Λίγο νεράκι φωνάζουν…

Φαίνεται ότι η κλιματική αλλαγή δεν άφησε πίσω της τη χώρα μας με τους καύσωνες και τις πυρκαγιές που κατέκαψαν δάση και κατοικίες ανά την χώρα καταδεικνύοντας την ανεπάρκεια μέτρων στην πρόληψη και κατάσβεση που διαχρονικά ενδημεί όπως συμβαίνει και στους τομείς των πλημμυρών και των σεισμών.

Για το θέμα αυτό της πρόληψης των ζημιών από φυσικές καταστροφές, έχουν ειπωθεί και λέγονται πολλά από αρμόδιους και ειδικούς αλλά έχουν γίνει λίγα ή τίποτα. Αυτά αντί προλόγου στο θέμα μου.
Παρατηρώ μέρες τώρα να ξεραίνονται πολλά δενδρύλλια στους δρόμους και στα πάρκα της πόλης μας λόγω έλλειψης νερού και πραγματικά προβληματίζομαι αν έχουμε δημοτική αρχή για να δει και να προλάβει αυτή την καταστροφή ρίχνοντας λίγο νεράκι αυτή την περίοδο του ενός μηνός που επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες. Θυμώνω πραγματικά όταν παρατηρώ πολλά από τα δενδρύλλια των πεζοδρόμων του Πηνειού, της οδού Παπαναστασίου κοντά στο δημαρχείο, στο λόφο του Φρουρίου και αλλού να έχουν ξεραθεί και άλλα να έχουν κιτρινίσει από την ανυδρία. Το απίστευτο είναι ότι ενώ υπάρχουν δίκτυα άρδευσης αυτά δεν λειτουργούν και αναρωτιέμαι γιατί ξοδεύθηκαν χρήματα να γίνουν! Τα δέντρα μέχρι να μεγαλώσουν και ν’ απλώσουν βαθιά τις ρίζες τους στο έδαφος έχουν ανάγκη από νερό. Επομένως όταν φυτευόταν αυτά τα δενδρύλλια έπρεπε να προγραμματιστεί και το πότισμά τους γιατί διαφορετικά θα ξεραθούν και θα πάνε στράφι τα έξοδα και η όλη προσπάθεια.
Επειδή αμφιβάλω αν θα συγκινηθεί η δημοτική αρχή για να ποτίσει τα μαραμένα δενδρύλλια παρακαλώ όλους τους Λαρισαίους, που έχουν στην είσοδο των σπιτιών τους, των καταστημάτων τους και λίγο μακρύτερα δέντρα, να τα ποτίζουν μια φορά την εβδομάδα μέχρι να περάσουν οι θερμές μέρες του καλοκαιριού για να μπορούν να χαίρονται το υπόλοιπο χρόνο τα άνθη και τη δροσιά τους. Πέραν αυτών θα νιώσουν ότι κάτι προσέφεραν και δεν μένουν απαθείς θεατές σε ό, τι συμβαίνει γύρω τους και τους αφορά άμεσα. Ενεργός πολίτης δεν είναι μόνο αυτός που διαδηλώνει στους δρόμους και τις πλατείες αλλά και εκείνος που πιάνει με το χεράκι του να κάνει πράξεις τα πιστεύω του. Μπορεί κάποιος να θεωρεί ασήμαντη μια καλή πράξη. Όμως έχει μεγάλη σημασία γιατί τα μεγάλα κακά και τα μεγάλα καλά έχουν τις ρίζες τους στα μικρότερα.
Αν με ρωτήσετε τι έκαμα ο ίδιος στο θέμα που αναφέρομαι θα σας πω ότι το Σάββατο το πρωί πριν φύγω για διακοπές έριξα δέκα κουβάδες νερού στα δέντρα της γειτονιάς μου που φυλλοροούν. Ελπίζω κάποια από αυτά να σωθούν μέχρι να επιστρέψω για να τα ποτίσω ξανά. Σ’ όσους με είδαν στη γειτονιά να κάνω αυτή τη δουλειά τους προέτρεψα να κάνουν το ίδιο.
Του Γεωργίου Ντόβα