Καλή χρονιά σ' όλους λοιπόν, αν και οι λεπτοδείκτες, όπως και η κλεψύδρα επανάσταση αποκλείεται να κάνουν.
Πάντα αναρωτιέμαι αν ο χρόνος είναι σύμμαχος ή εις βάρος μας, εναντίον μας... Είθισται ν' αναβάλλουμε, μα ορίζουμε μόνον το σήμερα και ούτε. Ήμασταν της τελευταίας στιγμής σήμερα αμφιβάλλω και γι' αυτό, δεν είμαστε πια...
Είμαστε του ύψους και του βάθους, μάλλον του βάθους πλέον. Είμαστε απρόοπτοι και απρόβλεπτοι. Ναι κάποια χρόνια πριν...
Όσο περνούν τα χρόνια, νοσταλγούμε και το παρελθόν. Άλλοι τα όμορφα χρόνια και άλλοι καθεστώτα του παρελθόντος, όπως του Ι. Μεταξά!
Τα χρόνια κυλούν αλλά ακόμη ακούς: Πού 'σαι ρε Παπαδόπουλε! Όπως στην απαρχή της κρίσης δεν ακούγαμε "Λεφτά υπάρχουν"; Την ίδια ακριβώς εποχή, δεν ξεφύτρωσε κι ο Σώρρας, με το ίδιο σύνθημα;
Ένα εκτεταμένο πρόγραμμα κι αχρείαστων ακόμη διορισμών δεν προάγει ο Καμμένος κι ο Τσίπρας προς εμπέδωση και παραμονή του καθεστώτος; Δεν σημαίνει αυτό νέα κόστη και λεφτά;
Σαν να μην πέρασε μια μέρα ζούμε απόλυτα τον μύθο της ευμάρειας με δανεικά, παρακαλώ. Οι μίζες γίνονταν και γίνονται. Τα φακελάκια, τα κινητά των 500 ευρώ, τα ταξίδια τα μονοήμερα ή περισσότερων ημερών, τα ίδια πακέτα τσιγάρα...
Δεν μιλώ για πακέτα διακοπών. Πάνε αυτά δυστυχώς!
Δυστυχώς επτωχεύσαμε... Και δεν αναφέρομαι στα οικονομικά αλλά στην κούτρα μας, που παραμένει εγκλωβισμένη στο φαντικό! Χθες και στη φαντασία του ευρωπαϊκού αύριο.
Τόσα και τόσα συμβαίνουν κάθε μέρα και τίποτε δεν βλέπουμε. Έχουμε ιδρυματοποιηθεί, μου 'λεγε ο φίλος ο Δημήτρης Σακατζής στο ραδιόφωνο, πλήρως και προσβλέπουμε στο ΑΤΜ. Όσα κατεβάσει, κατέβασε...
Πού συγκεντρωμένος νους, για κάτι άλλο, για μια Ελλάδα, βρε αδελφέ.
...έστω για τιμωρία των ενόχων αλλά με ποια καυτή ανάσα, ποιων πολιτών θα πιεσθεί η Δικαιοσύνη;
Βλέπω ενάργεια, ζωντάνια σε αλβανικής καταγωγής συνεργεία και μένω άφωνος! Μάθαμε τα παιδιά μας μ' όλα δοσμένα έτοιμα στο πιάτο και μάταια κάτι θα βγει από δαύτες τις δύο γενεές.
Τ' αποτελέσματα της ιδιάζουσας κατάστασης που ζούμε θα φανούν σε 20 χρόνια, όταν οι σημερινοί 45άρηδες θα πάρουν τη σύνταξή τους, κάποια ψίχουλα δηλαδή, που δεν θα φτάνουν για τίποτα, όταν θα ξύσουμε πάτο.
Ίσως τότε να 'χουμε δυνάμεις για εκτίναξη και ανάδυση... Ίσως. Αλλιώς δεν υπάρχει κάτι άλλο παρά το ραντεβού με τον Άγιο Πέτρο.
Αντίο αμίγκος
* Ο Πέτρος Ιωάννου ήταν καθηγητής και υποψήφιος βουλευτής με το Ε.Πα.Μ., τώρα δε παραγωγός στο ραδιόφωνο
