Και ο Δάσκαλός τους ανταποκρίθηκε με ευχαρίστηση.
Η ατμόσφαιρα ζωηρή και χαρούμενη και τα συναισθήματα πολλά. Η απόλυτη ελευθερία στην κουβέντα και ο πλούσιος λόγος, σε περιστατικά και παραστάσεις της μαθητικής ζωής, καθώς περνούσε από τον ένα στον άλλο, ανάπλασε, ολάκερη σχεδόν, την κοινή τρίχρονη μαθητική προσπάθεια!
Οι άλλοτε μικροί μαθητές, τώρα πλέον ενήλικες και νικητές στη ζωή και συντελεστές στην εξέλιξη της κοινωνίας και της επιστήμης, δεν μεταλλάχτηκαν, ούτε απομονώθηκαν! Στις συχνές συναντήσεις τους έκαναν αναφορές στη μαθητική τους ζωή και στον Δάσκαλό τους.
Μιλούσαν για την πειθαρχημένη ελευθερία την ώρα των μαθημάτων, τις μικροαταξίες τους, την ανταπόκριση του Δασκάλου τους στις μαθησιακές τους ανάγκες, και τα όποια ωφελήματα είχαν στη γνώση, την αυτογνωσία και την προκοπή τους.
Και κουβέντα στην κουβέντα προέκυψε η πρόταση:
-Δεν τον προσκαλούμε σε μία συνάντηση αναμνήσεων;
Και η συνάντηση έγινε. Και τα θυμήθηκαν όλα, όπως γίνονταν τότε… Με αλληλοσεβασμό και αγάπη. Και ευχαρίστησαν από καρδιάς τον Δάσκαλό τους, έστω και αν – ενώ τους είχε υποσχεθεί – δεν τους πήγε στην Ελασσόνα να ιδούν τα …ποταμόπλοια!
Αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Συναποφασίστηκε η εκδρομή να γίνει, έστω και τώρα, αλλά κατ` ανάγκην οικογενειακώς…
Δημήτριος Καραμούρτος