ΕΚΕΙ λοιπόν στο σχολείο, τα τελευταία δυο-τρία μνημονιακά χρόνια, πραγματοποιούνται καθημερινά σχεδόν (επειδή προφανώς είναι δωρεάν ως δημόσια η χρήση του - και αντιθέτως πανάκριβα τα ξενοδοχεία), διάφορες εκδηλώσεις που οι περισσότερες δεν έχουν καν σχέση με την εκπαιδευτική δραστηριότητα, αλλά ασχολούνται με κοινωνικά θέματα, συνέδρια, ημερίδες επιστημονικών και μη οργανώσεων, συλλόγων και φορέων και βεβαίως εκδηλώσεις πολιτικών κομμάτων! Μια κατάσταση επιβαρυντική για την ομαλότητα του κυκλοφοριακού και στις ώρες αιχμής αφόρητα βασανιστική για τους περιοίκους.
ΕΝΑΣ από αυτούς τους γείτονες, καθημερινός και... ψαγμένος παρατηρητής, αλιεύει πολιτικά συμπεράσματα καταγράφοντας και παρακολουθώντας τις εκδηλώσεις των πολιτικών που κατά διαστήματα γίνονται στον χώρο αυτό. Ψάχνοντας για παρκάρισμα στη γειτονιά, πέριξ του σχολείου ή σε κοντινή απόσταση, διαπιστώνει πως δυσκολεύεται πάρα πολύ όταν διεξάγονται εκδηλώσεις εκπαιδευτικές ή κοινωνικές, ενώ αντίθετα βρίσκει εύκολα πάρκινγκ όταν στο αμφιθέατρο φιλοξενούνται εκδηλώσεις πολιτικών κομμάτων, ακόμα ακόμα και με την παρουσία πρωτοκλασάτων υπουργών!
ΠΑΡΑΤΗΡΕΙ λοιπόν τα ίδια και τα ίδια άτομα αναλόγως του πολιτικού χώρου να εναλλάσσονται ως «χειροκροτητές» στη σχεδόν άδειανή αίθουσα του αμφιθεάτρου, με τους πολίτες να αδιαφορούν εντελώς αν στη γειτονιά τους βρίσκονται υπουργοί όπως ο κ. Σταθάκης, ο κ. Σκουρλέτης, η κ. Θεανώ Φωτίου ή και ο «ασαφής δημιουργικός» Γ. Βαρουφάκης. Το δυστύχημα είναι ότι ενώ ο κόσμος απαξιώνει την πολιτική, στην πράξη δεν το δείχνει και περιέργως εξακολουθεί να ανέχεται τη συνέχιση της υποβάθμισης του βιοτικού του επιπέδου από κυβερνήσεις και κυβερνήτες που αποδεδειγμένα τον κορόιδεψαν.
Ο ΓΕΙΤΟΝΑΣ λοιπόν δεν χρειάζεται βοήθεια για να αξιολογήσει τα πολιτικά γκάλοπ που μας σερβίρουν τα ΜΜΕ. Έχει τη δική του πηγή. Το αλάνθαστο μέτρο των αδειανών καθισμάτων του αμφιθεάτρου, ακριβώς στα πόδια του. Και ακούγοντας από τα ανοιχτά παράθυρα την ανέξοδη παροχολογία των πολιτικών, γνωρίζει πολύ καλά την πραγματική διάθεση των ψηφοφόρων για το τι θα πράξουν στις ερχόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές...
ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΟ όμως παραμένει το γεγονός, όπως καταγράφεται καθημερινά σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας, ότι ενώ η γενικευμένη αποστροφή της κοινής γνώμης απέναντι στα κόμματα και στους αρχηγούς τους διαφαίνεται πολύ καθαρά, εν τούτοις δεν εκδηλώνεται στη χώρα η παραμικρή επιθυμία κανενός να φορέσει επιτέλους... κίτρινο γιλέκο! Ούτε βέβαια διαφαίνεται η παραμικρή διάθεση να ζητήσει επιτέλους από τους Έλληνες κάποιος πολιτικός συγγνώμη.
Από τον Χρήστο Τσαντήλα
