ΕΙΝΑΙ μακάβριο (και πάντως όχι γι’ αστείο) να λες: «φουκαρά μου, κοίταξε αν είναι, μην πεθάνεις Σαββατοκύριακο!» (ούτε και να αρρωστήσεις φυσικά) αν κατοικείς στο νόμο Λάρισας ή και στην υπόλοιπη Θεσσαλία... Διότι έτσι και εγκαταλείψεις τα εγκόσμια και... διαλέξεις τέτοιες μέρες, ή τύχεις σε κανονική άδεια του ιατροδικαστή ή του νεκροτόμου, ή και σε ασθένεια ενός εκ των δύο, κοινώς ...την έβαψες! Όχι εσύ βεβαίως, αφού θα «ταξιδεύεις» άπαξ δια παντός, αλλά οι δικοί σου άνθρωποι που θα βιώσουν μια τεράστια ταλαιπωρία εξαιτίας της ανυπαρξίας κράτους! Και γίνομαι πιο σαφής σχολιάζοντας μια θλιβερή πραγματικότητα που δεν συμβαίνει στην Ουγκάντα αλλά στην Ελλάδα το έτος 2018!
ΣΤΗΝ Ιατροδικαστική Υπηρεσία Λάρισας λοιπόν υπηρετεί ένας ιατροδικαστής και ένας νεκροτόμος. Τόσοι χρειάζονται για μια νεκροψία. Αυτοί ανήκουν στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Στο Παλιό Νοσοκομείο και στο Πανεπιστημιακό υπηρετούν δύο ή τρεις νεκροτόμοι και παλιότερα έντεκα(!) οπότε οι περισσότεροι μετατάχθηκαν σε άλλες υπηρεσίες. Όλοι αυτοί ανήκουν όμως στο Υπουργείο Υγείας. Η Ιατροδικαστική έτσι, υπολειτουργεί, με δύο ανθρώπους (άδειες, ασθένειες) και οι πράξεις γίνονται με έξοδα των συγγενών (γραφεία τελετών, μετακινήσεις κλπ) στη Θεσσαλονίκη (!) με την όποια ταλαιπωρία αυτό συνεπάγεται. Επιπλέον στις περιπτώσεις της καύσης των νεκρών που γίνονται στο εξωτερικό, χάνονται στις στάχτες τα αποδεικτικά στοιχεία σε περιπτώσεις θανάτων με υποψία εγκληματικών ενεργειών.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Μια σημαντική Υπηρεσία που δύναται να δώσει φως σε υποθέσεις εγκλημάτων και άλλους ύποπτους θανάτους, υπολειτουργεί, επειδή δεν μπορούν να συνεννοηθούν δύο υπουργεία, για τη στελέχωσή της με νεκροτόμους και φυσικά και με δεύτερο ίσως και τρίτο ιατροδικαστή.
ΑΥΤΟ, που μπορεί να συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα της ...ανάπτυξης και της ευημερίας και όχι σε τριτοκοσμική χώρα όπου την ...πλάκωσαν τα μνημόνια και η σκλαβιά, δεν είναι καινούργιο θέμα. Το είχε αναδείξει και η «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» προ δεκαετίας ίσως, αλλά παρά τις υπομνήσεις της Ιατροδικαστικής και τις ερωτήσεις στη Βουλή κανενός το αυτί δεν ίδρωσε. Αλλά είπαμε. Τιμωρούν τους ζωντανούς, για τους νεκρούς θα μιλούν...
Του Χρήστου Τσαντήλα