσις, καταντήσασα εις οχλαγωγίαν, αποπερατώθη ατελείωτος…».
Εν τέλει η εξεταστική επιτροπή της Βουλής περάτωσε τις εργασίες της χωρίς να μάθουμε ποτέ πού πήγαν τα χρήματα από τα τόσα σκάνδαλα. Ήδη απ’ την επανάσταση και εσαεί εν Ελλάδι γίνεται στη Βουλή ο καυγάς για το θεαθήναι, ενώ για τα πορίσματα των εξεταστικών σχετικά με τα οικονομικά σκάνδαλα ισχύει απαρέγκλιτα και διαχρονικά το: «ανεγνώσθη, υπογράφεται και τίθεται εις το αρχείον!». Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Το αφτί πάντως του Μαυροκορδάτου δεν ίδρωσε! Συνέχισε ακάθεκτος εκείνο που ήξερε τόσο καλά να κάνει: Ψέμα, απάτη, προδοσία, πατριδοκαπηλία, εξόντωση αντιφρονούντων. Δημιούργησε κι άφησε μια «Μεγάλη του Γένους Σχολή»…
Για την Ομάδα Ιστορικής Έρευνας Αγιάς «Δημήτρης Αγραφιώτης»
Οδυσσέας Β. Τσιντζιράκος
