Ένα χάος το οποίο θα παραμείνει και μετά τα αχρείαστα έργα που δεν προσφέρουν τίποτα στους Λαρισαίους πολίτες.
1. Τα «οφέλη» για τους οδηγούς: με την απαγόρευση κυκλοφορίας σε τρεις ακόμα κεντρικούς δρόμους και την αντίστοιχη υπερφόρτωση των ήδη ελαχίστων που απέμειναν με πολλαπλάσιο κυκλοφοριακό βάρος, η κατάσταση θα γίνει τραγική. Οι οδοί Κύπρου και Ολύμπου θα είναι μονίμως μποτιλιαρισμένες διότι τις φόρτωσαν το κυκλοφοριακό βάρος άλλων τριών οδών μαζί. Οι δε εκατοντάδες θέσεις στάθμευσης που εξαφανίστηκαν για να πλατύνουν τα πεζοδρόμια – λες και δεν χωρούσαμε να περπατήσουμε – προφανώς και αποτελούν ευγενική «χορηγία» του Δήμου προς τα ιδιωτικά πάρκινγκ τα οποία ήδη ανέβασαν τις τιμές.
Για τους πεζούς: λίγα ακόμα τετραγωνικά μέτρα πεζοδρομίων δεν αποτελούν κανένα σημαντικό όφελος. Διαθέτουμε πάμπολλους πεζοδρόμους και δύο τεράστιες πλατείες για να κάνουν τις βόλτες τους.
Για τα εμπορικά καταστήματα: η ζημιά είναι προφανής.
Για τους μόνιμους κατοίκους: θα πρέπει να παρκάρουν στη Γιάννουλη για να πάνε σπίτι τους.
Τα «οφέλη» για τη δημοτική αρχή: έρχονται εκλογές και πρέπει να μοιράσουν λεφτά, δουλειές, να πάρουν ψήφους. Προφανώς αντιμετωπίζουν τη μεγάλη μάζα των πολιτών ως ιθαγενείς που τους χαρίζουν καθρεφτάκια και τους εντυπωσιάζουν -έκανε έργα ο δήμαρχος!- για να τους ξαναψηφίσουν.
2. Ερημώνουν το κέντρο και διώχνουν τον κόσμο στα εμπορικά κέντρα εκτός πόλης.
«Ξεχάστε τα αυτοκίνητα στο κέντρο», λένε στους Λαρισαίους οι «οικολόγοι». Θα ξεχάσουν τα αυτοκίνητα ή θα ξεχάσουν το κέντρο οι Λαρισαίοι; Εάν κάποιος γνωρίζει ότι θα ταλαιπωρηθεί πολύ για να σταθμεύσει ή ότι θα πρέπει να πληρώσει οκτώ ευρώ για ιδιωτικό χώρο στάθμευσης για να πιει έναν καφέ των τριών ευρώ, απλά δεν θα κατέβει στο κέντρο. Θα αλλάξει καταναλωτικές συνήθειες. Θα πάει εκεί που θα βρει να σταθμεύσει και μάλιστα δωρεάν.
Πλαταίνουν σκόπιμα τα πεζοδρόμια για να στενέψουν τους δρόμους -τα πυροσβεστικά οχήματα χωράνε στη Μ. Αλεξάνδρου;- και να μην μπορείς να παρκάρεις ούτε δεξιά ούτε αριστερά δημιουργώντας τεράστιο πρόβλημα στους μόνιμους κατοίκους του κέντρου, αποτρέπουν τις περιφερειακές συνοικίες και τα χωριά να πλησιάσουν, καταστρέφουν όλον τον εμπορικό κόσμο και ευνοούν μόνον τα ιδιωτικά πάρκινγκ και τα εμπορικά κέντρα εκτός πόλης, που οσονούπω έρχονται.
3. «Έρχεται νέο κύμα πεζοδρομήσεων», μας απειλούν οι δήθεν «οικολόγοι».
Στην πιο βαριά πεζοδρομημένη πόλη της Ελλάδας, που έχει πιο πολλούς πεζοδρόμους από τη Ρώμη με εικοσαπλάσιο πληθυσμό. Αντί να στρώσουν πάρκα και πλατείες με γκαζόν και δένδρα που είναι και φθηνά, οι δήθεν οικολόγοι κόβουν δένδρα και στρώνουν παντού πανάκριβα τουβλάκια πεζοδρομίου και μάρμαρα και λένε και σοφιστείες: «Να χρησιμοποιείτε το λεωφορείο, να σώσουμε το περιβάλλον». Σωστά, τζάμπα είναι το αστικό: 2,40 ευρώ «πήγαινε - έλα» μόνος σου. Μία τετραμελής οικογένεια θέλει 10 ευρώ να κατέβει στο κέντρο. Εάν έρχονται στο κέντρο 2 φορές την ημέρα θέλουν 20 ευρώ. Συμφέρει καλύτερα να πάρουν το αυτοκίνητο να πάνε στον Πλαταμώνα.
4. Η μανία των δημάρχων με τους πεζοδρόμους και το «λεφτόδενδρο».
Ανεξιχνίαστη παραμένει αυτή η μανία των δημάρχων με τους πεζοδρόμους. Ψάχνουν εναγωνίως να βρούνε δρόμους να χαλάσουν. Και όταν δεν βρίσκουν, διότι τους έχουν ρημάξει οι προηγούμενοι, ξηλώνουν και ξαναφτιάχνουν τους παλιούς. «Μα γιατί αλλάζετε τα τουβλάκια πεζοδρομίου εφόσον δεν έχουν φθαρεί»; Απάντηση: «Εντολή δημάρχου, τι σε νοιάζει εσένα; Εσύ τα πληρώνεις»; Φαίνεται ότι στον Δήμο ανακάλυψαν το «λεφτόδενδρο» που αντί για φύλλα βγάζει ευρώ, κόβουν και ξοδεύουν.
5. Τι θα μπορούσαν να κάνουν ή απλά… να μην κάνουν τίποτα.
Να παραδειγματισθούν από τα Τρίκαλα. Ένα πανέμορφο κέντρο με τεράστιους πλατείς δρόμους γύρω από τις πλατείες και το ποτάμι. Βεβαίως, τα στενά γραφικά σοκάκια της πόλης τους τα έχουν πεζοδρομήσει. Δεν πεζοδρόμησαν όμως ούτε τις κεντρικές λεωφόρους, ούτε απέκλεισαν όλο το κέντρο με πεζοδρόμους.
Αντί να απαγορεύσουν τα αυτοκίνητα, θα έπρεπε να διώξουν τον σταθμό των υπεραστικών ΚΤΕΛ από το κέντρο. Θα έπρεπε οι τωρινοί, αλλά και οι προηγούμενοι (δεν είναι πολιτικό το ζήτημα αλλά στοιχειώδους λογικής), όχι να απαγορεύσουν τα αυτοκίνητα, αλλά να λύσουν το πρόβλημα της στάθμευσης π.χ. με ένα υπόγειο πάρκινγκ κάτω από τη μία πλατεία όπου θα σταθμεύουν λεωφορεία με τουρίστες οι οποίοι ανεβαίνοντας θα αντικρίζουν το επιβλητικό αρχαίο θέατρο. Αυτό θα ήταν έργο ουσίας, όχι εντυπωσιασμού. Και θα άξιζαν να τους ψηφίσουμε γι’ αυτό.
Οι κάτοικοι των γειτονικών πόλεων που θα έρχονται στο νέο outlet – σύμφωνα με την εταιρεία θα αποτελούν το 70% των πελατών – ενδεχομένως να θέλουν να επισκεφθούν και το κέντρο της Λάρισας. Πού θα σταθμεύσουν; Στις πεντακόσιες θέσεις στάθμευσης που εξαφανίσθηκαν με τα αχρείαστα έργα; Όχι κύριοι, δεν θα πάρουν λεωφορείο, θα βαρεθούν και δεν θα έρθουν. Διώχνοντας τα αυτοκίνητα, διώχνουμε τους πελάτες. Ρημάζοντας τους λιγοστούς δρόμους και τις ήδη λιγοστές θέσεις στάθμευσης, ερημώνουμε το κέντρο της πόλης. Αυτό επιδιώκουμε;
* Από τον Αγγελο Γ. Αγοραστό, διδάκτορα Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
