Ο μικρός ρυθμός ανάπτυξης σ΄ένα σχεδόν καθηλωμένο για χρόνια εθνικό προϊόν δυσκολεύει την ανόρθωση της οικονομίας μας. Πλασματική είναι η εικόνα της ανεργίας με τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, καθώς και των καθαρών επενδύσεων (μείον των αποσβέσεων) που είναι αρνητικές. Το επιτόκιο του 10/ετούς ομολόγου είναι σταθερά πάνω από το 4% όταν η Αλβανία σήμερα δανείζεται με επιτόκιο 3,5%. Οι δε συνεχείς αναταράξεις των μετοχών στο Χρηματιστήριο κλυδωνίζουν τις τράπεζες. Στοχευμένες προσπάθειες προσέλκυσης επενδύσεων ανά τον κόσμο δεν καρποφορούν με το αιτιολογικό ότι διάγουμε προεκλογική περίοδο και δεν πείθουμε για τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων. Εδώ οφείλουμε να σημειώσουμε πως οι επιθέσεις που δεχθήκαμε και δεχόμαστε από διεθνείς παράγοντες και την ευρωπαϊκή ένωση προκειμένου να σωθεί το ευρώ ήταν και είναι κάπως άδικες, γιατί αποδεικνύεται σήμερα πως οι αδύναμοι κρίκοι στον ευρωπαϊκό κυρίως οικονομικό ορίζοντα είναι πολλοί π.χ. δημόσιο χρέος της Ιταλίας 3 τρισ. Συνεπώς εάν η αλυσίδα δεν είναι και τόσο στέρεη δεν ευθύνονται μόνον οι ελληνικές πολιτικές.
Το δημογραφικό μας πρόβλημα συνεχώς οξύνεται με 35.000 περισσότερους θανάτους από τις γεννήσεις το 2017. Η διεύρυνση του κοινωνικού δικτύου με πολλά επιδόματα δεν είναι δείγμα προόδου μιας χώρας. Δείγμα προόδου είναι η παραγωγή και η παραγωγικότητα που ανεβάζουν το επίπεδο ευχαρίστησης της ζωής των πολιτών.
Αναποτελεσματικές κρίνονται οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες για ανασυγκρότηση της δημόσιας διοίκησης, για κατάργηση αχρείαστων Οργανισμών, για περιορισμό του λαθρεμπορίου, κυρίως πετρελαίου και ξεπλύματος βρόμικου χρήματος, για αργή απονομή της δικαιοσύνης ενώ καθυστερούν κτηματολόγιο και περιουσιολόγιο. Πρόοδος πανθομολογούμενη καταγράφεται στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση και στις νεοφυείς επιχειρήσεις.
Η αίσθηση του πολίτη σήμερα για βασικά αγαθά (προστασία-ασφάλεια, υγεία, εκπαίδευση) δεν είναι καλή. Το νομοθετικό πλαίσιο για την προστασία του πολίτη κρίνεται ανεπαρκές εκ του αποτελέσματος (πρόσφατες πυρκαγιές και πλημμύρες), η δε εγκληματικότητα παίρνει διαστάσεις επιδημίας ενώ παρατείνεται με κάποιες αλλαγές ο νόμος Παρασκευόπουλου «περί αποσυμφόρησης των φυλακών». Στην υγεία καταβάλλονται προσπάθειες στην Α’/θμια φροντίδα (Οικογενειακός Γιατρός, Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών, Τοπικές Μονάδες Υγείας) που θέλουν βάθος χρόνου για να αποδώσουν με δεδομένη τη νοοτροπία του Έλληνα για θέμα υγείας του να απευθύνεται κατ’ ευθείαν στη Β’/θμια και Γ’/θμια φροντίδα. Τεράστιες δυσλειτουργίες στα νοσοκομεία επιφέρει η παρέκκλιση από τον ευρωπαϊκό νόμο για εργασία ιατρικού προσωπικού 48-60 ώρες εβδομαδιαίως.
Στην Γ’/θμια εκπαίδευση αντί να έχουμε 5 κρατικά και 5 ιδιωτικά πανεπιστήμια και τεχνολογικά ιδρύματα υψηλού επιπέδου εμείς απαξιώνουμε την πανεπιστημιακή και κύρια την τεχνολογική γνώση με τις πρόσφατες προτεινόμενες αλλαγές, όταν στην Αγγλία τα έσοδα από τη δραστηριότητα των πανεπιστημιακών τμημάτων ανέρχονται στα 181 δισ. και στην Κύπρο στο 10% του εισοδήματός της.
Χρόνιες παθογένειές μας δεν λένε να κοπάσουν όπως: κομματισμός, κρατισμός, παραγοντισμός, νεποτισμός, φοροδιαφυγή, διαφθορά, κλεπτοκρατία, σπατάλη, ανορθολογισμός, παρασιτισμός, αναξιοκρατία, αυθαιρεσία, ατιμωρησία κ.ά. Έτσι η χώρα μας δεν είναι μόνον αποδυναμωμένη οικονομικά με μπόλικη ανέχεια, κατήφεια, γκρίνια αλλά και βαθιά εξαχρειωμένη.
Αν προσθέσουμε σ΄όλα τα ανωτέρω και τα μαύρα σύννεφα που μαζεύονται στα εθνικά μας θέματα εξαιτίας των παράλογων διεκδικήσεων από τους γνωστούς γειτόνους μας που πατρονάρονται από τα συμφέροντα διεθνών σχηματισμών και μεγάλων δυνάμεων (βλέπε Μακεδονικό, ενεργειακό, έξοδος στη Μεσόγειο) στο πλαίσιο του διεθνούς ανταγωνισμού, της συσχέτισης δυνάμεων και της επαναχάραξης των ζωνών επιρροής κυρίως στα Βαλκάνια, καταλαβαίνουμε την κρισιμότητα της σημερινής κατάστασής μας.
Τα λόγια ενός φιλοσόφου: «πως στη ζωή μας μάς χρειάζεται ένα καλό πέσιμο για να καταλάβουμε πού βρισκόμαστε και πως το πέσιμο δεν είναι πρόβλημα αρκεί να βρούμε το κουράγιο να σηκωθούμε» η πατρίδα μας στο παρελθόν πολλές φορές τα έκανε πράξη. Ενδεικτικά θυμίζω τη χρονική περίοδο 1893-1912 με τα τόσα δεινά (πτώχευση, Ελληνοτουρκικός πόλεμος, Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος, κίνημα στο Γουδί, δημαγωγία, λαϊκισμός, Ευαγγελικά, Ορεστειακά κ.ά.) και όμως η Ελλάδα μας απογειώθηκε με μεταρρυθμίσεις στην οικονομία, στη δημόσια διοίκηση, στις ένοπλες δυνάμεις, στην εκπαίδευση και βρέθηκε στους νικηφόρους Βαλκανικούς Πολέμους με ακμαιότατο ηθικό. Ευχόμαστε να το πράξει και σήμερα.
Από τον Αθανάσιο Ραούλη
