Αν λέμε ότι δεν αναγνωρίζουμε εμείς αυτή τη Συνθήκη, ο Ερντογάν θα λέει ότι δεν αναγνωρίζει τη Συνθήκη της Λωζάννης», σημείωσε επί λέξει με στόμφο ο κ. Κοτζιάς.
Παρακινημένος, λοιπόν, από τις διπλωματικές παραπομπές του κ. υπουργού και με την ιδιότητα του ιστορικού-διεθνολόγου ανέτρεξα στη βιβλιοθήκη μου για να φρεσκάρω τη μνήμη μου αναφορικά με τους όρους της Συνθήκης του Βουκουρεστίου (28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1913), η οποία τερμάτισε την περιπέτεια του Δευτέρου Βαλκανικού Πολέμου και διπλασίασε εδαφικά και πληθυσμιακά την Ελλάδα.
Έτσι, ανακάλυψα ότι στη Συνθήκη του Βουκουρεστίου δεν αναφέρεται ούτε μία φορά ο όρος «Μακεδονία». Με άλλα λόγια, η περιώνυμη Συνθήκη καθόρισε τα σύνορα της Βουλγαρίας με τη Σερβία, τη Ρουμανία και την Ελλάδα, χωρίς να χρησιμοποιηθούν καθόλου οι όροι «Μακεδονία» ή «Μακεδονικός». Αντιθέτως, για τη λεκτική απόδοση των καθορισθεισών συνοριακών γραμμών χρησιμοποιήθηκαν ευρέως ονόματα γεωφυσικών σχηματισμών (ποταμών, λιμνών, προσιτών, κ.λπ.) ή άλλα τοπωνύμια ή ονόματα οικισμών, χωρίς πουθενά να εμφαίνεται η διανομή ενός «μακεδονικού χώρου».
Προφανώς, αυτό συνέβη, επειδή στο μυαλό και στη λογική των συντακτών της Συνθήκης πρυτάνευσε η αναγκαιότητα της διανομής των ευρωπαϊκών κτήσεων της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κι όχι ο διαμοιρασμός ενός «μακεδονικού χώρου», όπως ψευδώς επιχειρηματολογεί ο κ. Κοτζιάς, για να μας πείσει ότι και οι Σκοπιανοί έχουν δικαιώματα επί μακεδονικού εδάφους και άρα πρέπει να υπάρχει ο όρος «Μακεδονία» στην ονομασία του κράτους τους.
Πάντως, θα ήταν ωφέλιμο για τον κ. Κοτζιά και διδακτικό να θυμηθεί, πριν διατυπώσει τις διπλωματικές του νουθεσίες προς τον ελληνικό λαό, ότι μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και πριν ακόμη τα Σκόπια αναγνωρισθούν επίσημα από τον Ο.Η.Ε. ως FYROM, ο πρόεδρός τους κ. Γκλιγκόρωφ κατήγγειλε από τον τηλεοπτικό σταθμό των Σκοπίων την Συνθήκη Ειρήνης του Βουκουρεστίου του 1913, με την έννοια ότι δεν αναγνώριζε τα σύνορα που είχαν καθορισθεί από τη Συνθήκη αυτή. Εμφανώς, ο κ. Γκλιγκόρωφ ενοχλούταν από τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου, γιατί αυτή πολύ απλά προβλέπει κοινά σύνορα Ελλάδας - Σερβίας, χωρίς την παρεμβολή κάποιας άλλης κρατικής οντότητας.
Στους ανθρώπους αυτούς, λοιπόν, που δεν είχαν κανέναν ενδοιασμό, μόλις εμφανίστηκαν στην Κοινωνία των Εθνών, να τινάξουν στον αέρα την ειρήνη και τη σταθερότητα των Βαλκανίων, μη αποδεχόμενοι θεμελιώδη διεθνή διπλωματικά έγγραφα καθορισμού του εδαφικού status quo στη Χερσόνησο του Αίμου, ο κ. Κοτζιάς προσέφερε το όνομα της Μακεδονίας, αναγνωρίζοντάς τους ταυτόχρονα «μακεδονική» υπηκοότητα και γλώσσα.
Κατά συνέπεια, αντί να παριστάνει τον «Έλληνα Ταλλεϋράνδο», καλά θα κάνει ο κ. Κοτζιάς να προχωρήσει σε μια νηφάλια αυτοκριτική, για να αντιληφθεί τα δραματικά σφάλματα που έκανε στην υπόθεση των Σκοπίων, σφάλματα τα οποία εγκυμονούν «θύελλες» στο προσεχές μέλλον, καθώς τροφοδοτούν και ενδυναμώνουν τον σκοπιανό «ψευτομακεδονισμό», ο οποίος ορέγεται την κάθοδο στο Αιγαίο μέσω της «απελευθέρωσης» των δήθεν «αλύτρωτων μακεδονικών εδαφών».
Ο κ. Κοτζιάς άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου. Να δούμε πώς θα τους κλείσουμε.
Υ.Γ.: Επειδή ο κ. Κοτζιάς αναφέρθηκε στη Συνθήκη του Βουκουρεστίου, θα είχε ενδιαφέρον η όποια απάντησή του στο παρακάτω ερώτημα: Τη στιγμή που δεν έχει ακυρωθεί η Συνθήκη του Βουκουρεστίου, πώς είναι έγκυρη η Συμφωνία των Πρεσπών που ο ίδιος υπέγραψε με τον Σκοπιανό ομόλογό του;
Του Στέλιου Γ. Ροντούλη
* Ο Στέλιος Γ. Ροντούλης, είναι πρώην υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
