Αποτέλεσμα της επιθέσεως αυτής ήταν η πτώση της γυναίκας κατά γης, η απώλεια των αισθήσεών της και ο τραυματισμός της με κάταγμα στο ένα χέρι. Αποφεύχθηκαν τα χειρότερα χάρη στη βοήθεια συγχωριανής της, η οποία εκείνη τη στιγμή έτυχε να περνά από τον τόπο του συμβάντος.
Το γεγονός αυτό θα πρέπει να προβληματίσει τις αρμόδιες αρχές, ώστε να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα προστασίας των κατοίκων της υπαίθρου και των αστικών περιοχών. Γιατί τα περιστατικά αυτά πέραν των τραυματισμών δημιουργούν και κινδύνους προσβολής της δημόσιας υγείας, καθ’ ότι τα αδέσποτα δεν τυγχάνουν της προληπτικής ιατρικής φροντίδας. Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη συγκέντρωσή τους σε κατάλληλους χώρους και την υιοθέτησή τους, όπου είναι δυνατόν, από πραγματικούς ζωόφιλους. Ένας τέτοιος χώρος λειτουργεί στη Λάρισα, υπό την αιγίδα του δήμου, ο οποίος όμως λόγω της μεγάλης έξαρσης του φαινομένου των αδέσποτων αδυνατεί ν’ αντιμετωπίσει στο σύνολό του το πρόβλημα αυτό. Έτσι θ’ αποφύγουμε περιστατικά σαν αυτό του Αργυροπουλίου, το οποίο θα μπορούσε να στοιχίσει και σε απώλεια ανθρώπινης ζωής…
Αυτός είναι και ο σκοπός της δημοσιοποίησης της σημερινής επιστολής. Η ενημέρωση, η πρόληψη και η αποτροπή στο μέλλον παρόμοιων γεγονότων. Και το σημαντικότερο θέλει να καταδείξει ότι η πραγματική ζωοφιλία δεν έχει καμία σχέση με την εγκατάλειψη και τη δημιουργία αδέσποτων. Αλλά μόνον με την αγάπη και την προστασία. Την καθαριότητα του περιβάλλοντος και των τετράποδων αυτών. Τα οποία συνδέονται με υποδειγματική και ισόβια φιλία με τον άνθρωπο. Με την εκπαίδευσή τους τον βοηθούν στις ειδικές ανάγκες του και σε αρκετές περιπτώσεις είναι οι σωτήρες του. Αυτές τις αρετές και ικανότητές τους πρέπει να εκτιμήσουμε και να μην τα πετάμε στον δρόμο, όταν τα βαρεθούμε….
Με εκτίμηση
Κων/νος Τσιρονίκος
