Δεν μπορούμε σε μία και μόνη λέξη, το Ολοκαύτωμα, να χωρέσουμε την οδύνη, τον σπαραγμό, τη φρίκη και τον αποτροπιασμό για αυτό το ιστορικό έγκλημα. Μπορούμε, όμως, πάντα να βεβαιώνουμε τη θέληση και την υπόσχεσή μας: Ποτέ ξανά. Ποτέ ξανά μίσος και θρηνωδία.
Για μας τους Λαρισαίους, το Ολοκαύτωμα σημαίνει ότι η Λάρισα έχασε ένα κομμάτι από την ταυτότητά της, την ιστορία και τη συλλογική της μνήμη –ένα μέλος από το πνευματικό της σώμα.
Για χρόνια, το εβραϊκό στοιχείο, στα χρόνια της Διασποράς του, βρήκε στη Λάρισα έναν φιλόξενο τόπο. Ρίζωσε. Άκμασε. Έπλεξε δεσμούς φιλίας και δεσμούς αίματος. Για μας τους Λαρισαίους, το Ολοκαύτωμα δεν είναι απλά μια βάρβαρη προσβολή της συνείδησής μας ως ανθρώπων.
Για μας τους Λαρισαίους, το Ολοκαύτωμα ήταν η οδυνηρή απώλεια φίλων, συγγενών και συμπατριωτών, με τους οποίους οι γονείς μας είχαν ιδιαίτερους δεσμούς, είχαν δεσμούς καρδιάς, αγάπης και αλληλεγγύης.
Σημεία αναφοράς και περηφάνιας αποτελούν, σήμερα, οι μικρές και οι μεγάλες πράξης αλληλεγγύης που επιδείχθηκαν εκείνα τα δύσκολα χρόνια από τους Λαρισαίους, και γενικότερα από τους Έλληνες χριστιανούς, προς τους Έλληνες Εβραίους συμπολίτες μας.
Αν κάτι μας διδάσκει το Ολοκαύτωμα και τα εκατομμύρια των θυμάτων, είναι ότι δεν δικαιολογείται επανάπαυση. Από το σχολείο και την οικογένεια, μέχρι και την τελευταία Συλλογικότητα που λειτουργεί στην κοινωνία μας, οφείλουμε διαρκώς να καλλιεργούμε την ιδέα για μηδενική ανοχή σε ανάλογα φαινόμενα. Και να κληροδοτούμε αυτές τις δημοκρατικές περγαμηνές μας από γενιά σε γενιά, μέσα από εκδηλώσεις θύμησης.
Γιατί η λήθη είναι επικίνδυνη. Η λήθη οδηγεί στην επανάληψη των ίδιων ιστορικών λαθών.
Σήμερα, σε καιρούς ανέχειας, κοινωνικής ανισότητας και αποκλεισμών, ακόμη και η δική μας κοινωνία, που πάντα φημιζόταν για τις δημοκρατικές και ανθρωπιστικές της αξίες, κινδυνεύει να γίνει γόνιμο υπόστρωμα για να φυτρώσουν επικίνδυνες νοοτροπίες και συμπεριφορές.
Απέναντι στο τέρας του φανατισμού και τη μισαλλοδοξία, το πιο ισχυρό όπλο της Δημοκρατίας μας είναι η αποκατάσταση της Κοινωνικής Ισότητας –μια προσπάθεια που οφείλει να είναι κοινή, σε εθνικό επίπεδο. Με εγρήγορση και επαγρύπνηση, σε όλα τα επίπεδα.
Σήμερα, στεκόμαστε με σεβασμό απέναντι στην ιερή μνήμη των εκατομμυρίων ψυχών που χάθηκαν εξαιτίας της χιτλερικής θηριωδίας. Και ας δώσουμε μιαν υπόσχεση. Ας δώσουμε την υπόσχεση ότι θα διατηρούμε πάντα τη μνήμη τους άσβεστη. Ας δώσουμε την υπόσχεση ότι η θυσία τους θα οδηγεί τις αποφάσεις μας, ότι θα καθορίζει τη συμπεριφορά μας προς κάθε λαό, τον οποίο τα μεγάλα συμφέροντα προορίζουν ως το επόμενο θύμα.
Είναι υποχρέωσή μας να εγγυόμαστε τις πανανθρώπινες αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του σεβασμού της διαφορετικότητας. Το μήνυμα που στέλνει η θυσία των θυμάτων του Ολοκαυτώματος είναι η αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς. Η μνήμη τους ας είναι αιώνια…
Από τη Ρένα Καραλαριώτου
* Η κ. Ρένα Καραλαριώτου είναι επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στον Δήμο Λαρισαίων, υποψήφια δήμαρχος Λαρισαίων με την παράταξη «Λάρισα Μπροστά», πολιτικός μηχανικός
