Η υποστήριξη, την οποία αναζητούν τα μέλη ενός κοινωνικού συνεταιρισμού, όποια μορφή αυτός και αν έχει, είναι δεδομένη για την πλειοψηφία, όμως το πρόταγμα της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας είναι η μεγάλη συζήτηση σε πολυεπίπεδα βήματα ανάλυσης. Οι αξίες και η φιλοσοφία τις οποίες πρεσβεύει η Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία είναι βαθύτερες πέρα από την προσπάθεια μόνο μιας ευάλωτης ή ειδικής ομάδας ανθρώπων.
Ξεκινούν από τις συνθήκες καθημερινής διαβίωσης των απλών πολιτών, οι οποίες χρόνο με τον χρόνο δυσκολεύουν περισσότερο. Η διαρκής επιτάχυνση των ρυθμών στη ζωή για τους πολίτες, με πρόσχημα τις «καλύτερες» εργασιακές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές συνθήκες, παραγκωνίζει κάτι πιο σημαντικό. Τον ίδιο τον άνθρωπο. Αυτόν που η Κοινωνική Αλληλέγγυα Οικονομία θέτει στο προσκήνιο, όταν εργασιακά οφείλει πια να λειτουργεί ρομποτικά. Όταν για να βρει εργασία θα χρησιμοποιήσει το κοινωνικό του δίκτυο, το οποίο να τον χρησιμοποιήσει μετά με τη σειρά του.
Ο άνθρωπος το 2018 δεν έχει ανάγκη από συναντήσεις, θεωρία και γιορτές Κ.Α.Λ.Ο. ή καλύτερα τα έχει ανάγκη, όταν έχει καλύψει τις πρωτογενείς βιοτικές του ανάγκες και εργασιακές ανησυχίες του και της πρωτογενούς του κοινότητας σε συνέχεια. Όταν θέλει να εργασθεί και διαθέτει την όρεξη της δημιουργίας, όταν ζητά από τον συνάδελφο να σταθεί ως συν- αδελφός, αλλά το κυρίαρχο εργασιακό μοτίβο αυτή τη συμπεριφορά δεν την επιβραβεύει...
Τα δίκτυα της Κ.Α.Λ.Ο. δεν είναι για τους λίγους, τους εναλλακτικούς, τους περιθωριοποιημένους. Είναι για όλους μας. Δεν είναι για το χωριό, αφορά συλλογικότητες της πόλης και της πρωτεύουσας. Αφορά την εργασία του κάθε πολίτη, αφορά τον τρόπο που διαχειρίζεται τα «κοινά» και συμμετέχει σε αυτά, αφορά την κοινωνική του συμπεριφορά, αφορά τη ζωή του καθένα σε ολότητα. Αφορά κοινότητες εργασιακές, οι οποίες προτάσσουν το διαφορετικό και δίνουν απαντήσεις σε ζητήματα τα οποία αφορούν τη δημόσια υγεία, παιδεία, διοίκηση, την οργάνωση και το αίσθημα της ευθύνης σε μια σύνολη εργασιακή συνθήκη, η οποία θέτει τον άνθρωπο- εργαζόμενο στο επίκεντρο.
Αυτό βρίσκεται πέρα από απλές συναντήσεις, γιορτές και άρθρα ευαισθητοποίησης. Δεν καταδικάζονται, καλώς και υπάρχουν και συναντιούνται τα εγχειρήματα και οι «μέντορες». Το πώς αξιοποιούνται στη συνέχεια τα συμπεράσματα της συνάντησης είναι το ερώτημα. Ο παγκόσμιος δημόσιος διάλογος χρησιμοποιεί χιλιάδες παραδείγματα Κ.ΑΛ.Ο. τα οποία καταγράφονται με σαφείς προτάσεις για τη βελτίωση της καθημερινότητας του εργαζόμενου πολίτη. Ίσως να απαντάει κάποιο και στη δική μας πραγματικότητα.
Από την Έλενα Μπάρδα
* Η Δρ. Έλενα Μπάρδα είναι κοινωνικός επιστήμονας, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο ΕΚΠΑ
