Ο Θεός ακούγοντας τις προσευχές τους, τους έδωσε παιδί. Και η ευχή του αγίου αυτού ζεύγους, ήταν όταν ο Θεός τους Χάριζε παιδί, να Του το αφιερώσουν εις τον Ναό. Όντως το αφιέρωσαν όπως το είχαν υποσχεθεί. Όταν λοιπόν η Άννα απεγαλάκτισε, το νήπιο Μαρία, ήταν μόλις τριών ετών. Στην ηλικία αυτή, εισέρχεται η παρθένος κόρη, στον Ναό του Θεού, για να είναι η ιδία κατόπιν Ναός του Θεού. Εισέρχεται το πρωτότυπον «Θεοτόκος» στο αντίτυπο αυτής, τον Ναό. Ο Απ. Παύλος αναφέρεται στην πρώτη και τη δεύτερη σκηνή, που ήταν τα Άγια, και, τα Άγια των Αγίων. Και περιγράφει ότι στην πρώτη σκηνή, στα Άγια δηλαδή, βρισκόταν η επτάφωτος λυχνία, και η τράπεζα της προθέσεως των Άρτων. Στη Δευτέρα Σκηνή, δηλαδή στα Άγια των Αγίων, βρισκόταν το Χρυσό θυμιατήριο, η Χρυσοθείσα Κιβωτός της Διαθήκης που περιείχε τις Πλάκες του Νόμου, η Χρυσή Στάμνα που είχε Μάννα, εις ανάμνηση της ζωής και τροφής του λαού επί 40 χρόνια στην έρημο, και βέβαια εκεί μέσα στα Άγια των Αγίων βρισκόταν και η Ράβδος του Ααρών η βλαστήσασα. Όλα αυτά προετύπωναν τη Θεοτόκο: «η Επτάφωτος λυχνία» εκφράζει τα επτά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Η Θεοτόκος είχε όλα τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και σε κανένα μα κανένα δεν υστερούσε.
«Η Κιβωτός της Διαθήκης». Η Θεοτόκος φέρει με την αγιότητά της, αυτόν τον ίδιο τον Νομοθέτη Χριστό, που έδωσε τον χειρόγραφο Νόμο στο Σινά. Εκφράζει ακόμη, και την Κιβωτό του Νώε, που σώζει από τον κατακλυσμό της αμαρτίας. Διότι δια της Θεοτόκου, εγγίζουμε τον Σωτήρα Χριστό. «Οι πλάκες της Διαθήκης»: εκεί σε αυτές ήταν γραμμένος ο Λόγος του Θεού. Η Θεοτόκος όμως, φέρει τον ίδιο τον ζώντα Λόγον του Θεού.
«Η Στάμνα η Χρυσή»: ο Χριστός μας είπε: «Εγώ ειμί το μάννα το αληθινόν το εκ του Ουρανού καταβάν». Όντως η Θεοτόκος που έτεκε τον Χριστό, εβάστασε το αληθινό Μάννα.
«Το χρυσό θυμιατήριο»: η Θεοτόκος είναι το πρωτότυπο θυμιατήριο διότι κράτησε αφλέκτως (χωρίς να καεί) όλο το πυρ της Θεότητος. Επίσης είναι η γνήσια αποδώσασα την αληθή και ευάρεστον λατρείαν στον Άγιο Τριαδικό Θεό.
«Η ράβδος του Ααρών η βλαστήσασα»: εκφράζεται η εκ Παρθένου γέννησις του Χριστού. Έχουμε το πρωτότυπον Θεοτόκος έναντι του αντιτύπου.
«Τα Άγια των Αγίων»: τα αληθή και γνήσια Άγια των Αγίων είναι η Θεοτόκος αφού εβάστασε τον Αγιώτατον Θεό Λόγο.
Ποιο είναι το παιδαγωγικό συμπέρασμα για μικρούς και μεγάλους από την τριετίζουσα Θεοτόκο που εισήχθη-εισόδευσε στον Ναό του Θεού; Ότι και εμείς οφείλουμε να ξεκινήσουμε μία ζωή ευάρεστη στον Θεό, αφιερωμένη στο θέλημα του Θεού. Πρέπει να εισέλθουμε και εμείς στα Άγια των Αγίων που είναι ο Χριστός. Η τριετίζουσα Θεοτόκος γίνεται και υπόδειγμα αγωγής για τα νήπιά μας, για τα παιδάκια μας. Να τα μάθουμε: την παιδεία Κυρίου, και όχι την παιδεία και συμπεριφορά του κόσμου τούτου, που οδηγεί μόνο σε αδιέξοδα και κατάθλιψη. Να είναι πειθαρχημένα παιδάκια από μικρά, να έχουν καλή συμπεριφορά προς όλους και ιδιαίτερα στους ιερούς χώρους των Ναών. Να κάνουν σωστά τον Σταυρό τους. Να σέβονται μεγαλυτέρους, γονείς, δασκάλους και ιερείς. Να προσκυνούν σωστά τις εικόνες των Αγίων μας. Να κοινωνούν συχνά από πολύ μικρά, και να μην διακόψουμε τη Θ.Κοινωνία, όταν αρχίζουν να περπατούν επειδή ζωηρεύουν και δεν έχουμε υπομονή να τα κρατήσουμε. Και προς Θεού όταν κοινωνούν δεν κοινωνούν κρασάκι και ψωμάκι! Κοινωνούν όλο το Σώμα και όλο το Αίμα του Ιησού Χριστού. Λέμε ότι αγαπούμε την Παναγία πολύ, αλλά της μοιάζουμε σε κάτι; Τουλάχιστον θέλουμε να της μοιάσουμε έστω σε κάτι; Θέλουμε τα παιδάκια μας να πάρουν κάτι δικό της; Ας προσπαθήσουμε τα παιδάκια μας από πολύ μικρά να τα βάλουμε στον δρόμο του Θεού. Ο Ιωακείμ και η Άννα, την έφεραν και την αφιέρωσαν στον Ναό σε ηλικία 3 ετών. Εμείς τα δικά μας τα παιδάκια, σε τι ηλικία θα τα μάθουμε να αγαπούν τον Χριστό και την Εκκλησία Του;
Του π. Αθανασίου