Σήμερα η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ όχι μόνο καλύπτει και αποδέχεται άθλιες και σκοτεινές παροχές αλλά και τις υπερασπίζεται. Προσπαθεί με κάθε τρόπο να καλύψει και διαφυλάξει το σύμφωνο συμβίωσης ανάμεσα στην αριστερή και δεξιά εθνικοφροσύνη.
Η κρίση στην Ελλάδα δημιούργησε πολιτικούς τυχοδιώκτες που βρήκαν την ευκαιρία εκμεταλλευόμενοι την δυσαρέσκεια και την οργή της κοινωνίας να καλλιεργήσουν ένα κλίμα μίσους, συκοφαντίας απειλώντας η ακόμα προπηλακίζοντας το πολιτικά αντίθετο.
Γραφικοί δημαγωγοί ,αδίστακτοι τυχοδιώκτες που κάποτε βρίσκονταν στο πολιτικό περιθώριο μαζί με τους πρώην βολεμένους και ευκαιριακούς ΠΑΣΟΚ σήμερα έχουν εγκατασταθεί στο κέντρο της πολιτικής σκηνής διαμορφώνοντας καθημερινά μια νοσηρή ατμόσφαιρα.
Γνωρίζουμε ότι η επικράτηση ενός πολιτικού διαλόγου δεν ήταν ποτέ στην κουλτούρα της αριστεράς .Όποιοι διαφωνούσαν με τις επιλογές της ηγεσίας τους έτρωγε το σκοτάδι (όποιοι ήταν με το κόμμα δεν τους σκότωναν είπε η λαλίστατη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αυλωνίτη).
Μέχρι τώρα αυτή η κυβέρνηση αν έχει διαπρέψει σε κάτι είναι η προπαγάνδα και το λαϊκό παραμύθιασμα. Είναι πραγματικά ειδικοί του είδους στο να μετατρέπουν το άσπρο σε μαύρο. Με απίστευτη ευκολία και χωρίς ίχνος ντροπής διαγράφουν, ξεχνούν αυτά που έλεγαν και υπόσχονταν μέχρι χτες, αντιστρέφουν την πραγματικότητα και φυσικά μεταθέτουν τις ευθύνες για ότι στραβό και παράλογο της κυβέρνησης στο φαύλο παρελθόν.
Έχουν διαπρέψει και άλλοι στο παρελθόν στη μπαρουφολογία αλλά πλέον έχουν ξεπεράσει κάθε όριο σοβαρότητας. Καθώς το αφήγημα των ψεύτικων υποσχέσεων και των μαγικών λύσεων έχει τελειώσει για τα καλά ,τώρα προσπαθούν να μας πείσουν για τη δίκαιη ανάπτυξη και την προστασία των αδικημένων.
Προσπαθούν να κατασκευάσουν μια ιδεατή πραγματικότητα ως οι πολέμιοι της ολιγαρχίας και προστάτες των απόκληρων. Η δυναμική του λαϊκισμού και της δημαγωγίας εξαντλείται. Ο πολιτικός ηγέτης που κραύγαζε ότι είμαστε η κάθε λέξη του συντάγματος ,θεωρεί τώρα ότι οι θεσμοί αποτελούν εμπόδια στο υψιπετές έργο που επιτελεί. Για τον Τσίπρα και Πολάκη η θεσμική απαξίωση είναι κανόνας.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, η διάκριση των εξουσιών , το συνταγματικό κράτος δικαίου δεν αποτελούν μεγάλες κατακτήσεις του δυτικού πολιτισμού αλλά εμπόδια σε μια ολιγαρχική αντίληψη της εξουσίας.
Οι κυβερνήσεις είναι σαν τις γάτες- όλες τις γάτες και όχι μόνο τις γάτες των Ιμαλάϊων. Γίνονται επικίνδυνες όταν είναι στριμωγμένες με την πλάτη στον τοίχο. Δεν θέλουν να φύγουν. Δεν μπορούν να μείνουν. Αισθάνονται την αδυναμία ως απειλή. Φοβούνται και βγάζουν τα νύχια τους. Φαντάζομαι ότι η κυβέρνηση βρίσκεται ακριβώς στην ίδια κατάσταση. Και έτσι βγάζει τα νύχια της στη δικαιοσύνη, στην αντιπολίτευση, στους καναλάρχες στις εφημερίδες και φτου απ’ την αρχή.
Με κάποιο τρόπο επιστρέφουν στον αντιπολιτευτικό ΣΥΡΙΖΑ που όταν δεν τον βόλευε η πραγματικότητα τσακωνόταν με την πραγματικότητα. Κηλίδες παντού. Τελευταία η μεγάλη οικολογική καταστροφή από τη πετρελαιοκηλίδα στο Σαρωνικό. Στη δήλωση του Τσίπρα στο Υπουργικό Συμβούλιο οικολογικός οίστρος από τα ΜΜΕ. Στη φράση του Κουρουπλή ένα λογοπαίγνιο έκανα. Δεν υφίσταται θέμα παραίτησης.
Στη δήλωση του Δρίτσα υπάρχουν πολιτικές ευθύνες το πρωί και αναδίπλωση το μεσημέρι. Δεν υπάρχει κηλίδα λέει ο ανεκδιήγητος ανεξάρτητος Έλληνας Παπαχριστόπουλος και να προσπαθεί να τα μαζέψει ο Σαντορινιός.
Χτυπιόταν ο Καμμένος για τους φτωχούς, τους άνεργους, τις αυτοκτονίες. Τώρα με πολυτελές αυτοκίνητο πηγαίνει για ψώνια και καζίνο στο Λονδίνο και ψηφίζει φόρους. Τέλος πάντων κυκλοφορούν παντού μαζούτ ανευθυνότητας και ανικανότητας. Γενικά υπάρχουν κηλίδες, που λεκιάζουν την πολιτική και κοινωνική μας ζωή και σε όποιον παρακολουθεί τα γεγονότα δημιουργεί αισθήματα ναυτίας.
Του Κώστα Αγριόδημου (*)
(*) Ο κ. Κώστας Αγριόδημος είναι επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος, τέως διευθυντής Φ.Α. Υπουργείου Παιδείας
