Σχολεία στις απομακρυσμένες περιοχές της χώρας έμειναν κλειστά, αφού στελεχώνονται αποκλειστικά από αναπληρωτές, οι οποίοι αφού κρέμασαν τα πανό με τα αιτήματά τους στην είσοδo ανηφόρισαν για την Αθήνα παρά την δύσκολη οικονομική τους κατάσταση.
Αναπληρωτές εκπαιδευτικοί που εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου από 1 μέχρι 15 χρόνια.
Αναπληρωτές που αφήνουν τις οικογένειές τους εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά μέχρι τον Ιούνιο, όπου απολύονται από το Υπουργείο, για να προσληφθούν σε διαφορετική περιοχή τον επόμενο Σεπτέμβριο, στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Αναπληρωτές που κοιμούνται σε sleeping bags και αυτοκίνητα, όπως έγινε φέτος στην Σαντορίνη, όταν η κυβέρνηση έχει θεσμοθετήσει επίδομα ενοικίου σε εξωκοινοβουλευτικούς Υπουργούς.
Οι παραπάνω λοιπόν συναντήθηκαν μαζί με μόνιμους συναδέλφους τους στο Υπουργείο ζητώντας ειρηνικά το αυτονόητο: Ημερομηνία και αριθμό διορισμών.
Από το 2014 έχουν ακούσει τον κ. Κουβέλη να υπόσχεται μόνιμους διορισμούς. Την ίδια χρονιά ο κ. Λοβέρδος υπόσχεται διαγωνισμό για 10.000 διορισμούς. Την επόμενη χρονιά ο κ. Κουράκης εξαγγέλλει 4.000 διορισμούς ενώ ο κ. Βερναρδάκης τάζει 10.000 διορισμούς για το 2016. Εκείνη τη χρονιά, το 2016, ο κ. Φίλης υπόσχεται 20.000 σε βάθος τριετίας, ενώ ο κ. Βερναρδάκης επανέρχεται λέγοντας ότι την επόμενη βδομάδα θα εκδοθεί εγκύκλιος διορισμών! Αναλαμβάνει ο κ. Γαβρόβλου, ο οποίος το 2017 τοποθετείται λέγοντας ότι θα πραγματοποιηθούν 12.000-15.000 μόνιμοι διορισμοί την επόμενη τριετία...
Φυσικά δεν έχει υλοποιηθεί τίποτα! Από το 2009 οι διορισμοί στην εκπαίδευση είναι μηδενικοί, ενώ οι συνταξιοδοτήσεις και οι συγχωνεύσεις χιλιάδες. Δεν θα μιλήσω για διορισμούς σε άλλους τομείς. Άλλοι είναι αναγκαίοι κι άλλοι με κομματικά κριτήρια. Θα πω μόνο ότι ένα κράτος πρέπει να βασίζεται στην Παιδεία και την Παιδεία δεν την διασφαλίζεις με αναπληρωτές όπου η σύζυγος διδάσκει στη Σάμο, ο σύζυγος στην Κρήτη, το παιδί το κρατάει η γιαγιά στη Λάρισα και το καλοκαίρι είναι και οι δύο άνεργοι. Δεν είμαστε κρατιστές. Δεν είμαστε κάποιοι που θέλουν να αρπάξουν δημόσιο χρήμα και να βολευτούν. Εργαζόμαστε και πληρωνόμαστε κάθε χρόνο. Ζητάμε μονιμοποίηση για να έχουμε σταθερό τόπο εργασίας και να είμαστε με τις οικογένειές μας, όπου κι αν είναι αυτό.
Για τα παραπάνω λοιπόν διαδήλωσαν οι αναπληρωτές στο Υπουργείο, το οποίο δεν απάντησε με διάλογο. Απάντησε με χημικά και ξύλο! Υπό βροχή λοιπόν τα ΜΑΤ έδειραν αναπληρωτές, κάτι που χαρακτηρίστηκε μεμονωμένο περιστατικό από το Υπουργείο, το οποίο μας αρνήθηκε στη συνέχεια ότι έδωσε τέτοια εντολή. Σαν να μην έφτανε αυτό η αστυνομία πότισε με χημικά το πυκνό πλήθος των εκπαιδευτικών το οποίο αποτελούνταν στη συντριπτική του πλειοψηφία από γυναίκες και μάλιστα μικρών ηλικιών, ενώ ταυτόχρονα μπαχαλάκηδες δρούσαν ανενόχλητοι σπάζοντας το κέντρο της Αθήνας. Συγνώμη που δεν ήμασταν συνηθισμένοι από χημικά και νιώθαμε ότι θα πεθάνουμε από ασφυξία. Συγνώμη που δεν γνωρίζουμε τρόπους αντιμετώπισης των χημικών αλλά από παιδαγωγικές μεθόδους.
Συγνώμη κύριε Αστυνομικέ και κύριε Υπουργέ που διατάζεις τον πρώτο, αλλά εγώ θα μαθαίνω στο παιδί σας να σέβεται τους ανθρώπους που διαδηλώνουν ειρηνικά. Θα του μάθω τις αξίες της ζωής κι αυτές δεν συμπεριλαμβάνουν ξύλο και χημικά. Θα του μάθω, εκτός από γράμματα, να διεκδικεί το δίκιο του όταν του το κλέβουν. Θα το αγκαλιάσω και θα το προστατέψω... Εσύ μπορείς να γυρίσεις σπίτι και να του πεις ότι σήμερα έδειρα τον δάσκαλό σου!
*Του Γιώργου Αναγνωστόπουλου
*Ο Γιώργος Αναγνωστόπουλος είναι πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου αναπληρωτών Εκπαιδευτικών Π.Ε. και πολιτευτής Ένωσης Κεντρώων ν. Λάρισας
