Με τον Σ
Με τον Στρατούλη, τον Λαπαβίτσα ή τον Βαρουφάκη;
Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΚΑΤΑ τον αναπληρωτή υπουργό Κοινωνικών Ασφαλίσεων Δημήτρη Στρατούλη «μεγαλύτερη ζημιά από ένα Grexit θα πάθουν οι δανειστές από την Ελλάδα…». Γι’ αυτό, κάλεσε τον κόσμο να «μην ανησυχεί»: «Θα δυσκολευτούμε για μερικούς μήνες» πρόβλεψε με θαυμαστή ψυχραιμία «αλλά όλα θα πάνε καλά…». «Είναι σαφές» πρόσθεσε «ότι έχουμε φροντίσει να έχουμε όλα εκείνα τα μέτρα, ώστε η Ελλάδα αν αντιμετωπίσει κάποιες λίγες δυσκολίες για κάποιους λίγους μήνες, να έχει τη δυνατότητα από εκεί και πέρα να ξαναμπεί σε δρόμους ανάπτυξης και ελπίδας…».
ΤΟΣΟ απλά είναι τα πράγματα λοιπόν; «Κάποιες λίγες δυσκολίες» για «κάποιους λίγους μήνες» και μετά διασφαλισμένη η συνέχεια; Μια ιδέα για τη διασφάλιση αυτής της συνέχειας, μας έδωσε αναλυτικότερα ο υπέρμαχος της εξόδου από το ευρώ, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Λαπαβίτσας, στην πρόσφατη συνέντευξή του στο αμερικανικό περιοδικό Jacobin: «Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να επιβάλει το συντομότερο δυνατόν ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων και θα πρέπει να υποβάλει αμέσως σε ελέγχους τις τράπεζες. Είναι αυτονόητο. Θα πρέπει να κάνουμε ό,τι έκανε η Ε.Ε. στο θέμα της Κύπρου. Τώρα, πόσο καιρό αυτοί οι έλεγχοι θα διαρκέσουν και τι μορφή θα πάρουν θα είναι ένα θέμα με το πώς εξελίσσεται η κατάσταση. Θα διαρκέσει για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα. Και κάποια μορφή των ελέγχων κεφαλαίου θα παραμείνει ασφαλώς, όπως θα έπρεπε. Αυτό θα δημιουργήσει μια σειρά από νομικά ζητήματα - θα χρειαστούμε έναν στρατό από δικηγόρους. Τα συμβόλαια σε ξένο νόμισμα θα είναι προβληματικά», αναφέρει ο κ. Λαπαβίτσας και συμπληρώνει: «Έχουμε τέσσερις μήνες. Σε αυτούς τους τέσσερις μήνες θα μπορούμε να πάρουμε όλα τα είδη δράσης για να προετοιμαστούμε».
ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ αυτό, οι καταθέσεις θα παραμείνουν στα στρώματα ή στις κατσαρόλες; Οι μισθοί θα καταβάλλονται; Και πώς; Η νεκροψία θα δείξει; Εν τέλει, μπορεί να υπάρξει ομαλή έξοδος από την ευρωζώνη; «Δεν μπορεί να υπάρξει τέτοιο πράγμα» υποστηρίζει από το 2013 ο Γιάννης Βαρουφάκης «διότι τότε θα ξεσπάσει η κόλαση. Στην Ελλάδα δεν έχουμε δικό μας νόμισμα σε σταθερή ισοτιμία με κάποιο ξένο. Οι Ελληνες έχουν στην τσέπη τους, στα σεντούκια τους, στις καταψύξεις τους (όπου, μου λένε, κρύβουν ό,τι έχει μείνει από τις οικονομίες τους), ξένο νόμισμα - ευρώ. Η δημιουργία νέου εθνικού νομίσματος (όσο το «ξένο» ευρώ εξακολουθεί να υπάρχει), σε αυτή την περίπτωση, θα είναι καταστροφική. Γιατί; Με μεγάλα ποσά σε ευρώ να κυκλοφορούν ήδη στην αγορά, και ακόμη μεγαλύτερα να έχουν αποθηκευτεί εκτός τραπεζών στα διαφόρων ειδών σεντούκια ανά την επικράτεια και σε ξένους λογαριασμούς στο εξωτερικό, η έκδοση νέου νομίσματος θα δημιουργήσει μια διπλή, διαιρεμένη οικονομία. Από τη μία θα έχουμε τις περισσότερες αποταμιεύσεις σε ευρώ. Από την άλλη θα έχουμε τους μισθούς και τις συντάξεις να βγαίνουν από τα ΑΤΜ των τραπεζών σε δραχμές. Με το που θα εισπράττονται, οι πολίτες θα προσπαθούν να ανταλλάσσουν τις δραχμές σε ευρώ, γνωρίζοντας ότι σε μερικές ώρες οι δραχμές τους θα υποτιμηθούν. Έτσι, θα έχουμε δύο Ελλάδες. Την Ελλάδα εκείνων που δεν έχουν πρόσβαση σε ευρώ, και οι οποίοι θα εγκλωβιστούν σε μια τριτοκοσμική Ελλάδα. Και την Ελλάδα που θα έχει πρόσβαση σε ευρώ, η εξουσία των οποίων θα είναι μεγάλη επί των υπόλοιπων. Για να νοικιάσεις ένα αξιοπρεπές διαμέρισμα θα πρέπει να έχεις ευρώ. Για να στείλεις τα παιδιά σου σε ιδιωτικό σχολείο, το ίδιο. Πολλοί έμποροι θα εμπορεύονται μόνο σε ευρώ ή θα ζητούν «τοκογλυφικά» ποσά σε δραχμές. Όμως οι μισθοί και οι συντάξεις θα παρέχονται σε δραχμές. Εν πολλοίς, η Ελλάδα θα θυμίζει την Τουρκία της δεκαετίας του '80 όπου η διττή οικονομία (μία για τους εξαθλιωμένους «ανατολίτες» που λειτουργούσε με ντόπιο νόμισμα και μία για τους «εξευρωπαϊσμένους» πολίτες που χρησιμοποιούσαν μάρκα, φράγκα και δολάρια) δεν επέτρεπε την ανάπτυξη παρά μόνο ενίσχυε την ανισότητα και την υποανάπτυξη».
ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ, Λαπαβίτσας ή Βαρουφάκης; Το καλό μ’ αυτή την κυβέρνηση είναι ότι μπορείς ταυτόχρονα να διαφωνείς και να συμφωνείς μαζί της… Εξαρτάται ποιος ανεβαίνει στη σκηνή για να δοκιμάσει τις δυνάμεις του σ’ αυτό το πολύχρωμο φεστιβάλ απόψεων… Μέχρι να φανεί ποιανού η άποψη θα επικρατήσει πάντως, καλό είναι να περάσεις μια βόλτα από την τράπεζα…Όχι για να πιεις καφέ, αλλά για να σηκώσεις ό,τι απέμεινε…
τρατούλη, τον Λαπαβίτσα ή τον Βαρουφάκη;
Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΚΑΤΑ τον αναπληρωτή υπουργό Κοινωνικών Ασφαλίσεων Δημήτρη Στρατούλη «μεγαλύτερη ζημιά από ένα Grexit θα πάθουν οι δανειστές από την Ελλάδα…». Γι’ αυτό, κάλεσε τον κόσμο να «μην ανησυχεί»: «Θα δυσκολευτούμε για μερικούς μήνες» πρόβλεψε με θαυμαστή ψυχραιμία «αλλά όλα θα πάνε καλά…». «Είναι σαφές» πρόσθεσε «ότι έχουμε φροντίσει να έχουμε όλα εκείνα τα μέτρα, ώστε η Ελλάδα αν αντιμετωπίσει κάποιες λίγες δυσκολίες για κάποιους λίγους μήνες, να έχει τη δυνατότητα από εκεί και πέρα να ξαναμπεί σε δρόμους ανάπτυξης και ελπίδας…».
ΤΟΣΟ απλά είναι τα πράγματα λοιπόν; «Κάποιες λίγες δυσκολίες» για «κάποιους λίγους μήνες» και μετά διασφαλισμένη η συνέχεια; Μια ιδέα για τη διασφάλιση αυτής της συνέχειας, μας έδωσε αναλυτικότερα ο υπέρμαχος της εξόδου από το ευρώ, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Λαπαβίτσας, στην πρόσφατη συνέντευξή του στο αμερικανικό περιοδικό Jacobin: «Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να επιβάλει το συντομότερο δυνατόν ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων και θα πρέπει να υποβάλει αμέσως σε ελέγχους τις τράπεζες. Είναι αυτονόητο. Θα πρέπει να κάνουμε ό,τι έκανε η Ε.Ε. στο θέμα της Κύπρου. Τώρα, πόσο καιρό αυτοί οι έλεγχοι θα διαρκέσουν και τι μορφή θα πάρουν θα είναι ένα θέμα με το πώς εξελίσσεται η κατάσταση. Θα διαρκέσει για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα. Και κάποια μορφή των ελέγχων κεφαλαίου θα παραμείνει ασφαλώς, όπως θα έπρεπε. Αυτό θα δημιουργήσει μια σειρά από νομικά ζητήματα - θα χρειαστούμε έναν στρατό από δικηγόρους. Τα συμβόλαια σε ξένο νόμισμα θα είναι προβληματικά», αναφέρει ο κ. Λαπαβίτσας και συμπληρώνει: «Έχουμε τέσσερις μήνες. Σε αυτούς τους τέσσερις μήνες θα μπορούμε να πάρουμε όλα τα είδη δράσης για να προετοιμαστούμε».
ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ αυτό, οι καταθέσεις θα παραμείνουν στα στρώματα ή στις κατσαρόλες; Οι μισθοί θα καταβάλλονται; Και πώς; Η νεκροψία θα δείξει; Εν τέλει, μπορεί να υπάρξει ομαλή έξοδος από την ευρωζώνη; «Δεν μπορεί να υπάρξει τέτοιο πράγμα» υποστηρίζει από το 2013 ο Γιάννης Βαρουφάκης «διότι τότε θα ξεσπάσει η κόλαση. Στην Ελλάδα δεν έχουμε δικό μας νόμισμα σε σταθερή ισοτιμία με κάποιο ξένο. Οι Ελληνες έχουν στην τσέπη τους, στα σεντούκια τους, στις καταψύξεις τους (όπου, μου λένε, κρύβουν ό,τι έχει μείνει από τις οικονομίες τους), ξένο νόμισμα - ευρώ. Η δημιουργία νέου εθνικού νομίσματος (όσο το «ξένο» ευρώ εξακολουθεί να υπάρχει), σε αυτή την περίπτωση, θα είναι καταστροφική. Γιατί; Με μεγάλα ποσά σε ευρώ να κυκλοφορούν ήδη στην αγορά, και ακόμη μεγαλύτερα να έχουν αποθηκευτεί εκτός τραπεζών στα διαφόρων ειδών σεντούκια ανά την επικράτεια και σε ξένους λογαριασμούς στο εξωτερικό, η έκδοση νέου νομίσματος θα δημιουργήσει μια διπλή, διαιρεμένη οικονομία. Από τη μία θα έχουμε τις περισσότερες αποταμιεύσεις σε ευρώ. Από την άλλη θα έχουμε τους μισθούς και τις συντάξεις να βγαίνουν από τα ΑΤΜ των τραπεζών σε δραχμές. Με το που θα εισπράττονται, οι πολίτες θα προσπαθούν να ανταλλάσσουν τις δραχμές σε ευρώ, γνωρίζοντας ότι σε μερικές ώρες οι δραχμές τους θα υποτιμηθούν. Έτσι, θα έχουμε δύο Ελλάδες. Την Ελλάδα εκείνων που δεν έχουν πρόσβαση σε ευρώ, και οι οποίοι θα εγκλωβιστούν σε μια τριτοκοσμική Ελλάδα. Και την Ελλάδα που θα έχει πρόσβαση σε ευρώ, η εξουσία των οποίων θα είναι μεγάλη επί των υπόλοιπων. Για να νοικιάσεις ένα αξιοπρεπές διαμέρισμα θα πρέπει να έχεις ευρώ. Για να στείλεις τα παιδιά σου σε ιδιωτικό σχολείο, το ίδιο. Πολλοί έμποροι θα εμπορεύονται μόνο σε ευρώ ή θα ζητούν «τοκογλυφικά» ποσά σε δραχμές. Όμως οι μισθοί και οι συντάξεις θα παρέχονται σε δραχμές. Εν πολλοίς, η Ελλάδα θα θυμίζει την Τουρκία της δεκαετίας του '80 όπου η διττή οικονομία (μία για τους εξαθλιωμένους «ανατολίτες» που λειτουργούσε με ντόπιο νόμισμα και μία για τους «εξευρωπαϊσμένους» πολίτες που χρησιμοποιούσαν μάρκα, φράγκα και δολάρια) δεν επέτρεπε την ανάπτυξη παρά μόνο ενίσχυε την ανισότητα και την υποανάπτυξη».
ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ, Λαπαβίτσας ή Βαρουφάκης; Το καλό μ’ αυτή την κυβέρνηση είναι ότι μπορείς ταυτόχρονα να διαφωνείς και να συμφωνείς μαζί της… Εξαρτάται ποιος ανεβαίνει στη σκηνή για να δοκιμάσει τις δυνάμεις του σ’ αυτό το πολύχρωμο φεστιβάλ απόψεων… Μέχρι να φανεί ποιανού η άποψη θα επικρατήσει πάντως, καλό είναι να περάσεις μια βόλτα από την τράπεζα…Όχι για να πιεις καφέ, αλλά για να σηκώσεις ό,τι απέμεινε…
