Οι προηγούμενες κυβερνήσεις με την απραξία, που επικρατούσε στους περισσοτέρους τομείς του κρατικού μηχανισμού, αλλά και με την ανικανότητά τους να δώσουν λύσεις στα ζωτικά προβλήματα του λαού είχαν προετοιμάσει και δημιουργήσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις και συνθήκες, το κλίμα για την αλλαγή της κυβερνητικής σκυτάλης στον τόπο. Άλλωστε αυτό το επιζητούσε και ο λαός με αγωνία, αλλά και με έντονη διάθεση και προθυμία.
Οι καταπιεσμένες και καταπονούμενες κοινωνικές τάξεις με ανοιχτή διάθεση και ένθερμο ζήλο, έβλεπαν ότι το ιστορικό κεφάλαιο του «χθες» να κλείνει και ένα νέο να ανοίγει που θα άλλαζε τη ζωή τους και θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις εκείνες και τις συνθήκες, που να διαγράφουν φωτεινές προοπτικές στον ορίζοντα και στη ζωή τους. Το χάρισμα της επικοινωνιακής πολιτικής του νέου ηγέτη της αριστερός, σαγήνευε τις μάζες. Ο λόγος του για καθολική αλλαγή και για νέους τρόπους ζωής σκορπούσε χαρά και αγαλλίαση στο λαό, που επίμονα αναζητούσε την ανατροπή του «χθες» και τη δημιουργία ενός καινούργιου σήμερα.
Ο νέος ηγέτης περιβεβλημένος με το ένδυμα του «προοδευτικού», του «αναμορφωτή», του «εκσυγχρονιστή», του «οραματιστή», του φορέα της αλλαγής και της ανατροπής της φαυλοκρατίας, που χρόνια τώρα ασελγούσε στον τόπο, μετέδιδε αισιόδοξα μηνύματα στον βασανισμένο και απελπισμένο μέχρι εκείνη τη στιγμή λαό, που βογκούσε κάτω από αφόρητες συνθήκες οικονομικής εξαθλίωσης. Πίστεψε, ότι πολλά πρόκειται να γίνουν άλλα να διορθωθούν και να αλλάξουν και τέλος άλλα να παύσουν να ισχύουν και να τον βασανίζουν Οι διακηρύξεις και τα διαγγέλματα του νέου ηγέτη γρήγορα βρήκαν απήχηση στο λαό, που χωρίς δισταγμό ασπάσθηκε και ενστερνίσθηκε αυτά από την αρχή χωρίς κανένα δισταγμό και επιφύλαξη για την επαγγελλόμενη αλλαγή.
Έτσι εκείνο το 4% εκτοξεύθηκε στο 34% μέσα σε ξέφρενους πανηγυρισμούς για λύσεις ουσιώδεις που οι προηγούμενοι παρέτειναν για χρόνια. Επιθυμούσε ο λαός την αλλαγή και τη μετάβαση του σε ένα καθεστώς τελείως διαφορετικό από εκείνο που βίωνε τα τελευταία χρόνια. Η κατάργηση όλων των επαχθών και δυσβάστακτων μέτρων που οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν λάβει σε βάρους του, ηχούσε με ικανοποίηση στις ακοές του. Η δε υπόσχεση της επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση προ της κρίσης, χαροποιούσε τις καρδιές, τις ελπίδες και τις προσδοκίες για ένα καλύτερο μέλλον.
Η αλλαγή συντελέσθηκε με το ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Η νέα τάξη πραγμάτων που το παρελθόν δεν κατάφερε, δεν ήλθε με τη νέα κυβέρνηση. Η τελευταία, αντί να υλοποιήσει τα όσα επαγγελλόταν, έπραξε τα τελείως αντίθετα. Καπηλεύθηκε την εντιμότητα, τον ενθουσιασμό, την αγνότητα και την αποφασιστικότητα του λαού για αλλαγή, για ανατροπή του χθες. Για ένα καλύτερο «αύριο» πιο σωστό πιο ανθρώπινο, που να ανταποκρίνεται στη διακαή θέληση του. Έτσι όπως διατυπώθηκε με την πειθαρχημένη ψήφο του, την εντολή και τις προσδοκίες του. Είδε όμως τις ελπίδες και τις προσδοκίες του να παραμένουν απραγματοποίητες. Είδε, ότι η αρχική αισιοδοξία του να μαραίνεται και οι άδολες ελπίδες του, για το καινούργιο, το νέο, το επαναστατικό που θα έφερνε η ανανεωτική αριστερά να περιορίζονται, να χάνονται και να λιγοστεύουν. Είδε, να δημιουργείται ένα κομματικό κράτος, μία νέα τάξη πραγμάτων διαφορετική από εκείνη που ήθελε ο λαός. Μία κλίκα ημετέρων που σκοπό είχε την αλλοτρίωση του κράτους, την κατάληψη όλων των κρατικών μηχανισμών και θέσεων και την τακτοποίηση των δικών της παιδιών χωρίς να ορρωδεί πουθενά, με τρόπο αδίστακτο, κυνικό θρασύ. Μία εξουσία, που περιφρονεί τις ιδέες, τις αξίες, τις αρετές και κυρίως τον άνθρωπο.
Το νέο αίμα που δήθεν είχε εισχωρήσει στον κρατικό μηχανισμό για να πραγματοποιήσει την ανατροπή δεν ήταν παρά διαλεγμένα παιδιά του κόμματος, ανίκανα, ανάξια, χωρίς προσόντα, χωρίς περγαμηνές και έργο χωρίς κάποια διάκριση γνώσεων σε κάποιο χώρο. Το μόνο τους προσόν που διέθεταν ήταν εκείνο του μέλους ή οπαδού του κόμματος. Διαπίστωνε μέρα με τη μέρα ο εθνοσωτήριος ρόλος της κυβέρνησης να μεταβάλλεται, να αλλοιώνεται και μέσα στο άβατο του κυβερνητικού χώρου να έχουν παρεισφρήσει διαφορετικές συμπεριφορές και νοοτροπίες από εκείνες που διαφήμιζαν και διαλαλούσαν, ξένες και ασύμβατες προς τις πραγματικές τους διακηρύξεις.
Και ενώ ανέμεινε οι βλαβερές και καταστρεπτικές καταστάσεις του παρελθόντος να θεραπευθούν, διαπίστωσε με μεγάλη λύπη, ότι η αναμονή του αυτή ήταν μάταιη και άσκοπη Μισθοί, συντάξεις, επιδόματα και άλλες κοινωνικές παροχές, μειώθηκαν ακόμα περισσότερο. Επί πλέον φόροι και άλλα πολλά βάρη έπεσαν στις πλάτες του λαού. Με τον ΕΝΦΙΑ να διατηρείται στο ακέραιο, την ανεργία να ανέρχεται στα ύψη, τη φαυλότητα να έχει εισχωρήσει στα έγκατα της κρατικής μηχανής και το λαό απογοητευμένο και αηδιασμένο από τις ψευτιές και απατηλές υποσχέσεις, να ξεχύνεται στους δρόμους θυμωμένος και αγανακτισμένος να διοργανώνει κατά καιρούς συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και συλλαλητήρια στα διάφορα διαμερίσματα της ελληνικής επικράτειας και να διαδηλώνει ενάντια στην πολιτική της λιτότητας και των μονοπωλίων.
Αφαίμαξαν το λαό ανάλγητα. Δεν πείραξαν τους έχοντες και τους κατέχοντες, αλλά εκείνους που δεν είχαν. Αυτούς που παρέσυραν τις συνειδήσεις των και εκμεταλλεύθηκαν την φιλοτιμία και την ευπιστία τους. Οι επαγγελίες που τόσο πολύ διατυμπανίστηκαν και φωτίσθηκαν εδώ και τρία χρόνια και παραπλάνησαν το λαό απεδείχθησαν φούμαρα Και το ήθος και το κύρος αυτών που τις εμπνεύσθηκαν και τις σέρβιραν στο λαό να κυμαίνεται σταθερά τώρα γύρω από βάση μηδενική λίγο «συν» και πολύ «πλην».
Τώρα τίποτε δεν εμπνέει το λαό. Τίποτε δεν τροφοδοτεί την αισιοδοξία , την ελπίδα, τις προσδοκίες. Ο λαός γνώριζε ότι θαύματα δεν μπορούν να γίνουν. Προσδοκούσε και ήλπιζε να γίνουν εκείνες οι τομές που θα καλυτέρευαν τη ζωή του. Περίμενε όμως και ζητούσε ριζικές αλλαγές που ακόμα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν. Χειρουργικές επεμβάσεις σε ορισμένες επείγουσες καρκινωματικές καταστάσεις που χρόνια τώρα μόλυναν τον κρατικό μηχανισμό και σκόπιμα εμπόδιζαν την ομαλή πορεία της χώρας στο δρόμο της ανάπτυξης και της σωτηρίας της. Μέσα σ' αυτό το μελανό ορίζοντα της κοινωνικής πολιτικής, οικονομικής θύελλας, που συγκλονίζει τον λαό και καθιστά δύσκολες τις ημέρες τις ζωής του, η κυβέρνηση θεώρησε, ότι η έξοδος της, στις αγορές ήταν ο καλύτερος τρόπος να ελαττώσει την δυσφορία και την οργή του λαού, εναντίον της. Οι ταλαιπωρημένες λαϊκές μάζες γνωρίζουν ότι οι ποικίλοι τοκογλύφοι ένα και, μόνο στόχο έχουν, να απομυζούν τον ιδρώτα του λαού. Την υποταγή του στα σχήματα της δουλείας και της εξάρτησης.
Γι΄ αυτό και δανείζουν. Θύματα ψάχνουν Γι΄ αυτό και θεωρώ αδικαιολόγητες τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης, σωστή και ορθή τη στάση του λαού που δεν παρασύρθηκε από αυτούς τους πανηγυρισμούς αλλά έμεινε προσηλωμένος στην πραγματικότητα. Η τραυματισμένη εικόνα της κυβέρνησης και η ανόρθωση του κύρους και της αίγλης τώρα επαφίεται στην επίσκεψη του Γάλλου προέδρου στη χώρα μας, εκείνη του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη και στο Περιφερειακό Συμβούλιο της Κρήτης. Ύστατη κυβερνητική προσπάθεια. Προσωπικά δεν αναμένω οποιαδήποτε αλλαγή. Ο χρόνος θα το δείξει. Ο λαός είναι απογοητευμένος και τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει την κατάσταση αυτή Οι προσδοκίες τελείωσαν γι' αυτόν. Οι ελπίδες έσβησαν. Οι απογοητεύσεις θα τον συνοδεύουν για πολύ ακόμα στη ζωή του Και η μόνη ελπίδα του είναι τώρα όχι η αλλαγή, αλλά η απαλλαγή από δαύτους.
* Αθανάσιος Φώτος
Επί τιμή δικηγόρος
