Άλλωστε, στις 21 του Μάρτη, έχουμε εαρινή ισημερία.
Μία μέρα νωρίτερα, γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα της Δασοπονίας. Θεωρώ την ημέρα αυτή μία από τις σημαντικότερες γιορτές από όσες καθιέρωσε η Παγκόσμια Κοινότητα. Και τούτο, όχι λόγω του πρότερου επαγγέλματός μου, αλλά λόγω της αξίας που έχει το δάσος, για την ύπαρξη όλων των έμβιων όντων στον πλανήτη μας. Ο λόγος είναι ότι κανένα από τα ζώντα όντα της γης δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς το δάσος, αφού αυτό δεσμεύει το θανατηφόρο διοξείδιο του άνθρακα και αποδίδει το απαραίτητο για τη ζωή οξυγόνο.
Μόνο αυτό είναι αρκετό για να πιστοποιήσει πόσο πρωταρχική και αναντικατάστατη για τη ζωή μας είναι η αξία του δάσους.
Πλήθος άλλων δώρων για τη ζωή μας, μάς παρέχει το δάσος που είναι αδύνατο να απαριθμηθούν εδώ όλα. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Τη δέσμευση των ομβρίων υδάτων και του χιονιού, που μας τα αποδίδει με τη μορφή των πηγών και καθαρών ποτάμιων νερών. Τα ξυλικά προϊόντα, για τεχνική ξυλεία, καύσιμη ύλη και χαρτομάζα. Την προστασία των εδαφών από διαβρώσεις, κατολισθήσεις και δημιουργία χειμαρρικών φαινομένων. Τη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας της πανίδας (ζώα, πτηνά, ερπετά, έντομα) που βρίσκει καταφύγιο και ενδιαίτημα μέσα στα δάση. Την αισθητική απόλαυση προς όλους τους ανθρώπους της γης.
Να, γιατί, είναι μεγάλη γιορτή, η Παγκόσμια Ημέρα της Δασοπονίας. Και οι «σοφοί» άνθρωποι, πώς ανταποδίδουν τα τόσα αγαθά που τους παρέχει το δάσος; Με όσο χειρότερο τρόπο μπορούν. Τα καταστρέφουν ανελέητα. Τα καίνε, τα εκχερσώνουν, θυσία στον βωμό μιας στρεβλής ανάπτυξης ή οικιστικής επέκτασης. Δεν ξέρουν ότι μ’ αυτό μετατρέπουν τον πανέμορφο πλανήτη μας σε θάλαμο τοξικών αερίων, όπου θα εξαφανισθεί κάθε μορφή ζωής. Όταν η ατμόσφαιρα βομβαρδίζεται με δισεκατομμύρια τόνους ρύπων και ο πλανήτης υπερθερμαίνεται, εμείς του στερούμε τα φίλτρα, δηλαδή τα δάση, που θα μετριάσουν αυτό το κακό.
Ενδεικτικά αναφέρω: Η ζούγκλα του Αμαζονίου που αποτελεί το 20-25% της παγκόσμιας βιομάζας, έχει καταστραφεί σε ποσοστό 20% για γεωργική ή κτηνοτροφική εκμετάλλευση και η καταστροφή συνεχίζεται. Ολόκληρα οικοσυστήματα καταστρέφονται όταν εξαφανίζονται τα δάση. Ζώα, πουλιά, ερπετά, έντομα, χάνουν τα ενδιαιτήματά τους και εξαφανίζονται. Χιλιάδες είδη έχουν χαθεί δια παντός από την άφρονα δράση του ανθρώπου και άλλα βρίσκονται σε όρια μη αναστρέψιμα.
Όλα όσα ανέφερα, δεν πρέπει να είσαι ειδικός ή σοφός για να τα ξέρεις. Οι περισσότεροι τα γνωρίζουν, αλλά ελάχιστοι συγκινούνται.
Διάβαζα κάπου, ότι για να επανέλθει η ατμόσφαιρα στην προβιομηχανική κατάσταση, θα πρέπει να μειωθούν οι ρύποι κατά 95% επί 90 χρόνια. Αν είναι δυνατόν! Απεναντίας, οι ρύποι αυξάνονται, παρά τις κατά καιρούς διεθνείς συμφωνίες για μείωσή τους.
Ίσως, όταν οι άνθρωποι κυκλοφορούν με αντιασφυξιογόνες μάσκες και σκάζουν σαν τα ποντίκια, να ξυπνήσουν. Αλλά τότε θα είναι αργά…
Ας προβληματιστούμε, λοιπόν και ας προσέξουμε τα μοναδικά μας φίλτρα, τα δάση μας. Οι καιρό «ου μενετοί».
Μία απορία έχω μόνο να διατυπώσω στο τέλος: Πώς είναι δυνατόν το πιο σοφό πλάσμα της γης, ο άνθρωπος, να δείχνει τόση αφροσύνη και βλακεία, καταστρέφοντας ένα τόσο όμορφο και μοναδικό πλανήτη;
Μωραίνει Κύριος….
Από τον Σωτήρη Απ. Παπαποστόλου, συνταξιούχο δασοπόνο
