Από ψήφο αδέσποτη Μακεδόνα θα πας στις επόμενες εκλογές παλικάρι μου, εκτός κι αν σε πετύχει νωρίτερα η «μάνα του Αλέξανδρου», που αυτές τις μέρες κυκλοφορεί στη Νότια Μακεδονία και σε ψάχνει. Κι άμα σε πετύχει, τότε θα πας από τακουνιά στο δόξα πατρί. Και μιλάμε για τακουνιά ε; Βαριά, γεμάτη, μακεδονίτικη… Είναι βαριάααα, βαριάααα της μακεδόνισσας η τακουνιάαααα. (Νέο σύνθημα, και παρακαλώ όπως μας αναγνωριστεί η πνευματική ιδιοκτησία).
Ποια «Μακεδονία του παλιού καιρού» που άδει και ο Νταλάρας; (Καλά, ζάει η Γιώργους;) Φρέσκα κουλούρια φιλαράκι, Μακεδονία Βόρεια και Μακεδονία Νότια. Πόλεμος Βορείων και Νοτίων κανονικός! Lynyrd Skynyrd, «Sweet home Alabama» και ο Θεός ημών των Νοτίων σώζοι τον θρυλικό Στρατηγό Λη.
Λοιπόν ξανα-ματα- επαναλαμβάνω. Στην Ελλάδα, ζάμε καλά. Έχει δράση, έχει θέαμα το πράγμα. Τη μια μέρα ας πούμε χαζεύεις τον Ρονάλντο (αχώνευτος μεν, παιχτούρα δε) να παίζει μόνος του όλη την Εσπάνια και το άλλο πρωί πας σ’ ένα συλλαλητήριο, τραβάς τις μούτζες σου, τα μπινελίκια σου και ξεφορτώνεις. Με την ευγενή χορηγία και την ηχητική υπόκρουση (ή μάλλον… παράκρουση) τηλε-δημοσιογράφων και τηλε-πολιτικών που, όπως όλοι μας, ψοφάνε για εθνικό δράμα, για κλάψα και μουρμούρα. Για προδοσία και αίμα. Για ίντριγκες με ξένους δάκτυλους, διότι, ως γνωστόν, όλη η υφήλιος με έναν καημό ξυπνάει, πώς να καταπιεί τον ελληνισμό και πώς να καταπατήσει τα προαιώνια δίκαιά του (ως γνωστόν, εμείς ο ελληνισμός έχουμε μόνο δίκαια, ποτέ άδικα και η διαμόρφωση της ιστορίας μάς έχει ανατεθεί εργολαβικώς με απευθείας ανάθεση).
Ελλαδάρα χώρα μαγική… Φαντάσου, λέει, να ήσουνα…. Αυστριακός με τα πάντα σχεδόν λυμένα. Ω! της θλίψεως και της καταθλίψεως ! Ή πάλι… Ελβετός. Με μοναδικά θέματα συζητήσεως, ότι έπεσε κάπως το ελβετικό φράγκο και τι θα ψηφίσεις στο δημοψήφισμα της επόμενης Κυριακής με αντικείμενο την κατασκευή κοιλαδογέφυρας για την οποία εκφράζονται υπόνοιες ότι θα ενοχλήσει την συνεύρεση της καφέ ελβετικής αρκούδας μετά του ελβετικού αρκούδου. Μην σας πάω κατά Σκανδιναβία μεριά, θα αυτοκτονήσετε πριν καν φτάσετε - πόσο ενθουσιασμό να σας προκαλέσει το ψάρεμα του… μπακαλιάρου, στην ηρεμία των φιόρδ και η είδηση ότι τα οικονομικά διαθέσιμα του νορβηγικού κράτους παρουσίασαν ελαφρά αύξηση; Μπλιαχ! Δεν σε συγκινούν πια ούτε οι…σουηδέζες – ψηλές, ξανθιές, καπουλάτες,σύμβολα κάποτε σεξουαλικής απελευθέρωσης φτωχέ μου νότιε εμιγκρέ. Έχεις κάτσει να πιεις καφέ στην Ταχυδρομείου Πλας, να δεις εκεί κάτι… «Σουηδέζες» που περνούν; Πω πω πω κάτι Σουηδέζες !
Εγώ γουστάρω Τσίπρα αγόρι μου, να γελά (και να με… γελά) μπροστά στα μάτια μου. Να περπατά σαν καμαρωτό βλαχάκι στα κόκκινα χαλιά της Καγκελαρίας, με την Μέρκελ να του χτυπά φιλικά την πλάτη κι αυτός να υπογράφει Μνημόνια και Συμφωνίες και να μου κλείνει το μάτι, «πάρτα ρε άρρωστε», αυτά σου αξίζουν κι εγώ να τον ψηφίζω και να τον ξαναψηφίζω. Γουστάρω ακόμη Κυριάκο με κείνες τις αθώες λάγνες ματάρες του, γουστάρω που είναι ένα αμήχανο κολεγιόπαιδο, το οποίο, λόγω της καλής αστικής καταγωγής του, δεν δύναται καν να βρίσει αυτό το «παλιόπαιδο». Πολύ γουστάρω επίσης Πάνο Καμμένο, από τους μεγάλους εθνικούς μας κονφερανσιέ, και μέγας πλασιέ του πατριωτισμού. Να μπαίνει στη σκηνή με αμερικάνικη φόρμα παραλλαγής σαν τσαμπουκαλεμένο τραγί και να απειλεί τους Τούρκους πως θα τους κάνει την μούρη κρέας. Κι αμέσως μετά, κατάκοπος, να αναχωρεί για ολιγοήμερο ταξίδι αναψυχής στο Μονακό, να ρίξει τις μπιλιές στα καζίνα και να βλέπει φόρμουλα με τον Ραινιέ κι όχι τα τούρκικα drones να μπαινοβγαίνουν στο Fir και στο Φιρ- φίρι μας. Γουστάρω μετά να τον αρπάζει ο Άδωνις, ο τσιριχτός, να τον αρπάζει και να τον χτυπάει κάτω ώσπερ οκτάποδα, να τον κάνει με τα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένο και να τον τρώει συνοδευτικά με το ουζάκι του.Circo Medrano!
Αυτά είναι θεάματα! Η Ελλαδίτσα μας έχει τους καλύτερους «σόουμεν», τους καλύτερους ψυχοθεραπευτές μακράν και ever. Διότι πόσο να τη βγάλεις με κάτι βλαμμένα σαν τον Ολλανδό πρωθυπουργό Ρούτε; (σιγά μην τον λένε και ρούτερ). Εντάξει, είπαμε, ο τύπος πάει στη δουλειά του ασυνόδευτος, με ποδήλατο κι άμα λερώνει το γραφείο του το σφουγγαρίζει μόνος του, για να μην κουράζει τις καθαρίστριες. Οκ. Τι θέλει τώρα να του δώσουμε και παράσημο; Στην Ελλάδα δεν κάνεις καριέρα με… σφουγγαρίστρες και άλλες αστικές ευγένειες. Άμα δεν ρίξεις πατριωτισμό, κλάμα, εθνικές κατάρες, «Γουδιά» (και γουδοχέρια) και γενικώς όποια άλλη εθνικο-π@π@ριά σου έρθει κείνη την στιγμή στο κεφάλι, δεν βλέπεις χαΐρι και προκοπή. Διότι ναι μεν «ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων», κατά τον άγγλο συγγραφέα Σάμουελ Τζόνσον (18ος αιώνας), αλλά στην Ελλάδα δεν παύει να είναι και η λύτρωση όλων ημών των καθ’ έξιν και κατ’ εξακολούθηση προθύμων στην «παραμύθα».
Οπότε, αγαπημένοι μου, σε μια χώρα εθισμένη στο να οδύρεται, να φτιάχνεται με αόρατους εχθρούς και ύπουλους επιβουλείς του γένους, το να λυθεί το «μακεδονικό» είναι, όσο να πεις, ένα… πρόβλημα. Διότι, αν όλα αυτά τα εθνικά προβλήματα λυθούν, αν τα βρούμε με Τούρκους, Σλάβους, Αλβανούς και άλλους «προαιώνιους», τι διάολο θα κάνουν μετά όλοι αυτοί που αποτελούν τον «εθνικό κορμό» των «πατριωτών»; Τι θα κάνουμε όλοι μας «χωρίς Βαρβάρους» που ήταν «μια κάποια λύσις»; Το καβαφικόν δίλημμα έρχεται και επανέρχεται βασανιστικό.
Ελλάς Ελλήνων Πατριωτών και διαρκώς αντιδρώντων. Αν το «μακεδονικό» το έλυνε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και υπέγραφε εκείνος χτες στις Πρέσπες, τώρα στα κάγκελα θα ήταν ο Αλέξης και οι λοιποί συγγενείς και θα ζητούσαν την (πολιτική) κεφαλή των προδοτών επί πίνακι. Ή όχι;
Το πρόβλημα λοιπόν είναι αυτό. Ότι εμείς, οι μαθημένοι να είμαστε αρνητικοί στα πάντα, καλούμαστε μια φορά να συμφωνήσουμε, να γίνουμε θετικοί σε κάτι. Κι αυτό δεν είναι διόλου εύκολο. Χαλάει η συνταγή, χαλάνε οι εσωτερικές ισορροπίες καθώς όλοι ξεβολεύονται από την βολική απραξία τους.
Τελικά τολμήσαμε. Η συμφωνία επιτεύχθηκε. Είναι μια μάλλον κακή συμφωνία, αφού έγινε βιαστικά και χωρίς να συνεννοηθούμε πρώτα αναμεταξύ μας (δεν ήταν κι εύκολο). Αλλά, όπως λένε και οι δικηγόροι, ο χειρότερος συμβιβασμός είναι καλύτερος από μια δίκη.
Ελλάς – Σκόπια σημειώσατε… ένα πρόβλημα λιγότερο.
Ωχ ! Αρχίζουν και λιγοστεύουν τα προβλήματα. Αυτή είναι η πραγματική απειλή για το έθνος. Μωρέ… ντιπ Νορβηγοί θα καταντήσουμε στο τέλος!
ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΛΕΣΗΣ
alexiskalessis@yahoo.gr
