Από τη μνήμη μου ανέσυρα την ομηρική αποφθεγματική ρήση, που σήμερα παραμένει επίκαιρη και πρέπει να είναι οδηγός των πολιτικών και δη των κυβερνητών, όταν ανέρχονται στην εξουσία και τους εμπιστεύονται την ευημερία και τις τύχες ενός λαού ή μιας πολιτείας. Ο αποφθεγματικός λόγος του Ομήρου είναι ο ακόλουθος «Ο κυβερνήτης μιας πολιτείας που του εμπιστεύθηκαν την κοινή ευημερία δεν πρέπει ποτέ να ολιγωρεί».
Οι πολιτικοί μας και ιδιαίτερα η τωρινή κυβέρνηση είναι υπεύθυνοι για τη χρεοκοπία και την κατάρρευση της εθνικής μας οικονομίας και την παρακμή των ηθικών αξιών. Κατά την μνημονιακή περίοδο η εκάστοτε και κύρια η παρούσα κυβέρνηση, που έκλεισε τις δύο αξιολογήσεις και σπεύδει να επιτύχει την τρίτη αξιολόγηση αδράνησαν, αδιαφόρησαν, αμέλησαν, επέδειξαν ασθενικό ενδιαφέρον, δηλαδή ολιγώρησαν για την αναχαίτιση των δυσμενών και ζημιογόνων επιπτώσεων, που προέκυψαν από την οικονομική κρίση και την ηθική κατάπτωση. Οι κατέχοντες την εξουσία στις διαπραγματεύσεις με τους ευρωπαίους δανειστές, την λεγόμενη τρόικα δέχτηκαν όλους τους βαρείς όρους που προτάθηκαν από αυτούς, αύξησαν αντί να μειώσουν το χρέος της χώρας μας, υποθήκευσαν τον εθνικό μας πλούτο για ένα αιώνα, δέχτηκαν περικοπές συντάξεων και μισθών, επέβαλαν επαχθείς φόρους, πέτυχαν μεγάλα πλεονάσματα 3,5% επί του εθνικού εισοδήματος για τα επόμενα χρόνια και μας επέβαλαν την εποπτεία και την αυστηρή επιτήρηση της χώρας μας. Ο κ. Πρωθυπουργός με τους υπουργούς του προκάλεσαν στον ελληνικό λαό την ανεργία, την υποαπασχόληση, τη φτώχεια, την επενδυτική άπνοια, την έξοδο 350 χιλιάδων επιστημόνων, τη δημιουργία 300 χιλιάδων θέσεων εργασίας στη Βουλγαρία και άλλες πληγές, που πονούν το λαό μας. Το μόνο που πέτυχαν ήταν η αλλαγή του ονόματος της τρόικας που πλέον αποκαλείται «θεσμοί».
Η ολιγωρία των ιθυνόντων είναι απερίγραπτη και οδυνηρή για τους έλληνες. Προκύπτουν απειράριθμα ερωτήματα για την αποτυχημένη κυβερνητική πολιτική στην αποτροπή της κρίσης και στην έξοδο από την βαρυχειμωνιά της κρίσης. Για να πετύχει η κυβέρνηση τους στόχους της, να εξασφαλίσει την οικονομική ανάκαμψη και την ανύψωση των ανθρωπίνων αξιών θα έπρεπε να μην ολιγωρήσει στην είσπραξη των φόρων, στην περιστολή των δαπανών, στην επίτευξη κλίματος ευφορίας για τις επενδύσεις, την έμπνευση εμπιστοσύνης και ασφάλειας και σταθερότητας για τη χώρα μας. Δυστυχώς οι κυβερνώντες δεν αξιοποίησαν και αδιαφορούν για την επένδυση του Ελληνικού. Δείχνουν αδράνεια για την κατασκευή του εμπορικού κέντρου στην Αθήνα. Η καναδική εταιρία που λειτουργεί στην εξόρυξη χρυσού στη Σκουριές Χαλκιδικής βρίσκεται σε μόνιμη σύγκρουση με την κυβέρνηση και η κυβερνητική πολιτική αντίνα προσελκύσει επενδυτές πετυχαίνει την απροθυμία και τον δισταγμό των ξένων και των ντόπιων επενδυτών να διαθέσουν τα κεφάλαια και τα χρήματά τους σε μία χώρα που η κυβέρνησή της δεν δείχνει θερμό ενδιαφέρον, απρακτεί και εφησυχάζει.
Παράδειγμα κυβερνητικής ολιγωρίας είναι η μόλυνση του Σαρωνικού με την πετρελαιοκηλίδα και τον μη έλεγχο των δεξαμενόπλοιων, ως αξιοπλόων μεταφορικών μέσων. Μολύνθηκε η πιο όμορφη ακτή της Ελλάδας, επλήγησαν ο τουρισμός και οι επαγγελματίες της περιοχής και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι ορατές.
Οι ανελθόντες στην εξουσία δεν ενδιαφέρονται για το λαό, συμπεριφέρονται με έπαρση και οι πράξεις τους είναι γεμάτες περιφρόνηση για τις απόψεις των ειδημόνων και των θεσμικών αντιπάλων και γενικά ολιγωρούν. Ο νόμος για την αλλαγή φύλου δεν δόθηκε σε διαβούλευση και δεν ζητήθηκαν οι θέσεις της Εθνικής Ψυχιατρικής Εταιρίας. Πλήρης αδιαφορία και ανεξήγητη αμέλεια των κυβερνώντων. Πώς να εξασφαλισθεί η ευημερία του λαού, όταν στη χώρα μας συμβαίνουν τα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω και οι αρμόδιοι κυβερνήτες απρακτούν και δεν αντιδρούν έγκαιρα, σημειώνουν συνεχώς απουσίες στην άμεση παρέμβαση για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών της Αττικής, την αποτελεσματική και γρήγορη συνδρομή στους σεισμόπληκτους του χωριού της Λέσβου, στις ολοσχερείς περικοπές των συντάξεων των γυναικών που βρίσκονται εν χηρεία, την πλήρη κατάργηση του ΕΚΑΣ στους χαμηλοσυνταξιούχους και πλήθος άλλων παραλείψεων και ενεργημάτων της απρόσεκτης, αδιαφορούσας, αδρανούσας και ολιγωρούσας κυβέρνησης.
Με συγκινεί ο μεγάλος συγγραφέας Ρομαιν Ρολλάν που έγραψε τον παρακάτω αποφθεγματικό και συγκινητικό λόγο. «Ο ασίγαστος πόθος για μια νέα ζωή, για περισσότερη δικαιοσύνη και για ανθρωπιά ποτέ δεν θα καταπνιγεί».
Αν το πολιτικό μας σύστημα, οι πολιτικοί μας και η τωρινή κυβέρνηση είχαν την ευαισθησία και την συγκίνηση του μεγαλόπνευστου γάλλου συγγραφέα η Ελλάδα θα είχε κράτος δικαίου, ποιοτική δημοκρατία και δημοκρατικούς θεσμούς που να εμπνέουν σεβασμό και υπακοή των πολιτών, όταν θα απουσιάζουν η αδράνεια, η αδιαφορία, η αμέλεια και η ολιγωρία κατά την περαίωση των προβλημάτων την λογική διαχείριση των εθνικών υποθέσεων και τη συνετή άσκηση της εξουσίας.
Του Γιάννη Θεούλη επίτιμου δικηγόρου
