Εθισμένοι στο λαϊκισμό

Από την απελευθέρωσή της και μετά, η Ελλάδα, κατά μικρά μόνο διαστήματα ευτύχησε να κυβερνηθεί από άξιους ηγέτες, που έδωσαν ισχυρή ώθηση στην ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό της.

Κατά κανόνα όμως επικράτησε η μικροπολιτική, ο λαϊκισμός και η δημαγωγία.
Παλαιά, τα κόμματα ήταν εξαρτημένα από κάποια από τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις.
Αργότερα, επικράτησε ο διχασμός μεταξύ βασιλοφρόνων και βενιζελικών, με τις γνωστές ολέθριες συνέπειες κατά τη Μικρασιατική εκστρατεία και τον ξεριζωμό των Ελλήνων από τις προαιώνιες πατρογονικές εστίες τους. Στη σύγχρονη ιστορία μας, από το 1981 μέχρι σήμερα, γίναμε μάρτυρες ενός αχαλίνωτου λαϊκισμού, που μας έφτασε στο κακό χάλι που βρισκόμαστε σήμερα.
Επικράτησαν δημαγωγικά (πλην ανεφάρμοστα) συνθήματα, τα οποία χάιδευαν τα αυτιά και κολάκευαν τον εθνικιστικό εγωισμό των πολιτών, που εξαργυρώνονταν με την ψήφο τους στις κάλπες.
Παροχές με δανεικά, ανέβασαν τα χρέη σε δυσθεώρητα ύψη και κάποτε η φούσκα έσκασε, διότι ήταν γεμάτη αέρα. Δόθηκαν σε όσους ζητούσαν, χωρίς εξασφαλίσεις, στεγαστικά δάνεια, διακοποδάνεια, εορτοδάνεια, ό,τι ζητούσε η ψυχή του καθενός. Το χρήμα έρρεε άφθονο και η ευμάρεια ήταν ορατή παντού. Ευτυχείς οι Έλληνες πολίτες, μακάριζαν την τύχη τους, επαινώντας τους εαυτούς τους ότι αυτοί ξέρουν να ζουν, σε αντίθεση με τους μονόχνοτους Ευρωπαίους, που ξέρουν μόνο να δουλεύουν. Μερικοί υποψιασμένοι που είχαμε αντιρρήσεις για όλα αυτά, γινόμασταν αντικείμενο χλευασμού από τους ευτυχείς πολίτες του τεχνητού παραδείσου.
Όταν ξυπνήσαμε, ήταν πολύ αργά.
Σήμερα καλούμαστε να διαχειριστούμε μια τεράστια κρίση, που θα διαρκέσει πάρα πολλά χρόνια.
Το τεράστιο χρέος ήρθε για να μείνει και όποιος πιστεύει το αντίθετο, πλανάται "πλάνην οικτράν".
Παρά ταύτα, οι πολιτικοί που μας κυβερνούν εξακολουθούν να δημαγωγούν και να προσπαθούν να εξαπατήσουν για μία ακόμα φορά τους πολίτες.
Επαγγέλλονται και πάλι καλές μέρες, πολύ σύντομα, παροχές και έξοδο από τα μνημόνια.
Κάθε φορά που με ισχυρή πίεση των ξένων, αναγκαζόμαστε να πάρουμε μέτρα, τις περίφημες μεταρρυθμίσεις, προσπαθούμε να αποφύγουμε να τα εφαρμόσουμε ή να στρεβλώσουμε την εφαρμογή τους. Κουτοπόνηρα σκεπτόμενοι, ρίχνουμε τα βάρη στους ξένους που είναι οι κακοί, ενώ εμείς τα αθώα θύματα.
Δεν φταίμε εμείς που δημιουργήσαμε τα χρέη, αλλά οι κακοί ξένοι που μας πιέζουν να τα πληρώσουμε.
Οι πολιτικοί μας, αδημόνως θα μας πουν στις επόμενες εκλογές: "Εμείς αντισταθήκαμε σθεναρά, αλλά βλέπετε ποιος φταίει: Οι κακοί ξένοι (Ευρωπαίοι και Δ.Ν.Τ.)". Έτσι οφείλετε να μας ξαναψηφίσετε για το καλό σας.
Πρέπει να είμαστε, αλήθεια, πολύ αφελείς, για να αποφύγουμε την πικρή αλήθεια.
Το χρέος ήρθε για να μείνει. Το χρέος θα αποπληρώνεται για πάρα πολλά χρόνια. Μόλις προ τριετίας αποπληρώθηκε χρέος του 1885, για να έχουμε ένα καλό παράδειγμα.
Για να αποπληρωθεί θα πρέπει να υπάρξει ισχυρή ανάπτυξη. Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να έλθουν χρήματα απέξω. Και για να έρθουν, θα πρέπει να υπάρξει το κατάλληλο περιβάλλον. Αυτοί που έχουν τα χρήματα, δεν θα τα επενδύσουν επειδή μας λυπούνται. Θα τα επενδύσουν επειδή πιστεύουν σε ένα μόνο πράγμα: Στο "άγιο" κέρδος. Αυτό είναι το μοναδικό τους πιστεύω και τίποτε άλλο.
Ζούμε σε μια παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική κοινωνία και μέσα σ' αυτή πρέπει να παλέψουμε και να επιβιώσουμε.
Οι αυταπάτες τελείωσαν: Ο υπαρκτός σοσιαλισμός, κατέρρευσε με πάταγο. Χώρες με κομμουνιστικό σύστημα, όπως η Κίνα και το Βιετνάμ, προσάρμοσαν τις οικονομίες τους στο καπιταλιστικό μοντέλο και ευημερούν.
Τα καθ' ημάς ευτράπελα ότι θα βάλουμε τις αγορές να χορεύουν (στο ταψί) και ότι θα αλλάξουμε όλη την Ευρώπη, απευθύνονται μόνο σε αφελείς.
Αν πάλι μας αρέσει το καθεστώς της Β. Κορέας δεν έχουμε παρά να δούμε τη γειτονική μας Αλβανία που σχεδόν τριάντα χρόνια τώρα δεν μπορεί να συνέλθει.
Ας αφήσουν λοιπόν οι πολιτικοί μας τα ψέματα και ας κάνουν το σωστό. Άλλωστε είμαι σίγουρος ότι γνωρίζουν αυτοί τι πρέπει να πράξουν αλλά κάθε φορά έχουν το μυαλό τους στο πώς θα επανεκλεγούν και διολισθαίνουν στη δημαγωγία και στα ψέματα.
Υπάρχει πολύ χρήμα εκεί έξω που ψάχνει για ευκαιρίες να επενδυθεί.
Ας γίνουν οι σωστές κινήσεις για να έρθει διότι η εσωτερική αγορά είναι στεγνή.
- Δεν είναι δυνατόν να αλλάζουμε κάθε λίγο και λιγάκι τους φορολογικούς κανόνες.
- Η γραφειοκρατία από συστάσεως του ελληνικού κράτους αποτελεί τροχοπέδη που ταλαιπωρεί τους πάντες.
- Τα πανεπιστήμια που πρέπει να είναι μοχλός ανάπτυξης έχουν καταντήσει κέντρα αναρχισμού. Ρύπος συνθημάτων, καταφύγια αναρχικών, λαθρεμπόρων, πολιτικής αντιπαλότητας. Πού αλλού στον κόσμο ολόκληρο υπάρχουν τέτοια φαινόμενα;
Ευτυχώς υπάρχουν οι φιλομαθείς φοιτητές που διασώζουν την καλή φήμη των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων μας στην παγκόσμια κοινότητα.
- Η παιδεία μας έγινε πειραματόζωο στα χέρια κάθε υπουργού που πιστεύει ότι είναι πιο σοφός από τους προηγούμενους και τραβάει και μία μεταρρύθμιση.
- Η διαφθορά από όλους πατάσσεται και παρ’ όλα αυτά παραμένει άθικτη.
- Νόμοι ψηφίζονται και ποτέ δεν εφαρμόζονται. Τους ψηφίζουμε επειδή πιεζόμαστε από τους κανονισμούς της Ε.Ε. και παραμένουν στα χαρτιά. Ετσι πιστεύουμε ότι κοροϊδεύουμε τους εταίρους μας ενώ κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας.
- Χτίζουμε αυθαίρετα όπου γουστάρει ο καθένας και κανένα αυθαίρετο δεν κατεδαφίστηκε ποτέ. Μάλιστα κάθε 5 - 10 χρόνια με ένα νόμο νομιμοποιούνται εκατοντάδες χιλιάδες αρκεί να μαζευτούν κάποια χρήματα. Πολλά από τα αυθαίρετα που είναι χτισμένα μέσα σε ρέματα ή δάση έχουν εξασφαλίσει πολεοδομικές άδειες, φως, νερό και ποτέ κανένας υπηρεσιακός παράγοντας δεν λογοδότησε γι’ αυτό. Όταν όμως καίγονται ή πλημμυρίσουν από κάποια νεροποντή, τότε θυμόμαστε το κακό και την παρανομία αλλά και πάλι τίποτε δεν διορθώνεται.
Τέλος πάντων τα στραβά και τα ανάποδα είναι αναρίθμητα και όσο θα εξακολουθήσουμε να τα ανεχόμαστε έτσι θα σερνόμαστε.
Όσο ο λαϊκισμός και η δημαγωγία θα αποτελούν το χαρακτηριστικό στοιχείο της πολιτικής μας ποτέ δεν θα δούμε αληθινή πρόοδο στη χώρα μας.
Φαίνεται ότι είμαστε πολύ ευκολόπιστοι και οι πολιτικοί μας αυτό το εκμεταλλεύονται.
Καιρός να ανοίξουμε τα μάτια μας.
Από τον Σωτήρη Απ. Παπαποστόλου
Ο Σωτήρης Απ. Παπαποστόλου είναι συνταξιούχος δασοπόνος