Το ερώτημα είναι εάν οι επιλογές του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του στηρίζονται σε λάθος ανάλυση των διεθνοπολιτικών δεδομένων ή σε ένα σχέδιο εθνικής αποσταθεροποίησης η εφαρμογή του οποίου μπορεί να προσφέρει, στην αντίληψη του Μαξίμου, νέες πολιτικές ευκαιρίες στην κυβέρνηση.
Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ
Ο τρόπος που οργανώθηκε η επίσημη επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα και η συμμόρφωση του κ. Τσίπρα στις υποδείξεις του Τούρκου προέδρου, ιδιαίτερα στο θέμα των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών που ζήτησαν άσυλο στην Ελλάδα, στέλνει τα λάθος μηνύματα και υποβαθμίζει τον διεθνή ρόλο της Ελλάδας.
Από τη μια συνηθίζουμε να καταγγέλλουμε με κάθε ευκαιρία την τουρκική αμφισβήτηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και τα αντιδημοκρατικά χαρακτηριστικά του τουρκικού καθεστώτος και από την άλλη ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας εμφανίζεται πρόθυμος να προωθήσει την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., να «ξεπλύνει» πολιτικά το καθεστώς Ερντογάν και να παραβεί όλους τους κανόνες της ηθικής και του δικαίου για να δώσει πολιτικούς πόντους στον συνομιλητή του στο θέμα των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας κ. Μακρόν έβαλε τα πράγματα στη θέση τους υποδεχόμενος τον Τούρκο πρόεδρο στο Παρίσι υπογραμμίζοντας ότι ο δρόμος της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. είναι κλειστός λόγω των αντιδημοκρατικών επιλογών του κ. Ερντογάν και πως το μέλλον ανήκει σε μια ειδική σχέση που θα ικανοποιεί τα συμφέροντα της Ε.Ε. και της Τουρκίας κρατώντας την τελευταία σε απόσταση ασφαλείας, εκτός Ε.Ε. Ο κ. Τσίπρας θα έπρεπε να είναι στη γραμμή Μακρόν αποφεύγοντας ταυτόχρονα προκλήσεις σε βάρος της Τουρκίας. Αντί γι’ αυτό έχει μετατραπεί σε αξιοπερίεργο πολιτικό εκπρόσωπο του αντιδημοκρατικού καθεστώτος Ερντογάν υπονομεύοντας με αυτόν τον τρόπο την αξιοπιστία της κυβέρνησής του και την επιχειρηματολογία που χρησιμοποιούμε στην Ε.Ε. όταν επιδιώκουμε να περιορίσουμε την τουρκική επιθετικότητα και τις προκλήσεις.
Στη γραμμή των Σκοπίων
Κι αν έχουμε δυσκολία να απορροφήσουμε το «σοκ» από την ενσωμάτωση Τσίπρα στην ευρύτερη στρατηγική Ερντογάν τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα σε ό,τι αφορά τον κυβερνητικό χειρισμό του Σκοπιανού.
Η κυβέρνηση εμφανίζεται έτοιμη να υιοθετήσει τις βασικές θέσεις των Σκοπίων - Μακεδονία, Νέα Μακεδονία, Μακεδονική Εθνότητα - σε μια περίοδο κατά την οποία τα Σκόπια επείγονται να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.
Αντί να αξιοποιήσει η κυβέρνηση τις νατοϊκές και ευρωπαϊκές φιλοδοξίες των Σκοπίων για να εξασφαλίσει τις αναγκαίες αλλαγές στην ονομασία και στο Σύνταγμα της γειτονικής χώρας, σπεύδει να προσυπογράψει τις σκληρές θέσεις των Σκοπίων οι οποίες παραμένουν ίδιες παρά τα επικοινωνιακού περιεχομένου ανοίγματα της κυβέρνησης Ζάεφ.
Έχοντας δεχθεί τα πιο ακραία οικονομικά μέτρα μέχρι το 2020 και έχοντας διευκολύνει τον κ. Ερντογάν στις επιδιώξεις του ο κ. Τσίπρας καταλήγει να προωθεί και τη στρατηγική των Σκοπίων. Δημιουργείται έτσι ένα αίσθημα εθνικής ταπείνωσης που καταπιέζει εκατομμύρια συμπολίτες μας και δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα στην πολιτική σχέση της πλειονότητας των πολιτών της Θεσσαλονίκης και των περιφερειών της Κεντρικής και της Δυτικής Μακεδονίας με το λεγόμενο «κράτος των Αθηνών».
Μπορεί ο κ. Τσίπρας να μην έχει καταλάβει - όπως δήλωσε ότι δεν είχε καταλάβει το 2015 όταν προχώρησε στη ρήξη με την ευρωζώνη - τις συνέπειες των επιλογών του. Ίσως πάλι να θεωρεί ότι μέσα από την εθνική ταπείνωση και την πολιτική αποσταθεροποίηση θα αλλάξει τον συσχετισμό των δυνάμεων προκαλώντας μεγαλύτερη πολιτική ζημιά στη ΝΔ απ’ ότι στον ΣΥΡΙΖΑ. Ό,τι και να συμβαίνει είναι εντελώς απαράδεκτος.
Από τον Γιώργο Κύρτσο
* Ο Γιώργος Κύρτσος είναι ευρωβουλευτής της Ν. Δημοκρατίας
