Διαφημιστικά φυλλάδια από super market, μπουκάλια από διάφορες μάρκες (δεν τις μνημονεύω για να μην φανεί ότι τις διαφημίζω), διάφορα άλλα σκουπίδια, σπασμένα κεραμίδια κ.λπ.
Υπάρχουν στο κέντρο δύο μεγάλες πινακίδες εκ των οποίων η 1η αναφέρει ότι ο χώρος είναι ιδιόκτητος για την ανέγερση του ΙΚΑ -ήμουν νιος και γέρασα- και η 2η ότι υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος οπότε απαγορεύεται η είσοδος. Εδώ λοιπόν τίθενται ορισμένα ερωτήματα. Προσωρινά, ως την ανοικοδόμηση δεν μπορεί να εισέρχονται τα παιδιά και να παίζουν; Στα παιδικά μας χρόνια είχαμε τις αλάνες και ακόμη τους δρόμους που ήταν ελεύθεροι από τροχοφόρα. Στους ελεύθερους λοιπόν χώρους που παίζαμε, οικοπεδοποιήθηκαν, καταπατήθηκαν; Όχι βέβαια! Υπενθυμίζω ότι στη Φλωρεντία, στα μεσαιωνικά χρόνια, όταν κάποιος καταδικαζόταν σε βαριά ποινή, του γκρέμιζαν το σπίτι για να παίζουν τα παιδιά. Εμείς τα έχουμε για να πετάμε σκουπίδια. Ο χώρος εύκολα ισάζεται για τα παιδιά της γειτονιάς και όχι μόνο. Τώρα είναι ανώμαλος, γεμάτος αγριόχορτα, τσουκνίδια, γαϊδουράγκαθα κ.λπ. Με 4-5 παγκάκια, μια μπασκέτα και ένα βόλεϊμπολ, ο χώρος από σκουπιδότοπος θα μετατραπεί σε αθλοπαιδιά. Δύο αρχές της πόλης μας μπορούν να το κάνουν. Μνημονεύω, την Περιφέρεια και τον Δήμο της Λάρισας.
Μη μου πει κανείς ότι αυτό το έργο έχει μεγάλο κόστος για να είμαστε σοβαροί.
Επί δημαρχίας του τέως φίλου δημάρχου κ. Τζανακούλη, είχε γίνει προσπάθεια για πάρκινγκ και η υπόθεση είχε ναυαγήσει. Το καλύτερο θα ήταν να βρεθεί τρόπος να μην κτιστεί τίποτα. Η Λάρισα, όπως και πολλές πόλεις της Ελλάδας πάσχουν από ελεύθερους χώρους.
Όταν τους ανιχνεύουμε μπορούμε να τους εκμεταλλευτούμε κατ' ευφημισμό βέβαια.
Ας μιμηθούμε πόλεις του εξωτερικού που οι κάτοικοι ζουν καλύτερα. Σκεφτείτε ότι οι Βιεννέζοι διαμαρτύρονται γιατί έχουν μόνο 800 πάρκα... Ασφαλώς δεν μπορούμε από τη μια μέρα στην άλλη να γίνουμε μια δεύτερη Βιέννη αλλά σιγά - σιγά τμηματικά να επουλώνουμε τουλάχιστον οφθαλμοφανή κεντρικά σημεία της πόλης μας.
Ίδωμεν!
Λάμπρος Ηρ. Γερογιώκας
καθηγητής Αγγλικών
