Το λέω με έμφαση για να γίνει πιο κατανοητό σε όλους, αλλά και σ' εμένα βεβαίως, ότι επιτέλους, βγαίνουμε από την καταιγίδα σε ξέφωτο! Και η μηχανή της χώρας και συνεπώς και η οικονομία των νοικοκυριών θα αρχίσουν να παίρνουν μπροστά. Οποία ευτυχία, θα έλεγε κανείς ευκολόπιστος Έλλην. Δόξα σοι ο Θεός που έβαλε το χέρι Του να δούμε μια άσπρη μέρα, ύστερα από την οκτάχρονη μαυρίλα και οικονομική και κοινωνική καταχνιά...
ΕΛΑ όμως που ξεχνούμε μερικές λεπτομέρειες, που έχουν να κάνουν με τα αδυσώπητα πραγματικά στοιχεία και τις στατιστικές σε σχέση με την κοινωνική δυναμική και τη "γεωγραφία" του πληθυσμού. Είμαστε δεν είμαστε, λένε οι αριθμοί, περί τα 10 εκατομμύρια ψυχές και φοροπαθείς πολίτες σε τούτη τη χώρα. Οι μισοί καταχρεωμένοι στην εφορία και όλοι, κυριολεκτικά όλοι, ανεξαιρέτως, οφειλέτες στο κράτος, από τα γεννοφάσκια μας! Λένε μάλιστα πως κάθε παιδί που γεννιέται μόλις βγει από την κοιλιά της μάνας του, αμέσως - αμέσως, χρωστάει κάπου τριάντα χιλιάρικα στην εφορία! Γεννιούνται τα Ελληνόπουλα, όσα τέλος πάντως γεννιούνται, καταχρεωμένα δηλαδή!
* ΟΙ μισοί από τους υπόλοιπους μισούς λοιπόν, τους χρεωμένους που έλεγα, είναι συνταξιούχοι, δηλαδή πληρώνονται από το κράτος, το οποίο κράτος τους πληρώνει από τις κρατήσεις των υπολοίπων μισών που δουλεύουν. Αλλά όμως, οι μισοί από εκείνους που απέμειναν για εργασία, είναι άνεργοι, με αποτέλεσμα να μην φτάνουν τα λεφτά του κράτους για τα επιδόματα και τους μισθούς του δημοσίου και να τα ... αρπάζει στην κυριολεξία από την τσέπη των συνταξιούχων!
ΣΤΑ νοικοκυριά όμως που παραπαίουν και διαλύονται από τους δυσβάστακτους φόρους και την απαράδεκτη σε καιρό κρίσης ακρίβεια, στην αγορά κοινωφελών προϊόντων (ηλεκτρικό, καύσιμα, τρόφιμα, επικοινωνίες) επικρατεί το «ελληνικό οικογενειακό δίκαιο» που σημαίνει, όλα τα βάρη παιδιών και εγγονών, να πέφτουν στους συνταξιούχους παππούδες!
* ΟΛΑ αυτά σε ένα κράτος που φαίνεται να εύχεται ... ταχύτερη εις Κύριον εκδημία των συνταξιούχων απόμαχων της δουλειάς, ώστε αδειάζοντάς του τη γωνιά, να περιοριστεί και το άδειασμα των ταμείων!
ΣΕ ένα τέτοιο κράτος λοιπόν περιμένει ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση ανάταση από το καλοκαίρι του 2018! Σε ένα χρόνο δηλαδή, παραλίγο να το πει, θα ...τρώμε με χρυσά κουτάλια! Θα μπούμε δηλαδή στην ανάπτυξη, με τις μισές επιχειρήσεις στη Βουλγαρία και τα χιλιάδες λουκέτα στην εγχώρια αγορά, με τους μισθούς των 350 € και τα τετράωρα του εργασιακού μεσαίωνα που μας έβαλαν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις, με τις μισές συντάξεις και τα σφαγμένα επιδόματα και τους μυαλωμένος (με απίστευτες σπουδές νέους), σερβιτόρους στις χώρες των δανειστών. Κατά τα άλλα το παιδί θαύμα Αλέξης, από το επόμενο καλοκαίρι θα βγάλει αυτή τη χώρα - αχταρμά, από το τούνελ της οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης. Όχι το 2018 ούτε το 2098 τρομάρα του...
Του Χρήστου Τσαντήλα
